samotna w ten ponury wieczór... :(

ale jak znaleźć w sobie tyle siły by bez przerwy walczyć i się nie poddawać? podaj na to jakis sposób skoro dla Ciebie to takie łatwe ,Elene50

Samotna bo wiem :P wiele rzeczy wiem... :P ;)

jaka tam szansa... zraniłam go i nie bede tego ukrywać. nie wiem czy on da mi drugą szansę. nie sądzę by to zrobił. nasz kontakt się urwał i nie wiem jak go odzyskać.

Złoty pomarańczowy, powiedz kto mnie tak bardzo kocha , może znajdę w końcu swoje szczęście :D

Nie zostawiłam tego tak ale zaczęłam pracować nad sobą. Jak już wspomniałam praca jest ważna. Ale ja już nie potrafie nie być stękająca, niezadowolona bo bez miłości sie nie da żyć! Żebym to ja miała taką sytuację od paru miesiecy ale ja mam od paru lat. To mnie strasznie dobiło.

ale jak znaleźć w sobie tyle siły by bez przerwy walczyć i się nie poddawać? podaj na to jakis sposób skoro dla Ciebie to takie łatwe ,Elene50 Elene Ci nic nie powie co można zastosować w praktyce, bo ona sie za dużo naczytała jakiś pojebanych książek do psychologii i umie tylko teoretyzować. Elene zajdź wreszcie na ziemię !!!!! :D

Samotnie nie mogę :P to by było za proste :P sama wpadnij :P ;)

mnie już tyle osób zraniło ze już chyba nie potrafię nikomu zaufać. myśle że każdy jest taki sam i być może przez to odrzucam kogoś kto jest naprawdę dobrym człowiekiem :(

Ja też mało komu ufam i wam też tak radzę

Złoty pomarańczowy, tak myślę i myślę i nikt mi nie przychodzi do głowy. bo facet , którego ja kocham już pewnie nic do mnie nie czuje.

oczywiscie, ze nie jest az takie latwe. Ale czlowiek ma wybor. Albo podda sie, albo nawet po taki m,powie sobie----- jesli nawet przegralam bitwe ,,to nie przegralam wojny. Jutro jest tez dzien. I tylko ode mnie zalezy jak wykorzystam ten dzien. Czy spojrze na siebie przychylnie, czy zobacze w lustrze twarz usmiechnietej kobiety, czy na przystanku usmiechne sie do ludzi stojacych, czy wykorzystam czas na kilka fajnch rzeczy w tym dniu? Rozpieszczaj sie poki co.Kup sobie fajny ciuszek, zjedz czekoladki, spotkaj sie z rodzina, pojdz z kolezanka do kina, na basen. Przgarnij psa i na Boga --------------usmiechaj sie !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Druga samotna ... nie rozumiem Twojego problemu ... wyjasnisz?

buhaha ....... ----------jak Ty malo wiesz jeszcze o zyciu. Czasem brak milosci jest malenka kropla przy wielkich zyciowych problemach , z ktorymi trzeba sie zmierzyc.

Elene może już tyle nie teoretyzuj bo zaczynasz gadać jak politycy. Gadaszi gadasz tylko nic z tego nie wynika. Lepiej im doradź jak mają sobie znaleźć normalnych facetów hahaaahah :D

mnie już tyle osób zraniło ze już chyba nie potrafię nikomu zaufać. Mam identyczną sytuację. Ale Ty samotna może znajdziesz kogoś kto Cię pokocha. Miej na to nadzieje. Ja też mam taką nadzieję że mnie spotka to szczęście ale póki co już nie wytrzymuję tej samotności. Chciałabym by to już nastąpiło bo moja sytuacja jest obecnie dla mnie nie do zniesienia.

Elene50, to Ty mało wiesz o życiu. Każesz nam się uśmiechać itp. i co mi to da? Pośmieje sie 5 minut a potem znowu wracają ponure mysli, jest ich 100 na sekunde, w końcu to staje sie nie do wytrzymania , człowiek czuje jakby wariowal. I nie chodzi tu tylko o problemy typu brak faceta/kobiety. Ja mam wiele różnych problemów, czasem świat mi sie wali i co wtedy? Mam się uśmiechnąc i przygarnąć psa? i to rozwiąże wszystkie moje problemy? wybacz ale nie wierze w to.

Druga samotna ... nie rozumiem Twojego problemu ... wyjasnisz Jak już napisałam wyżej. Nie mam żadnych znajomych bo nikt mnie nie chce. Wredna nie jestem ale mimo to moja osobowość nie podoba się innym. Chłopaka tak samo nie mam. Jeszcze nie poznałam swojej drugiej połówki. Moje cierpienie trwa już od lat także z każdym dniem jest mi coraz ciężej. Muszę popracować by sie zmienić.

buhaha ....... ----------haha dobre. Coz , raczej nie znajda placzac do poduszki :-D

Samotna, niewłaściwa miłość potrafi zranić ale ta dobra dać dużo szczęścia :) :) :)

Druga samotna, wygląda na to, ze jesteśmy w takiej samej sytuacji...

Druga samotna ... hmmm ... to jaka osobowosc sie u Ciebie wyksztalcila, ze taka jest ona anty - towarzyska?

Ja od urodzenia taka byłam ze miałam problem w kontaktach z ludźmi. Nie ma między nami zbytniego zrozumienia i w tym problem. Nie zamierzam sie tylko użalać nad sobą ale wziać za siebie. Praca może coś zdzałać.

A no pewnie, ze moze. Na ogol jest tak, ze podwaliny Twojego swiatopogladu ksztaltuje wychowanie - rodzina, otoczenie ... jak wspominasz ten okres?

samotna1509--jak tak Cie czytam , to odnosze wrazenie, ze moze powinas pojsc do lekarza. Moze w ogole nie radzisz sobie z problemi zycia codziennego. Niezaleznie co napisze, wszystko widzisz w czarnych barwach. Ja jestem bardzo przyjaznie do Ciebie nastwiona i daje rady, ktore mi pomogly w zyciu,

Ja uważam ze samo takie pozytywne myślenie, uśmiech nie pomogą bez PRACY. Każdy wie gdzie ma brak więc trzeba popracować by to zmienić.

ze ja jestem facetem, mimo wszystko napisalem heh :P

Elene50, to Ty mało wiesz o życiu. Każesz nam się uśmiechać itp. i co mi to da? Pośmieje sie 5 minut a potem znowu wracają ponure mysli, jest ich 100 na sekunde, w końcu to staje sie nie do wytrzymania , człowiek czuje jakby wariowal. I nie chodzi tu tylko o problemy typu brak faceta/kobiety. Ja mam wiele różnych problemów, czasem świat mi sie wali i co wtedy? Mam się uśmiechnąc i przygarnąć psa? i to rozwiąże wszystkie moje problemy? Elene całe życie siedzi w piwnicy, a życie to zna z książek pisanych przez chujowych naukowców, którzy je piszą żeby mieć pieniądze i z TV :D Ja kiedyś miałem taką koleżankę amatorkę psychologii która wszystkim probowała pomóc wiedzą z książek. hahA nie kończyło się to happy endem

elene50, też o tym myslałam żeby iść do psychologa czy coś. nie bede zaprzeczać że mam problem z samą sobą. mam i to duży. nie chce za bardzo sie tu rozpisywać i opowiadać historii calego swojego życia, ale mimo mlodego wieku dużo przeszłam i już od dzieciństwa nic mi sie nie układa tak jak bym chciała. też jestem przyjaźnie nastawiona, ale jak mam sie uśmiechać jak nie mam na to siły ;(

Ja pewnie bym nie poszedl do psychologa, jakos sie pogodzilem z samotnoscia, nie jest az tak zle.

Samotna, ja Ciebie rozumiem doskonale. Jesteśmy w tej samej sytuacji, masz racje. W moim przypadku kazać sie usmiechnąć to tak jakby kazać to zrobić rannemu w wypadku który ma jeszcze przytomność. Ja jestem tak "poraniona" wewnatrz że nie potrafię sie usmiechnąć no a jeśli juz to tylko sztucznie i na chwile.