mężowie,którzy nie chca wrócic do Polski:(

Widzę,że jest nas tu trochę-kobiet,które chciałyby wrócić do kraju,ale nie robią tego ze względu na męża czy chłopaka.Napiszcie coś o sobie.Nie uważacie,że się za bardzo poświęcamy?

ale z ciekawosci czemu to takie poswiecenie? Za granica zazwyczaj lepsza praca, lepsza placa, zycie na wyzszym poziomie, spokoj bo nikt nosa nie wtraca w nieswoje sprawy czemu dla Ciebie to takie poswiecenie?

W Polsce są ludzie,których kocham.Tu mam tylko męża.Znajomych,którym mogę zaufać(chociaż to też nigdy nie wiadomo) jest trójka.Ale to tylko znajomi.Na razie nie mamy dzieci,a jeśli będą,to mam wrazenie,ze je skrzywdzę nie dajac im szansy na wychowywanie sie z dziadkami i reszta rodziny.Zyje sie łatwiej finansowo,ale bardzo cieżko psychicznie i emocjonalnie.

Mąż może by i chciał ale ja i dzieci nie. Zapytałam męża co ma mi lepszego do zaoferowania w Polsce to może się skusze ale nic nie odpowiedział ...hmmm

Rodzice rodzeństwo znajomi maja swoje życie Ty tez masz męża możesz mieć dzieci własny dom i to będzie twoja rodzina.

Od kiedy tęsknota jest wyrazem niedojrzałości?Co w tym złego?

Każdy tęskni ale można sobie z tym poradzić. UK to nie koniec swiata. Bez przesady . :o

?????

Fajnie,ale ja chcialam,żeby odezwał sie ktoś,kto jest w podobnej sytuacji,a jak zwykle otrzymałam garsć porad psychologicznych.

a od ilu lat tam jestes? ja nigdy szczegolnie jakos nie tesknilam a teraz dostaje drgawek jak pomysle ze mialabym sie do Polski przeprowadzic :(

Mam dokladnie taka sama sytuacje, ja chce wrocic, a on- nie. Gdy mowie znajomym ze mysle o powrocie,pukaja sie w czoloz poblazliwym usmieszkiem. Mam tutaj fajna prace w zawodzie, jednak bardzo tesknie za rodzina. Fajnie ze znalazlam kogos podobnego:)

Moja koleżanka 20 lat temu wyjechała z mężem do Australii. Wtedy nie było Skype 'a i bilety koszmarnie drogie...... Druga znajoma do USA do nieznanej cioci i wujka ... Dały radę? Dały. Ty tez dasz :) może jest cieżko ale kto powiedział ze życie jest usłane różami ?

z jednej strony przeraza mnie polska rzeczywistosc i -bez urazy- mentalnosc. Kazdy na kazdego patrzy wilkiem i tylko czeka by temu podwinela sie noga. Mimo tego cos mne ciagnie do domu, bo przeciez tam jest moj dom...

Wrócisz tu jak bumerang

miwkoo, nie chodzi o to by 'dac jakos rade', ale by byc szczesliwym i spelnionym w zyciu.

No to wróć będziesz szczęśliwa.

no wlasnie szczesliwym i spelnionym - moze dobrze sobie przypomniec co spowodowalo ze wyjechalyscie, bo z perspektywy czasu o tym co zle sie zapomina a wyolbrzymia to co dobre. Znajac polskie realia musisz sobie zadac pytanie czy bliskosc rodziny wynagrodzi Ci to wszystko co stracisz wyjezdzajac. Jesli tak to wracaj

wlasnie o tym jest topic- ja chce wracac, a moj partner nie chce. Jezeli nie nalezysz do osob ktore maja taki problem to sie nie wtracaj.

Do: ja do tej grupy nie naleze akurat ja nie wyjechalam z polski z powodow finansowych. T nie jest jedyny powod emigracji.

dlaczego nie robicie tak w życiu jak wam pasuje tylko jesteście takie mało asertywne? Przecież wasze życie zależy od was. jedni jadą na koniec swiata bo tak chcą a inni całe życie w jednym miejscu spędza bo tez tak lubią . Źle ci to pakuj manatki i do domu .

Witaj,kuki,też sie cieszę,że jestes,moze ktos mnie zrozumie.Ja tez uwazam,że życie nie polega na "dawaniu rady",ale staraniu sie,żeby być szczęśliwym.wg mojej hierarchii wartosci najwazniejsza jest rodzina i to nie tylko ta nowa.To,że starcza mi pieniedzy na utrzymanie(a cięzko tez bywalo)nie daje mi satysfakcji.

do Pyski-myslisz,że to takie proste?

Rozumiem ze to jest topik w którym użalamy się nad swoim losem? Wspólnie? To przepraszam już mnie tu nie ma .

do pyska chyba nie jeszcze przezylas za duzo w zyciu. To nie jest decyzja typu ktore skarpetki dzis ubiore. Nie jest latwo zostawic czlowieka ktorego sie kocha i po prostu spakowac sie i wrocic.

do nie lubie anglii masz jakies plany? ja ostatnio postawilam sprawe jasno- wracam w pazdzierniku i zaczynam zaoczna szkole, mam nadzieje ze on wroci ze mna... nie powinno byc tak zle, mam nadzieje, ze z jezykiem i doswiadczeniem znajdziemy jakas dobra prace.

Oj przeżyłam wiecej niż ci się wydaje. Mam za sobą 20 lat małżeństwa i 3 prawie dorosłych już dzieci. Mieszkam od 5 lat w UK bo tak chciałam , bo jestem szczęśliwa ze swoją rodzina która mam przy sobie. Nie rodziców ciocie babcie siostry a swoją najbliższa rodzine jak męża i dzieci. Dorosniesz - zrozumiesz. z reszta rodziny wystarczy się spotkać od czasu do czasu. Może masz syndrom nieodcietej pepowiny? Albo prostu bardzo młoda jeszcze jesteś. A w życiu własnie chodzi o to aby 'dawać rade' a nie narzekać na los.

do kuki*kuki - ja rowniez nie wyjechalam ze wzgledow finansowych i nie tylko te mialam na mysli, bo doskonale wiem ze wszystko sie liczy, nie tylko kasa. Dla mnie najbardziej liczy sie swiety spokoj i to mam dzieki emigracji - warto popytac Waszych facetow co dla nich liczy sie najbardziej i postarac sie im to zagwarantowac jezeli wroca do Polski. Czemu oni nie chca wracac?

pyska jestem od ciebie mlodsza ale nie zgadzam sie z twohja opinia o widzeniu sie z rodzina 'raz na czas'. oczywiscie, w kazdej rodzinie panuja inne relacje, my zawsze bylismy bardzo blisko, co nie znaczy, ze biegne do mamy z kazdym problemem. Zdecydowanie nie mam syndromu nieodcietej pepowiny.

do: ja do tej grupy nie naleze czemu on nie chce wracac? ma argumenty ktorych nie jestem w stanie pobic- bezrobocie, łapowkarswo, biurokracja.... ja zdaje sobie sprawe ze w polsce jest ciezko. Mezczyzni chyba nie sa tak emocjonalnie zwiazani z rodzinajak my, kobiety.

ja do tej grupy nie naleze--Jezeli człowiek jest dobrze wykształcony,Ukonczył dobre studia to i w Polsce ma dobrą pracę i płace. Poz aPolskątez trzeba byćwykształconym aby miec dobrą pracę i płace.