Moja samotność

Dobrze, że forum istnieje, na którym anonimowo mogę się wypowiedzieć. Czuję straszną pustkę i samotność. Mam tylko dwie koleżanki, z którymi się zadaję. Nie mam też faceta. Przeważnie siedzę w domu. Przykre strasznie ale tak właśnie jest. Poza tym facet a właściwie to jego brak. Poprostu wiem, że nikogo nie spotkam,a dlaczego? po pierwsze nie mam gdzie, pod drugie jak już wyjdę to z koleżankami a one są "ładniutki' i każdy męski wzrok leci właśnie na nie. Portale randowe też odpadają! musiałam to z siebie wydusić

:((((((((((

masz kolezanki i czasem wychodzisz

tylko jak już wyjdę, to czasami się zdaża, że poprstu czuje się "olewana" szczególnie jak jest nas 3 czy 4

To może popracuj mocno nad wyglądem, żeby nie wyglądać jak szara myszka, bo wtedy raczej mała jest szansa, by facet zwrócił na Ciebie uwagę. Nie mówię, że powinnaś ubierać się od razu w wulgarne stroje, po prostu ubieraj się tak, by przyciągnąć uwagę płci przeciwnej. Oprócz stroju możesz zmienić fryzurę i wypróbować jakiś subtelny makijaż, takie rzeczy mogą zdziałać cuda.

Ja też nie nie mam bujnego zycia, z tym, że mi to właściwie pasuje. I raz na ruski rok przychodzi jakaś refleksja (walentynki, sylwester), ale nie chcę sie do niczego dostosowywać To smutne, ze na kafe coraz więcej takich postów jest :O

staram się..mocno nie lubię się malowac , ewentualnie podkład, tusz . w stroje to raczej sweterki, koszulki. Ogólnie nie wyglądam źle, jednak przy koleżankach strasznie marnie

To może spróbuj ubierać się bardziej kobieco ?

do tego uwielbiam zajadać się krowimi plackami

a jednak masz koleżanki, zazdrosczę, ja nie mam kumpli :(

krowie placki ? pychaaa

Ja też się ratuje internetem, ale tak nie można, jak chcesz kogoś poznać musisz wyjść do ludzi, już wcześniej to komuś pisałem. Zapisz się na studia, kurs, warsztaty, nie musisz zaraz sama wychodzić na disco...

pieniędzy na kursy też nie mam ! studia już skończone, a po magisterce to juz nie mam ochotę na zacyznanie drugich studiów

To działaj w jakiś instytucjach lub w wolontariacie Jesteś ogólnie towarzyska?

A ja to bym sobie jeszcze postudiował, ale czasu nie ma :(

ogólnie jestem . tylko za bardzo dojrzała jak na swój wiek i czasami nie zachowuję się tak 'wylajtowanie" jak znajomi i mam inne poglądy.

Rudy777777 A ja to bym sobie jeszcze postudiował, ale czasu nie ma hahaha ja tez bym postudiował, ale już pracuje i mam dziecko na utrzymaniu więc nie w głowie mi życie studenckie.

U mnie nieco większa dojrzałość idzie w parze z introwertyzmem to inaczej...hm, no musisz próbować wszystkiego

a ja jestem w ogóle inna, inna niż znajmoi i ludzie w moim wieku.

A jaka jesteś wśród ludzi raczej spokojna czy wygadana?

Kultura mam na drugie Wydajesz się bardzo sympatyczną, delikatną kobietą, a przeciwieństwie do większości agresywnych forumowiczek, wdających się w wojne słowną.

zalezy od dnia i od tego jak się czuję. jak wśród stałej ekipy to w miare rozgadana, a jak tylko pojawi się ktoś nowy , to milknę

wolę bardziej stać na uboczu, obserwować, niż wdawać się w dyskusję

świadomosc wlasnego "problemu" to pierwszy krok do sukcesu :). Skoro sama wiesz, czego Ci brakuje, musisz po prostu usiasc i pomyslec, jak zrealizowac swoja droge do szczescia. Brzmi banalnie? moze troche- ale trzeba miec do tego sporo samozaparcia. Zrob liste rzeczy na ktore chcesz sie odwazyc w najblizszym czasie, zrob cos zupelnie nowego, odezwij sie do obcej osoby, zapisz sie gdzies- i wyznacz sobie na wszystkie te rzeczy jakis termin, zebys nie mogla z nich zrezygnowac...metoda malych kroczkow :)

małe kroczki - pomysł jak najbardziej tak. Czasami tak robię, zagadam na ulicy, ale to przeważnie starsze osoby :)

A czy gdyby pojawił się jakiś chłopak, który chciałby się z tobą umówić to zgodziłabyś się? Czy miałabyś obawy: związane z tym czy rzeczywiście mu się podobasz, czy będziesz miała o czym z nim gadać itp. Bo może niezupełnie chodzi o wygląd a zwyczajny brak pewności siebie.

raczej tu jest ten problem. Znając siebie, może i bym chciała się umówić, ale bym tego nie zrobiła ! w sumie nie wiem nawet sama czemu - bo boję się, że ktoś mnie skrzywdzi? nie należę do łatwych osób ...

Ja tez jestem z tych niesmialych i niepewnych siebie... kiedys z glupoty kupilam jednak ksiazke psychologiczna, poradnik jak poradnik- wiekszosc z nich to bzdury. jednak jedna rzecz mnie uderzyla- uswiadomilam sobie, ze w stresie czyli unikam konfrontacji z otoczeniem, ignoruje innych, zamykam sie we wlasnym swiecie i w dodatku mam pretensje ze jestem samotna. To dalo mi niespodziwany impuls, zeby zaczac dzialac... I- od tego czasu zrobilam kilka rzeczy, na ktore wczesniej bym sie nie odwazyla :) Pisze to wszystko, zeby dac Ci motywacje, warto sporobowac, dla siebie samej

No właśnie w tym tkwi największy problem, że z jednej strony pragnie się z kimś być, kochać tą osobę, a z drugiej strony gdy trafia się okazja to uciekamy, albo zachowujemy się w taki sposób, że ehhhh....szkoda gadać.

hehe ale ty już mówisz o kochaniu, a gdzie ja mam się zakochać ?