prawda

witajcie, nie umialam sie przed nim otwrzyc, nie czulam takiej potrzeby..on naciskal tak precyzyjnie guziki moejj niedoskonalosci...moich lekow i boli zyciowych...czytal wsyztsko co probowalam ukryc...maska...kochamy sie...mam troche lat i wiem ze taka milosc sie rzadko zdarza...i takie szczescie spotkania i uczucia po 13 latach...a jednak....teraz kiedy juz zrozmialam o co chodzi..no moze nie do konca bo mnostwopracy przezde mna...om mnie odpycha...od 2 misiecy celowo mowi przyjr rzeczy...probuje zniechecic do siebie...on jest cudem...moim cudem w zyciu...nie wiem co mam myslec...co on czuje? Dlaczego nie chce uzdrowic siebie i pozwolic mi przy sobie siebie sama uzdrowic i stworzc fajnego zwiazku...pelnego pracy, ale z pieknymi perspektywami...ja to wiem...uwaza ze nie bylibysmy szczeliwi....:( to trudne...