Nic mnie już nie cieszy, a dopiero zaczynam "prawdziwie" żyć.

Jestem z dnia na dzień coraz bardziej zdołowana. Nic mnie już nie cieszy, czuję że w życiu już nic dobrego mnie nie spotka :( Nie należę do piękności, jestem raczej nieśmiała, ale próbowałam się zmienić razem ze zmiana szkoły (liceum) Wszyscy są weseli, ja też próbowałam, ale poprostu nie dałam rady :( Nie mam pojęcia o czym gadać z koleżanką, z którą dojeżdżam do szkoły. Należy ona do dziewczyn rozgadanych, ale jak jesteśmy w busie, to nic nie mówi. Próbowałam rozmawiac o szkole, ludziach, ale szybko ucinała wątek, a w szkole gada jak najęta. Tak jest z wieloma osobami - czuję się niepotrzebna w szkole, klasie. Trzymam w zasadzie z 3 osobami, ale chciałabym być lubiana, nie wiem jak. Ludzie postrzegają mnie jako arogancką, ale wcale taka nie jestem - jestem poprostu spokojna i cicha :( Chciałabym schudnąć, ogólnie zrobić wiele rzeczy, ale nigdy nie dochodzę do skutku. Pytam więc, jak zmienić swoje puste, smutne życie? Mam dopiero 16 lat, a już niejednokrotnie myślałam o samobójstwie. Jestem żałosna, tak wiem, inni mają ogromne problemy, ale dla mnie moje życie jest wielkim problemem, czuję, że wszystko już jest zamną...

Jakbym siebie słyszała, te kilka lat temu. Ja się wygrzebałam z tego na siłę, uporem. Powiedziałam sobie - jestem niepotrzebna? A co mnie to właściwie obchodzi? Nie chcą, niech ze mną nie gadają. Mi osobiście pomogło słuchanie niemal non stop muzyki, znalazłam ten swój gatunek i do tej pory się z nią nie rozstaję. A tak całkiem Ci przejdzie, jak znajdziesz TEGO, któremu będziesz wręcz niezbędna do szczęścia.

maja to samo.. http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4610221 moze lepiej cierpiec wspolnie.

A puste życie spokojnie możesz zapełnić. Zajmij się czymś, znajdź jakieś hobby. Polecam rękodzieło - pojawić się w szkole w odjazdowym naszyjniku i powiedzieć "sama zrobiłam" i już masz temat do gadki.

Niby jak mam znaleźdź tego jedynego? ? W dzisiejszych czasach faceci patrzą tylko na to, czy dziewczyna jest ładna - znam to dobrze ze swego doświadczenia. I niech nikt nie mówi, że to nieprawda. :(

bo obstawiam że z 15. Zrobienie naszyjnika ma byc tematem do rozmowy? Chryste panie...

polecam się

Cześć, nie martw się, ja jestem brzydki, pryszczaty, mam krzywy ryj i w ogóle mam same wady. A mimo to mam wszystko w du**e, bo zaraz idę na rower i sobie pojeżdżę to tu to tam :] swojego krzywego ryja nie zmienię ale mimo to uważam, że warto żyć, bo wszyscy jesteśmy równi wobec Boga ;) trzymaj się i nie pękaj

Ojej, dziewczyno, na pewno jesteś fajna i ciekawa, tylko nikt tego Tobie nie powiedział :) Takie mamy czasy że każdy zajęty jest sobą i ma gdzieś innych.. Zmiana własnych nawyków i zachowań to dłuższy proces ale możliwy bo sam jestem takim przykładem :) da się! :) Trzeba zacząć od dobrych książek, rozwoju własnego życia duchowego, spokoju myśli, pewności siebie, rozwój zdolności interpersonalnych, niezależności emocjonalnej itp.. Nie chce mi się pisać wszystkiego, jak coś to napisz mailem, może odpiszę. Uszy do góry! :D

Lubię czytać książki, ale nie wiem, czy one pomagają na takie problemy. Dla mnie to przyjaciel, coś miłego i dobrego :) I macie rację, że dziś każdy dba tylko o siebie, ale w takim razie - jak oni to robią, że znajdują przyjaciół na każdym kroku? :(

Ty autorko musisz najpierw polubic siebie,wtedy tez polubia cie inni.Przeczytaj kilka ksiazek o tej tematyce,cos typu "jak uzdrwic swoje zycie" Jak polubic siebie" i kilka o pozytywnym mysleniu,mozesz tez wejsc na topik pt "pozytywne myslenie raz jeszcze".Wierz mi ,ze znajdziesz tam wiele cennych rad a ksiazki o ktorych wspomnialam i te na temat pozytywnego myslenia moga naprawde zmienic Twoje zycie:) Powodzenia Ci zycze:). Aha-obejrzyj tez na youtubie film pt "sekret",dowiesz sie dzieki nim (i ksiazkach o ktorych wspomnialam)jak za pomoca wizualizacji i zmiany sposobu myslenia uzdrowic stosunki z ludzmi.I nie tylko:)

OMG! :) zmiana myślenia to podstawa.. Tak jak już napisali zajmij sie sportem jakimś to i znajomi sie pojawią Kretynów w otoczeniu olej. ps. Co to za kretyńskie rady aby znaleźć "tego jedynego" to bzdura totalna, około 20, 21 lat można myśleć o tym a nie teraz gdzie same szczeniaki naokoło bez poczucie odpowiedzilności..

A czy ja napisałam, że ma go znaleźć teraz? Ja tylko napisałam, że wtedy wszystko się zmieni i na pewno będzie się czuła potrzebna.

tak odnośnie szukania faceta nie szukaj na silę bo znajdziesz takiego który tylko ciebie wykorzysta ;)

smutna posłuchaj maciejki, dobrze gada i skończ ten temat..

Autorko tematu, widzę dwa wyjścia z twojej sytuacji. 1. Pierdolić to wszystko. 2. Skoczyć. Od ciebie zależy które wyjście wybierzesz. Albo zaakceptujesz siebie i swoje życie takie jakim jest (wiem, to trudne ale możliwe), albo prędzej czy później skoczysz.

Taaaa bo jedyną radością kobiety jest facet. Tylko i wyłącznie to może ją wyciągnąć z otchłani rozpaczy :D

Żeby zaakceptować siebie musisz zrozumieć że życie jest do dupy i nic dobre cię w nim nie spotka, musisz się z tym faktem pogodzić.

Masz niską samoocenę i to jest przyczyną Twojego stanu ducha. Na pewno jesteś wartościową i ciekawą osobą. Powinnaś się rozwijać i mieć innych w dupie, czasami tak jest, że to świat okazuje się do bani. Trzeba trafić na dobre (odpowiednie) osoby.