Kobiety rodzą dzieci bo nie chce im się pracować

mami dokladnie...chocby moj szwagier...pojdzie do pracy od czasu do czasu,zeby sie od niego rodzina odczepila..popracuje z miesiac i twierdzi,ze albo mu nie placili albo bez powodu zwolnili..a zona w zimie,w mrozie -30st stoi na targowisku i za 600zl na miesiac zapierdala...a przed slubem taki pracus byl...zaraz po tylko pifko i koledzy.. potrafi jej pieniadze z portfela ukrasc jak mu nie chce na piwo dac...i nie jest tak,ze chleje niewiadomo ile,ale jak meczyk w tv bez pifka?

Ja urodziłam dziecko w wieku 30 lat, po skończeniu studiów prawniczych, aplikacji i ponad 8 latach pracy w kancelarii i nie wróciłam już do pracy. Mąż zarabia wystarczająco, ja spełniam się przy dziecku. Dbam o siebie, czytam, uczę się w dalszym ciągu - dla siebie. Do pracy nie wrócę bo nie chcę i nie ma takiej potrzeby. też jestem leniwym półgłupkiem?

magda -> może teraz nie jestes ale będziesz bo siedząc w domu zaczniesz się cofać :o zresztą czas pokaże

kobieta pracująca 26 ale ja nie mówię że jak urodzisz to MUSISZ SIEDZIEC W DOMU tylko mówię że masz do tego pełne prawo sama tez nie wiem ile bym wytrzymała bez pracy którą lubię i która odstresowuje mnie od domu i domowch problemów ale szlag mnie trafia jak widzę jak jakiś niewyżyty gościu zakłada temat w którym obraża wszystkie kobiety które zdecydowały się na dziecko bo sorki ale nie da się zaraz z porodówki lecieć do biura troszkę z tym dzieckiem trzeba posiedzieć a on od razu od leni :/

magda jak nie będziesz rozwijała swojej kariery to to co zrobiłas nie będzie ważne i okaze się że niepotrzebny był ten wysiłek. I co cieszy cię że emerytury nie będziesz mieć?

Siedzę w domu już 5 lat i jakoś się nie cofam...naprawdę myślicie, że to zależy od pracy? Nieprawda. Jak człowiek jest ambitny i inteligentny to zawsze będzie się uczył i rozwijał sam dla siebie. Praca nie ma nic do tego. Czy wszystkie kobiety pracujące są takie inteligentne, oczytane, rozwijają się? Nieprawda. W urzędach aż roi się od chamstwa

Co wy właściwie robicie?? Wniosukjąc z topiku: http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4419136&start=0 odpowiedź brzmi: NIC,tylko marudzicie :) Słuchaj,możesz być pewna,że nie należę do tych,co siedzą po 5 h przed kompem,reszta przed TV i ewentualnie zająć się dzieckiem. To,że weszłam na kafe w ciągu swoich kliku minut wolnego,by podczytać o macierzyństwie,nie świadczy o moim lenistwie. Wy tu na okrągło debatujecie w Internecie,te same niki na każdy teamt,nie idzie dyskutować o ambitnych rzeczach,bo wszędzie licytacja,kto głupszy,która bardziej kochająca matka.. Ja mam na głowie więcej niż niejednej się zdaje,jak dojdzie dziecko z czasem,cóż nie zaniedbam niczego..a więc codziennego biegania,studiowania podyplomo,zajmowania się domem,zakupami,gotowaniem,finansami,rachunkami,klientami na wynajem,sprzątaniem domku,ewentualną pracą... Jak się ma werwę i nie da się wciągnąć w pielęgnowanie lenistwa-czlowiek ma mnóstwo czasu by wszystko ogarnąć!! Zobacz ile Ci dziennie zajmuje Internet??TV? Ja nie mam TV(tzn stoi,ale nie oglądam)-nie potrzebuję,szkoda mi czasu na to ,zresztą same głupoty pieprzą..Interner-góra godzina dziennie,głównie sprawdzanie swoich spraw,no i kafe :P Także nie wmawiaj mi niczego,bo mnie nie znasz:P Zbyt ambitna jestem na to,by nie zajmować się sobą,mężem(ewentualnie dzieckiem) i domem naraz..

zazdrościsz? :P

No ale co z tego, że nie będzie ważne? Świadomie z tego zrezygnowałam bo znalazłam coś co dawało mi więcej satysfakcji. Mam teraz z tego zrezygnować,żeby nie narazić się na wyzwanie od leni? Tak się dla was liczy zdanie obcych wam ludzi?

nie wierzę,że po studiach prawniczych i aplikacji ZREZYGNOWALAS DOBROWOLNIE z pracy:( Cos tu mi śwmierdzi... nie znam prawnika na macierzynskim przez 5 lat:)

??? nie jestem już na macierzyńskim..ZREZYGNOWAŁAM z pracy świadomie i dobrowolnie. Ważniejsze od siedzenia w kancelarii od 8 do 20 jest dla mnie dziecko. Co w tym dziwnego? Jak już napisałam - zajmowanie się nim i domem sprawia mi większą radość. czy jestem przez to mniej wartościowym człowiekiem?

znam jedną sędzine po aplikacji która pracowała normalnie w sądzie rodzinnym i co całkowicie dobrowolnie z mężem adoptowali 2 dzieci (własnych niestety nie mogą mieć) i ona odeszła z pracy i zamierza wrócić może jak młodsze pójdzie do szkoły a przez ten czas by być na bierząco cały czas się dokształca a patrzac logicznie to prędzej mąż powinien bo zarabia połowę z tego co ona miała :D ale dzieci są ważniejsze dla nich niż kariera którą może przerwać nagle wszystko

A kto powiedział,że mniej...jednak nie wierze,ze to siedzenie w domu z dzieckiem nie doprowadza Ciebie do poczucia zmienjszenia Twojej wartosci! Praca +dbanie o dom i męża +dziecko,to dopiero daje satysfajcę 100%,a brak któregoś z tego ogniwa niestety najczęsciej doprowadza do zaburzenia swojej samoakceptacji!

A ja zazdroszczę Magdzie... Ciekawe czy ty kobieto 26 masz takie wykształcenie??... Ja jestem w ciąży i nie mam jeszcze ukończonych studiów. Porażka:(... Ale mam nadzieję że jakoś to będzie i przebrnę przez nie, tylko teraz ciężko będzie z kasą:(... Siedzę na zwolnieniu, bo to już 9 miesiąc, później macierzyński, mąż dopiero zaczął pracą i to w dodatku jest staż, sam się na żadne studia nie wybrał, skończył dopiero w tym roku technikum, ja jestem o rok starsza... Mieszkamy u jego rodziców, bo na razie nas na nic nie stać... I cały czas się martwię jak to będzie, niedługo chyba osiwieje... A jeżeli chodzi o temat tego topicu, to wcale nie zaszłam w ciążę żeby nie pracować, to po prostu była wpadka... Miałam lekką pracę w biurze projektowym, nic że małe wynagrodzenie, przynajmniej nie musiałam harować ja wół... A z tego że będziemy mieć dziecko się bardzo cieszę... A AUTORA TEGO TEMATU UWAŻAM ZA PÓŁGŁÓWKA... Jeżeli to byłaby Wielka Brytania, to naprawdę opłacałoby się rodzić dzieci, ale tu w Polsce? Nigdy w życiu, Bo nawet gdy dwoje rodziców pracuje, to na wszystko brakuje. No chyba że ktoś ma dobrą, co się tu w naszej kochanej ojczyźnie rzadko zdarza

robicie mile panie pewien zasadniczy błąd w swoich założeniach zakładacie, że praca implikuje rozwój a tak się składa, że w rzeczywistości bardzo niewiele prac samych w sobie ma w siebie wpisany rozwój, takimi bedą z pewnością praca naukowa czy lekarska - gdzie silą rzeczy spotykamy się z nowymi przypadkami czy teoriami, ale wiele prac, nawet tych wymagających wyzszych studiów - jak praca nauczyciela nie jest związana z rozwojem, nauczyciel matematyki nie potrzebuje większej wiedzy niz ta, którą wyniósł ze studiów, jego rozwój może się skonczyc w wieku 24 lat, później powtarza, powtarza, powtarza az do znudzenia to samo jasne, że może sie dokształcać, interesować, zgłębiać wiedzę, ale to nie ma nic wspolnego z tym, że pracuje, raczej jego chęci i ambicje bedą miały wpływ na jego rozwój lub brak rozwoju, więc tak samo może rozwijać się osoba nie pracująca, a posiadająca np. ambitną pasję nie mówiąc juz o pracach typu "pani sprzedawczyni", która na codzień obcuje z pomidorem i ogórkiem lub jest zabawiana rozmową klienta na temat pogody, pracuje prawda ? nie siedzi w domu, ale czy się rozwija ? Nie mam jeszcze dzieci, nie muszę siedzieć w domu, więc temat mnie bezpośrednio nie dotyczy, ale chyba ta wyższość pracy nad siedzeniem w domu nie jest zbyt mocnym argumentem jesli chodzi o rozwój, czesto niepracując możesz mieć wiecej czasu na rozwój ;)

Uwierz, że mi daje to satysfakcje. Myślisz, że jestem z dzieckiem 24h na dobę, nigdzie nie wychodzę, nie mam przyjaciół? Mylisz się. Nie mierz wszystkich jedną miarą

pewna pani bez zasad - mam identyczne zdanie

nie pracując *

Do Magdy Ja bym chciała mieć takie życia jak ty

Pewna pani bez zasad- ja również się z tym zgadzam, bardzo trafne przykłady:)

wreszcie przyszły jakieś mądrzejsze i bardziej kumate i was zgasiły wielkie pracujące mamuśki na etacie w tesco;))))) wielce rozwijają się;) śmiechu warte

mąż z jest od zarabiania. Kiedyś tak było i tak powinno być teraz

pewna pani bez zasad - zgadzam się w pełni. Jak również z tym, że to mężczyzna powinien utrzymywać rodzinę. Jeśli są kobiety, które chcą pracowac zawodowo ( choćby na etacie w tesco :P ) niech to robią, ale nie powinno być społecznego przymusu. Tak samo jak praca w domu powinna być liczona do emerytury, w końcu wychowujemy przyszłe pokolenia obywateli. Zgadzam się też z tym, że oboje pracujący rodzice zazwyczaj nie mogą sobie później dać rady ze swoimi dziećmi. Dziecko biegające z kluczem na szyi w imie zawodowego spełniania się matki to nic dobrego.