mam 30 lat i poczucie, że nic mnie już nie czeka w życiu

pół roku temu rozpadł się mój związek. Nie widzę perspektyw na inny. Nie lubię swojej pracy. Znajomi mają poukładane życie za to nie mają czasu. Co z tego, że mam jakieś pasje, jeśli nie mam się z kim nimi dzielić.

weź przestań,na facecie świat sie nie kończy. Nie masz znajomych z podobnymi zainteresowaniami? Skąd pewność że nowe kochanie będzie miało takie same zainteresowania?

mój świat się nie skończył na facecie. tylko nie widzę perspektyw na poznanie innego. Nie ma wolnych facetów w moim wieku. moi znajomi pozakładali rodziny i nie mają czasu. na głupi basen nie mam z kim iść. a samej smutno. dużo rzeczy można robić samemu, ale chciałoby się z kimś.

trochę wiary, bo z takim podejściem to rzeczywiście nikogo nie poznasz. Znam wiele osób starszych od Ciebie (jeśli faktycznie masz 30 lat) które mimo wieku są szczęśliwie zakchochane w niedawno poznanych osobach. Wiele rzeczy mozna robić samej, basen akurat jest jednym z lepszych przykładów.

Tu się zgodzę, bez miłości to nawet pasje szczęścia nie dają. Jakiś pieprzony inżynier tak nas zaprogramował, że musimy żyć według ustalonych schematów, bo inaczej wpadniemy w melancholię. Który to bawił się moim DNA ? ;-)

uczulona- ale ile można wszędzie samemu? już nie wierzę:(

nic nie poradzisz na to

to uwierz,pół roku to wcale nie jest takl dużo. Owszem wiele rzeczy robionych samej jest nudna,ale nie wszystkie. A żeby kogoś poznać wyjdź do ludzi- umów się na babski wieczór, zrób się na bóstwo i może ktoś fajny sam sie nawinie?

Zgadzam sie z do you see the light.. Jestesmy tak zaprogramowani, ze w pojedynke jest nam zle.. Sama od jakiegos czasu znowu jestem sama.. Mam 24 lata.. Kazdego dnia cierpie z tego powodu.. Caly czas:( Chcialabym zeby bylo inaczej ale nic z tym nie zrobie

Roz*ierdol wszystko i na zgliszczach od poczatku zbuduj Swój swiat.

uczulona- nie mam z kim wyjść. ile razy można dzwonić do ludzi i proponować. nie chce mi się robić na bóstwo. nie mam dla kogo. coraz mniej mi zależy. mam poczucie, że jestem za stara na cokolwiek. dziewczyny w moim wieku mają mężów, dzieci. a ja sama. nawet mi się już nie chce udawać, że fajnie jest być singlem.

rozumiem cie, bo w pewnym stopniu, jestem w podobnej sytuacji. moze z ta roznica, ze lubie swoja prace a ze troche sie jej naszukalam to i wieksze poczucie samozadowolenia. w przeciwienstwie do ciebie nie wydaje mi sie, ze nic mnie juz w zyciu nie czeka. staram sie cieszyc drobiazgami, duzo rzeczy robie sama i nawet juz do tego przywyklam choc rzeczywiscie czasem smutno, ze nie ma z kim pojsc do kina czy na spacer. grunt to dystans. mam w pamieci moja sytuacje sprzed roku, wtedy bylo duzo gorzej pod wieloma wzgledami. mysle, ze naprawde sa w zyciu wieksze nieszczescia niz samotnosc w wieku 30 lat... :)

gerda- ja wiem. doceniam to, że jestem zdrowa, że w ogóle mam pracę. tylko jednocześnie mam poczucie jakiejś pustki. idę sama na spacer i jest fajnie, ale za chwilę widzę parę i kurcze! też bym chciała się do kogoś przytulić. stało się coś miłego i nawet nie mam komu się pochwalić.

jak grochem o ścianę. Sory ale skoro łatwiej jest Ci narzekać zamiast ruszyć dupę i coś ze swoim życiem zrobić to dla mnie dyskusja skończona- bez sensu. Powodzenia życzę

uczulona- naprawdę próbowałam, ale nie zmuszę nikogo do spotkania. nie mam siły wciąż się prosić. ruszyć dupę i co? niby co zrobić?

terefere30.. to Ty sie chwalisz jak dzieje Ci sie cos złego??:D

po 30 znalazlam faceta, a na brak wolnych, milych i zainteresowanych kolegow 26-40 nie narzekam :)

szczęsliwie zakochana -? nie dzielisz się z chłopakiem tym, że wydarzyło Ci się coś dobrego, albo złego?

wszystko byle nie narzekać? Rany,masz 30 lat i jesteś młodą kobietą a zachowujesz się jak stetryczała dewota. Takie jest życie że ludzie się schodzą i rozstają, ja rozumiem że we dwójkę przyjemniej, ale skoro jestes sama to spożytkuj na coś ten czas. Nie wierzę że żadna koleżanka czasu nie znajdzie na spotkanie się- no nie da rady. Ale skoro łatwiej jest wylewać smutki na kafe rób jak wolisz. A dbać o siebie i podobać się to powinnaś przede wszystkim sobie,w drugiej kolejności facetowi.

no tak, jak to mowia w dwoje smutki dzieli sie przez dwa a radosci przez 2 mnozy :) pewnie, ze fajnie byloby miec taka osobe przy boku i nie ma co przed soba udawac, ze tak, jak jest - jest zajebiscie. ale dobijanie sie mysleniem: tak juz bedzie zawsze dla mnie jest pojsciem na latwizne. moze to zreszta kwestia ogolnego zyciowego nastawienia. ja potrafie sie czasem obudzic z zupelnie niewytlumaczalnym poczuciem szczescia mimo, ze jestem sama. ale troche mnie to wysilku kosztowalo bo tez przechodzilam okres bardzo wygodnego myslenia, ze moje zycie sie skonczylo wraz z odejsciem faceta. nic bardziej blednego :)

odnosze wrazenie, ze chcialabys, zeby cie tu wszyscy glaskali po glowie i ubolewali nad tym, jaka jestes bidulka. nie jestes!!! nic takiego strasznego w twoim zyciu sie nie dzieje, przestan to sobie wmawiac!

Ja mam 20 lat i WIEM, że nic mnie już nie czeka w życiu.

terefere30 heheh nie o to mi chodzilo tylko o smieszne sformułowanie "chwalic", przykrymi rzeczami sie zalimy..oczywiscie, ze sie zale On mnie przytula, wtedy choc troszeczke mam poczucie ciepla i wsparcia mimo iz samo przytulenie nie zmieni tego ciezkiego zycia..ale na pewno daje duzo..i co tu gadac drugi człowiek jest niezastapiony zadnym innym dobrem ani kasa;)