wlasnie dowiedzialam sie ze moj partner bedzie mial chrzesnice..

a ja kilka miesicy temu usunęłam nasze dziecko. boli. mimo, iż wiem, że on się bardzo cieszy i w glębi serca jest dumny, że zostanie ojcem chrzestnym.

a czemu usunelas?

nie chcę nawet wracać pamięcią do tych wydarzeń... czułam, że nie jestem w stanie finansowo utrzymać dziecka. proza życia- brak mieszkania, praca wprawdzie niezle platna ale na umowe zlecienie, partner jeszcze nie pracuje, koncze studia... ciezko mi. mysle, ze jak tylko zobacze tą małą dziewczynkę to ogromnie będę cierpieć w środku... ale chyba nie mam prawa- w końcu podjęłam świaodmą decyzję, której konsekwencję ponoszę i będę ponosić każdego dnia

A on wie?

Naturalnie. Był przy mnie, wspierał mnie. A właściwie- zaakceptował moją decyzję

Do cierpienia każdy ma prawo