dlaczego tak musi być ;(

Tak bardzo tęsknię za dzieciństwem :( Chciałabym znowu mieszkac z rodzicami, chodzić do szkoły... O nic się nie martwić, bawić się z koleżankami... Wstawać rano i zjadać pyszne śniadanie zrobione przez mamę, pić kakao :( później iść do szkoły, a w niej tyle śmiechu i zabawy... Później powrót do domu, obiad już czeka na stole, na deser ciasto. Później zabawa na podwórku z koleżankami, a jak się robi ciemno to powrót do domu, odrabianie lekcji, pyszna kolacja :( oglądanie tv razem z rodzicami, czytanie wesołych książek i spać :( Wtedy wszystko było takie cudownie proste. A teraz jak jest? Wstawanie bladym świtem, szybkie śniadanie, które sama muszę sobie zrobić, szybko do pracy, w której oprócz stresu nic mniie nie spotyka, jakiś szybki obiad na mieście, powrót do domu, jakaś kolacja... samotny wieczór przed tv i miliony problemów Dlaczego tak jest? Chcę być znowu dzieckiem

niech ktoś mnie pocieszy :(

znajdź sobie faceta ;)

Wypij jutro kakao na śniadanie :) a potem zamiast do szkoły pójdziesz do pracy itd spójrz na to z dystansu, taka kolej rzeczy (nie) spotyka każdego

ojej, boje sie doroslosci. w ktora juz weszlam w sumie :(

chciałabyś żeby każdy, absolutnie każdy kto jest od Ciebie starszy mógł Cię mieszać z błotem? Mama, nauczyciel, pani z ulicy - każdy może Ci powiedzieć na "ty" i dodać, że jesteś niewychowana i gdzie Twoja kultura a wszelkie próby tłumacznia, odpowiadania tylko Cię pogrążają, bo pyskowanie jeszcze gorzej o Tobie świadczy. Chciałabyś chodzić do szkoły, gdzie rówieśnicy wyzywają się od ch**ów i szmat na porządku dziennym, co dla dorosłego byłoby bardzo poważną obrazą. Jeśli kolega z ławki nawyzywa się, to masz "być mądrzejsza i ustąpić". Odpowiadają Ci te reguły społeczne? Jeśli skopie Ci tyłek aż się rozpłaczesz to wystarczającym zadośćuczynieniem będzie wymuszone przez panią podanie ręki na zgodę. Naprawdę tak za tym tęsknisz?

nie chcę już nigdy mieć faceta :( byłam w trzech powaznych związkach i każdy skończył się zdradą ze strony faceta :( Nie chcę już nigdy przechodzić przez piekło zdrady, dlatego wybrałam samotność, nie chcę już się z nikim nigdy wiązać... wszystko jest do dupy, moje zycie mnie przeraza, a jeszcze tyle lat do emerytury i ewentualnego spokojnego życia emerytki

naprawdę chciałabym już być na emeryturze i wieść spokojne zycie. Mieć na wszystko czas, żyć powoli. Skoro dzieckiem już być nie mogę, to chcę być emerytką :(

hejjj. Nie łam się. Wiesz, dokładnie tak samo ostatnio myślałam. Jak bardzo tęsknię do czasów, gdy największym problemem była konieczność zjedzenia znienawidzonej zupy ;) Niestety, takie jest życie- biegnie dalej. Też nie mogę się z tym pogodzić, ale staram się chociaż. Myślę cały czas, że jeśli wciąż będę żyła przeszłością, to ominie mnie wiele wspaniałych chwil teraz. A jak wiesz one już nie wrócą. XD