Mój narzeczony miał wrócić z pracy o godzinie 17 do tej pory

był już ten temat kiedyś!!!

Pamietam ten temat, ale mimo wszystko to nie ja byłam autorką :)

a no, było. Poszukaj na google

Te, mad girl...nie miałeś przypadkiem gimnazjalistek do towarzystwa szukać? Co do tematu-ja akurat autorce się nie dziwię, mógł mu się telefon rozładować, ale to nie zmienia faktu, że się o niego martwi. Poza tym napisała, ze boi się, że wróci pijany...nawalenie się, a zabawa to dwie różne rzeczy, więc ona raczej nie martwi się o to, że on się dobrze bawi.

Dziekuje fawila :) Moim zdaniem nie jest w tym nic dziwnego ze martwiłam się o narzeczonego. Jak dla mnie to normalne, nie rozumiem osób ktore uważają czy robia inaczej. Nie mogłabym ,, machnąć ręką,, na to ze nie było go juz 3 h i nie wiedziełam co się z nim dzieje i spokojnie pozmywać naczynia czy zając się czymś innym tym bardziej, ze nie mogłam sie z nim w żadem sposób skontaktować.

Nie lepiej pobyć z nim skoro juz przyszedł niz na cafe?

Ja bym szalała z nerwów, mimo kilku lat małżeństwa. Mój małżonek jest bardzo punktualny, a jeśli będzie kilka minut później to uprzedza sto razy telefonując, sms-ując i zawracając mi dupę :P Kiedyś się spóźnił 4h, bo trzepnął jakiegoś pieszego.

Mój narzeczony już śpi zmęczony więc siłą woli czy tak nie mam nic do roboty więc siedze i pisze :)

"mój małżonek" cóż za wysublimowany brak ogłady:o

a ja ci sie nie dziwie, ze sie martwilas normalna, ludzka rzez. Skoro takie zachowanie nie bylo w jego stylu tym bardziej bym sie denerwowala.

pewnie bedzie tak, że przyjdzie i nie bedzie wiedział o co ci chodzi... powie ze przeciz telefon sie wylaczyl a jemu nic sie nie stało i co w ogole panikujesz itd itp. a nie daj boże jeszcze powiesz ze mialas 100 myśli... tragedia..:P ale tacy są faceci. nie rozumieją naszych obaw. wiem, bo mam to samo.

zn mam to samo, w sensie ze ciagle to slysze od swojego, kiedy mowie ze sie martwiłam czy cos;)

Jak wczoraj przyszedł wkońcu ulżyło mi, wyjaśniłam mu, że się strasznie bałam. Powiedział mi że nie mam się tak o niego bać bo nic mu nie będzie przytulił mnie, przeprosił i uspokoiłam się. Jak dla mnie to normalne że martwie się o osoby mi bliskie. Nie tylko o narzeczonego :)