Działać czy czekać..

Witam ostatnio miałem wesele w rodzinie. Nie miałem z kim iść tak wiec szukałem partnerki...padło na moja koleżankę jeszcze z liceum..która się zgodziła...wcześniej po liceum nasz kontakt był raczej mizerny i czasami udało się spotkać..oboje kogoś mieliśmy...na dzień dzisiejszy jesteśmy sami.Nasze relacja są czysto koleżeńskie..jednak po weselu moje podejście do niej zmieniło się i to bardzo.. Kiedy zobaczyłem przed weselem powaliło mnie...z zbuntowanej licealistki zobaczyłem piękną kobietę..:) Lecz to był początek..świetnie tańczy...wydoroślała.. kiedy rozmawialiśmy a nie mogliśmy się nagadać..zauważyłem jak wiele nas łączy w kwestii podejścia do życia tego ile to się u nas pozmieniało w życiu..ja i ona mamy nieudane związki za sobą..rozmawiało nam się jak za czasów liceum...żarty śmiechy..oboje studiujemy..ja mam 22l ona 21. Wesele się skończyło a ja myślę o niej co dzień...czasem rozmawiamy na gg no i ze dwa razy byliśmy na imprezie w szerszym gronie.Wiem że coś mnie ruszyło i przeszła mi wizja bliższego poznania się już nie jako koleżanki ale kogoś bliższego. hmm wiem też że ona poznała jakiegoś innego gościa...ale jego to się wytnie..:P Moje pytanie jest takie czy dać sobie jeszcze czas i poczekać może mi przejdzie..czy spróbować może coś z tego wyjdzie..Z doświadczenia wiem ze jako jej kolega mam już wyrobiona opinie"dobra":) u niej i wiem ze mi ufa..a to dla kobiety dobry fundament bo nie musi sprawdzać czy nie jestem jakimś kobieciarzem itp? Tak wiec drogie Panie co byście zrobiły będąc na moim miejscu..??

Oczywiście, że próbować! Co ci szkodzi?

jego to sie wytnie- duze mniemanie o sobie masz kolego :-P Probuj bo najgorsze to zalowac, ze sie nie sprobowalo.

jego się wytnie..:P racja bo jeśli coś zaskoczy i poczuje że może się udać..to poruszę niebo i ziemie...:)na moja ostatnio partnerkę czekałem 4 miesiące powiedziała że mam jej dać trochę czasu..przeżyliśmy piękne dwa lata po czym zadała cios w serce..odtąd litera "Z" kojarzy nie się z jednym słowem..

"zdzira" :-P?

:P