Konserwatyni rodzice w zwiazkach ich dzieci

A wiec zacznę od tego ze mam 16 lat i moja wybranka ma tez 16 lat. Od pewnego czasu się spotykamy. Ona i ja sie kochamy -- Ktoś by powiedział to w czym problem?? A no jest problem mianowicie rodzice jej. Są strasznie konserwatywni w tych sprawach.... (Starodawne poglądy maja co do związków w tym wieku). Może mi ktoś powiedzieć zmień ją po co się masz męczyć. Ta opcja wgl nie wchodzi w gre, sprzedzamy ze sobą każdą wolna chwilkę bez rodziców bo zawsze katują banie;(( Wiem ze z taka osoba mógł bym być do końca życia. Kocham ją... A więc proszę o wypowiedzenie sie osób z podobnymi problemami, albo na przykład jak bym już musiał rozmawiać z jej rodzicami proszę o podsuniecie jakichś dobrych argometów. Z góry dziękuje

widzisz tu nie chodzi o konserwatyzm rodzice są po prostu doświadczeni i dużo dużo mądrzejsi od 16latków i wiedzą, że w waszym wieku najważniejsza jest nauka a miłość 16 latka raczej nie jest tą wielką miłością po grób oczywiście osobie zakochanej nie da się tego wytłumaczyć bo i tak nie uwierzy:) ale rodzice przynajmniej starają się by "siła rażenia" zachowań nastolatków była jak najmniejsza i w przyszłości nie zaowocowała przykrymi konsekwencjami w postaci opuszczenia w nauce, niedostania się na studia lub zbyt szybkiego wejścia w dorosłość

Ike widzę ze jesteś niezłym demotywatorem ten temat został założony z prośba o porady jak z takimi rodzicami rozmawiać zęby ich przekonać a ty mi tu wyjeżdżasz... Czekam na ciekawe odp...

16 lat;)) dziecko do nauki a nie powazne zwiazki ,potem bedzie powazny problem ciaza.no ale jak dorosly jestes to pewnie masz juz prace i mieszkanie,a jeszcze pozniej bedzie powazny rozwod,bo takie zwiazki ktore wczesniej powstaja (a przetrwaja) i tak konacza sie rozwodem .

mozna z soba chodzic..ale wam chodzenie nie wystarczy..i tego boja sie jej rodzice z oczywistych wzgledow. fajnie ze sie kochacie ale ta milosc nie ma szans na przetrwanie chyba ze za 2 lata planujecie slub,mieszkajac u rodzicow .

Nie no dzieki podnosicie człowieka na duchy ;)

nie ma na to rady . jej rodzice nie odpuszcza. wszystkie rozmowy spelznal na niczym. po kryjomu sie spotykac> chyba nie o to wam chodzi. moja rada przekonac rodzicow ze jestes jej kolega (dobrym kolega) a czas pokaze,

udać. Jeśli faktycznie mądrze się kochacie. Bo miłość miłością, a nauka i tworzenie przyszłości, bądź szansa na przyszłe życie musi być najważniejsza. Ja poznałam swojego faceta w wieku 17 lat. I wiedzieliśmy, że będziemy razem. 7 lat związku, poczatkowo przez 2 lata bez seksu, potem wizyta u lekarza i ustalenie najlepszej antykoncepcji. Skończenie szkoły, studia i potem założenie rodziny, Teraz 30 letni staż małżeński. Więc jak widzisz, to jest możliwe :) Myślę, że jeśli w ten sposób argumentowalibyście swój związek przed jej rodzicami i widzieliby, że oprócz "miłości" nic złego się nie dzieje, to po jakimś czasie zaakceptowaliby ten stan i dali wam spokój. Pozdrawiam i życzę wytrwałości i wiary, że wszystko będzie ok

Babilon PLONIE Ike widzę ze jesteś niezłym demotywatorem :D:D:D:D

Za wcześnie na mówienie o miłości :) To może być zauroczenie i zakochanie, ale nie miłość. Na to potrzeba więcej czasu i mądrości życiowej a ty niedawno z pieluch i piaskownicy wyrosłeś. Najpierw ustaw się w życiu i skończ szkołę, bo z takiej miłości, jak to Zagłoba prawił: "Każże z takiego kochania psom buty uszyć!". Miłego :)

hej bylam kiedys w takiej sytuacji. Ja miałam bardzo konserwatywnych rodzicow. Pierwsza milosc 14 lat:) nic powaznego ale wtedy wydawalo mi sie jak kazdemu ze to ten jedyny i ze tak pozostanie do konca zycia. Od tamtej pory mialam doslownie zakaz na chlopakow, zero imprez, zero towarzystwa, tylk odo szkoly i z powrotem do domu, zabierany byl mi klucz od mieszkania, dokumenty, telefon......... Az w koncu majac 18 lat zakochalam się na zaboj w chlopaku ktory mieszkal pol Polski dalej. Decyzja- 5 minut, i nastepnego dnia bylam u niego. 6 mcy nie odzywalam sie z rodzicami mialam juz dosyc i cieszylam sie wolnoscia. Okazalo sie w miedzyczasie ze przez to trzymanie pod kloszem mam problemy z zalatwieniem najprostszych spraw bylam dzikusem ktory potrzebowal wielkiego wsparcia ktorego niestety nie dostalam. I szybko sie to wszystko niestety zakonczylo. Zostalam sama. Poradzilam sobie.. minelo troche lat. Za rok wychodze za mąż.Jestem dorosła. Z rodzicami mam dobry kontakt choc mieszkam pare tysiecy kilometrow od nich:)Nigdy nie rozmawialismy o mojej ucieczce i o tym co było. tak wiec mozesz sobie tylko wyobrazic jak ciezko jest Twojej dziewczynie walczyc ze swoimi rodzicami i jak ciezko jest jej czuc brak akceptacji.... Mialam rowniez kolege ktory byl w tej samej sytuacji co Ty. Poszedl do rodzicow dziewczyny ( byli razem 4 lata ) i w koncu im nagadal co o tym wszystkim mysli. I sie z nia rozszedl. Ale teraz wiem ze sa razem znow po kilku latach wiec nie wiem jak bardzo sytuacja sie zmienila....

Ike widzę ze jesteś niezłym demotywatorem nie:) dlaczego?:) każda miłość jest potrzebna i ma swoje prawa i jest tak samo ważna tylko po prostu chcę ci wytłumaczyć, że rodzice patrzą na nią inaczej więc trudno ich przekonać tym bardziej , że maja racjonalne powody, by przede wszystkim myśleć o innych aspektach twojego życia

co uwazam z perspektywy czasu?? Pewnie niedlugo sama bede miec dziecko i czesto mysle o tym jakim bede rodzicem. Uwazam ze to moi rodzice popelnili kolosalny bląd. Ja mialam prawo bo bylam nastolatką i okres dojrzewania przechodzilam burzliwie. Buntowalam sie ale mialam przeciwo czemu sie buntowac. Bylam ograniczana do granic mozliwosci. Nikt nie chcial sie ze mna spotykac bo i tak nigdzie nie moglam wychodzic. Nie moglam miec chlopaka wiec zaden nie zwracal na mnie uwagi a nawet jesli komus sie spodobalam to zaraz ktos szybko dopowiadal ze nie warto bo mam taich i takich rodzicow. Moze to i troska o bezpieczenstwo, strach rodzicow przed ciąza 16 letniej corki. Ja sie wukur...lam ucieklam, w ciaze nie zaszlam. Dzis pracuje na swietnym stanowisku i jestem szczesliwa. Nie wszystkie nastolatki sa takie same. Ja slusznie walczylam o swoje prawa.Niestety to rodzice przegieli robiac ze mnie trudna dziewczyne ktora na pewno cos wywinie. Zero zaufania. Ale Ty majac 16 lat nic nie wskórasz z jej 40 pewnie letnimi rodzicami, bo jestes po prostu gowniarz dla nich. A czy masz racje czy nie to nie wazne dla nich pewnie.... Taka trudna ta mlodosc...:)

Moja kuzynka zaczęła chodzić z chłopakiem gdy mieli po 13 lat. Wojny z rodzicami, zakazy spotykania nic nie dały... Rodzice odpuścili gdy widzieli, że oni zainwestowali w naukę, uczyli się razem. Z dobrych uczniów stali się bardzo dobrzy. Nie mieli argumentów by zakazać im spotkań. Dziś mają po 30 lat, są 6 lat po ślubie, mają 4 letnie dziecko. Są szczęśliwi mimo różnych trudności.

te, Babilon - weź się za matematykę lepiej! :D

a ja sadze autorze ze niestety nie mozesz wiele zrobic ...poza przeczekaniem . czas leci szybko i niedlugo Twoja wybranka bedzie pelnoletnim doroslym czlowiekiem - jesli chcesz byc z nia cale zycie to 2-3 lata nie powinno ci zrobic wiekszej roznicy. Wszelkie przegadywanie jej rodzicow to bedzie tylko woda na ich mlyn. Ci ludzie - jej rodzice - maja jakies problemy emocjonalne najwyrazniej i sa niedojrzali - negujac fakt ze ich corka dorasta i jako kobieta i jako czlowiek - i za chwile nie bedzie miec absolutnie zadnego znaczenia jakie oni maja poglady - bo to jej zycie i ona sama sobie wyrobi "poglady" - takie sa niestety skutki jak ludzie nie dojrzeli do bycia rodzicami - akceptuja bobasa ale juz 16-letniej mlodej kobiety nie potrafia;(((

Dojrzały emocjonalnie ROR się odezwał :D

a to juz nadinterpretacja iftar;-))) aczkolwiek dosc mila;-) aha - ror sie raczej odezwala - kobieta jestem;-)

Chciał bym dopowiedzieć ze nie jestem jakiś gnojem który myśli o zaliczaniu i nie jestem jakiś wyszczekanym gnojkiem który klnie kosturka tak ze nie mogą rodzice się martwic o to ze ja zdemoralizuje czy np uzależnię od narkotyków. Dziękuje za wypowiedzi Lenka.K. i kilka innych a szczególnie Kkkrrrolliczek doswiadczalny :) takcy ludzie motywują. Dziekuje wam ;))))) Prosze o inne wypowiedzi i komentarze:) Mozę mi ktoś dopowiedzieć jakie argumentów przybrać przy rozmowie z takimi rodzicami;P??

Od świerzam

KOnkretenie? bedzisz sie jej rodzicom oswiadczac? No bo nie wiem...

"Od świerzam" - ŻE CO??? Nie dziwię się rodzicom tej dziewczyny :-o W jednym słowie zrobiłeś DWA BYKI! Lepiej "NA PRAWDĘ WEŚ SIE ZA NAŁÓKĘ" :-O

patrząc z perspektywy mojej młodzieńczej miłości i długoletniego związku potem. Jestem już matką i napisałam z perspektywy matki dorosłej już córki. Ale teraz już nie wiem o co ci chodzi? Czego oczekujesz? Chcesz natychmiastowego ślubu czy po prostu akceptacji jej rodziców na wasze spotkania? Sprecyzuj o co ci właściwie chodzi...

aha zapomniałam jeszcze... 16 lat uczysz się jednego języka i najwyższy czas wiedzieć jak się pisze słowo ODŚWIEŻAM :)

Musisz udowodić jej rodzicą że jestes odpowiedzialny a raczej że oboje jesteście odpowiedzialni...

pzekonasz ich do siebie zachowując się poważnie a nie jak gówniarz. Czyli zamiast my jestesmy dorosli i mozemy robic co chcemy pytasz na którą mam Państwu Wasz i mój skarb bezpiecznie sostarczyć do domu? zamiast zamykać się w pokoju na cztery spusty idziecie razem do kuchni zrobić wszystkim obiad a przy tym dobrze sie bawicie.

"Decyzja- 5 minut, i nastepnego dnia bylam u niego." dobry przykład szczytu gówniarskiego zachowania.

Też w tym wieku zaczynałem. A dla ciebie 16-latku dobra rada: Uważaj żebyś do łóżka z nią nie poszedł :D