stara miłość nie rdzewieje.....

Nadal myślę o mojej dawnej miłości, czasam rzadziej, a czasem częściej. Czy to normalne?

Jak najbardziej. Teraz widac ze to byla milosc :)

Tak, to była miłość i jestem wściekła na siebie, że nie walczyłam o niego, że odpuściłam, że nie dałam mu drugiej szansy, tylko uniosłam się dumą :(

Przybij piątkę ;))

Przybijam :)

Człowiek popełnia błędy, ale niektórzy na tych błędach się uczą i takim właśnie powinno dać się tzw. drugą szansę... Doskonale ciebie rozumie autorko, sam o taką szanse zabiegałem, ale niestety poległem, a rozumie ciebie, bo wiem, że pod wpływem emocji albo innych uczuć, gdy świeża rana, albo nowy partner na oku, wtedy człowiek nie myśli o dawaniu szansy, bo albo duma po zdradzie nie pozwala albo nowy partner w głowie zawrócił, ale niestety istnieje takie coś jak "czas" on wszystko weryfikuje i po jakimś czasie niestety można się przekonać, żałować, że się coś straciło... Swoją drogą, mówisz żałujesz, a czy nie ma opcji spróbować ponownie ?? Czy tez wszelkie drogi zamknięte ??

Obawiam się, że drogi są już zamknięte. On nie ma wprawdzie żona ani dzieci, ale jest z kimś związany :( A ja nie wyobrażam sobie budowania swojego szczęścia na Jej nieszczęściu.

Podpowiem Wam wnioski jakie trzeba wyciągnąć z takiej sytuacji: na przyszłość nie odchodzcie, nie zrywajcie pochopnie. Kto się kocha, chce być razem. Jesli jednak pojawia się myśl o rozstaniu - to coś w związku jest nie tak... a może trzeba przeczekać ? Może trzeba się starać? Ratować? Próbować ? Nie wolno panikować, jeśli to miłość...Ja miałam 2 takie syt. za pierwszym razem on zerwał i później wręcz na kolanach przyszedł i prosił o przebaczenie. wybaczyłam, ale moja urażona duma nie potrafiła się wyciszyć, nie byłam już szczęśliwa, w końcu odeszłam. Z kolejnym facetem, gdy ten chciał się rozstać, zaznaczyłam - ok, ale już ostatecznie, jeśli jesteś tego pewien to idź, pamiętaj, że odwrotu nie ma. Poszedł, a po 10 miesiacach płacze i chce wrócić. Nie ma. Ja jestem konsekwentna. I tu się trochę odnoszę do Luki. Czas czasem, ale chyba powinniśmy wchodzić bardziej w głąb siebie poznając swoje pragnienia niż liczyć na to, że czas wszystko zweryfikuje. Dla mnie już nie istnieje druga szansa. Rozstanie jest zbyt poważne by eksperymentować z nim. Jeśli odchodzę, muszę być tego pewna, by potem nie obudzić się któregoś ranka z poczuciem, że straciłam swoją miłosc. Masz rację, że bardzo często oczy zamydli nam ktoś inny, kim jesteśmy zafascynowani. Wtedy nie myślimy racjonalnie. Ale czy to problem strony porzuconej? W żadnym wypadku...Pozdrawiam

margaretek, witam w klubie. :(

taktaktakitak, bardzo madra wypowiedz. Jak wszyscy byliby tak konsekwentni jak ty, to swiat wygladalby duzo lepiej. Szkoda, ze na kafe jest tak malo pewnych swoich decyzji ludzi.

dokładnie

Konsekwencja konsekwencją, ale z uczuciami nie wygrasz. Czasami bardzo boli :(