Releacje z dziewczyna

Mam taki problem, otoz bylem z dziewczyna klika miesiecy i bylibysmy dalej razem gdybym nie powiedzial ze jestem niewierzacy.Ona pochodzi z katolickiej rodziny z malej miejscowosci i dla niej facet ktory nie wierzy w boga jest dziwny, nie do przyjecia.Nie chce slyszec o tym ze chce zeby to zaakceptowala, mowi tylko zebym sie staral zmienic w osobe wierzaca jesli chce z nia byc, co jest dla mnie nie do przyjecia.Dotychczas jakos nie rozmawialismy o tym, sama zadko chodzi do kosciola, dlatego tez dziwie sie ze ma takie nastawienie.Chcialbym ja odzyskac jakos przekonac do tolerancji ale wiem jak.

Ona ma juz chyba dosc ugruntowane poglady i raczej jej do niczego nie przekonasz.

Ale ja naprawde chce z nia byc i chce zmienic jej nastawienie.Tylko nie wiem jak.

Daruj sobie z nia, raczej wiele nie osiagniesz. Ona widocznie chce byc z kims wierzacym i tyle, pogodz sie z tym.

wiesz, ona tez mnie kocha, pasujemy do siebie, wiec jak zwiazek moze upasc przez cos tak malo znaczacego jak roznica wyznania ?

Uwierz mi moze... mialem podobnie. Gdyby Cie naprawde kochala to Twoje wyznanie nie byloby dla niej problemem, pogodz sie z tym.

To jest bardzo znaczące, bardziej niż Ci się wydaje.

mi akurat wiara nie jest potrzebna.Moze probowac jej pokazaywac caly czas ze jest wazna i ze bede sie o nia starac caly czas mimo wszystko?

ja osobiscie bylam z kims takiem, sklocil mnie z najblizszymi, przekonal, ze wiara nie jest mi potrzebna. Chociaz nie zaluje niczego, to nie byl to udany zwiazek, pomimo tego, ze pasowalismy do siebie. Nie zalezalo mu na mnie i moich relacjach z najblizszymi, chyba byl szczesliwy, ze zostawilam caly swoj dotychczasowy swiat dla niego. Ale potem zaczelo sie pieprzyc i czulam pustke, ze to nasze zycie jest bylejakie, raz przyznalam mu sie, ze bylam w kosciele, ot tak, pobyc w ciszy, porozmawiac z Bogiem, wysmial mnie, zaczal mnie pouczac, byl zly, bo myslal ze jestem inteligentniejsza... wiecznie wydawalo mu sie, ze jest ponad wszystko i zawsze wie lepiej, takim egoista byl, a gdy przyszly wieksze problemy, chowal glowe w piasek, gdy prosilam go by dal mi wolnosc wyznania, mowil, ze to moja sprawa, ale ja czulam, ze stawalam sie wtedy dla niego nieatrakcyjna.Taka glupia dziewczyna ze wsi, ktora nie umie wyjsc z obiegu norm, ktora nie potrafi poszerzyc horyzontow. Nie rozumial, ze byam nieszczesliwa, gdy zaczelismy zyc sobie jak chcemy...

Prawda jest taka, że ciężko jest żyć z kimś kto ma radykalnie odmienne poglądy. Podejrzewam, że Tobie jej religijność nie przeszkadza, ale dla niej Twój ateizm to duży problem i nie ma co się bić z wiatrakami. Sama pewnie nie byłabym w stanie być z kimś bardzo wierzącym bo wiązałoby się to z przymusem ślubu kościelnego i wielu innych rzeczy na które nie mam ochoty i nie popieram hipokryzji. To działa też w drugą stronę, nic tu nie wskórasz.

Szukaj takiej, której ślub, małżeństwo, dzieci są obojętne. Wszyscy wyjeżdżają od razu z grubej rury z wiarą i różnicami, a nie trzeba nawet aż tak daleko sięgać. Każda dziewczynka zaczynając od wieku w którym nauczy się marzyć wyobraża sobie siebie w pięknej białej sukni przed ołtarzem ze swoim księciem. Ty zniszczyłeś tę bajkę jednym zdaniem.