Czy to zakończyć , czy jest jakas szansa...?

Jestem z NIM 6 lat, mamy po 30 lat. Poki co spotykalismy sie pare dni w tygodniu ale od jakiegos pol roku rozmawialismy ze chcielibysmy zamieszkac razem aby po krotkim wspolnym mieszkaniu zdecydowac o naszej rpzyszlosci ( mielismy od pewnego czasu kryzys). W koncu udalo sie znalezc mieszkanie, dosc tanie, ale okazalo sie ze ON wycofał sie stwierdzajac ze mu sie nie uśmiecha płacenie komus za wynajem ze to wyrzucanie pieniedzy w bloto. Dodam ze on zarabia 3 tysiące i ja tez pracuję. jestem załamana

no i ma na imię Azor :(

ok, to gdzie on teraz mieszka, ze nie chce placic za wynajem ? z rodzicami ?

ja też jestem załamana z powodu mojego faceta i naszego wspólnego zamieszkania :( wokół ludzie układają sobie życie i jakoś idą do przodu a u nas to tak "pod górkę z tym wszystkim". jesteśmy razem 3 lata i mamy prawie po 30 lat (on 29 ja 28).

mieszka teraz w Tanzanii, bo jest czarnoskóry

tak mieszkamy z rodzicami:( ja marze o tym zeby sie wreszcie usamodzielnic a on??tez chciał dopoki nie znalazlo sie mieszkanie, wtedy sie wycofał.

ogólna a czemu on nie chce sie usamodzielnic??chodzi o finanse?? bo u mnie wkurzajace jest to ze finanse nie sa przeszkoda..

Trollica a jeszcze zszokuje cie zapewne jak powiem ze mieszka z rodzicami i nie płaci im nic , zyje na ich koszt:( myslalam ze to dlatego bo odklada dla nas ale sie pomyliłam:(

mam juz tego dosc cóz.. to on juz usranej śmierci ma zamiar mieszkac z rodzicami , bo komus nie chce płacic za wynajm ?:O o matko , to nieźle ... wydaje mi sie , ze musisz podjac jakies stanowcze kroki i postawic sprawe jasno : albo rzeczywiscie planujemy wspolna przyszłosc i pierwszym krokiem ku temu bedzie zamieszkanie razem ( osobno, bez rodziców) z koniecznoscia ponoszenia wszelkich tego kosztów ( nie tylko finansowych :P) albo dziekujemy sobie za kilkuletnia wspołprace :(

nie właśnie najlepsze jest to że nie kasa stanowi problem a niedojrzałość mojego faceta. strasznie go kocham ale zaczynam sie bać z nim wspólnego życia :( chciałabym mieć niedługo dziecko ale jak patrze na mojego faceta to boje się że będę mieć dwójkę małych dzieci na głowie...

tylko wiesz, czasami to nawet nie jest niedojrzałosc, tylko zwyczajne wygodnictwo - jest dobrze tak jak jest więc po co cokolwiek zmieniac ?:P

zresztą co za różnica - efekt taki sam: kupiłam sama mieszkanie nie oglądając się na niego mimo tych 3 lat. tylko jakoś nawet nie potrafię się z tego cieszyć :(

:)