_Cesarskie Cięcie_

o matko-> nie znasz dnia ani godziny kiedy zostaniesz baBKA:)

mam nadzieje ze jeszcze nie tak szybko bo nie wygladam i nie czuje sie staro :) ale jak juz sie zdarzy to bede rozpieszczac na calego :)

znikam juz

boli,piecze i bywa że kobietom ciężko wstać pierwszy raz po cięciu cesarskim,bo szarpie trochę w ranie ;) ja miałam cc bo nie umiałam urodzić mojego dużego synka. Nie miałam czasu myśleć potem o bólu i już tak nie bolało,miałam potem dziwne uczucie w ty miejscu,czucie wróciło dopiero po 10 miesiącach,teraz jestem 13 miesiecy po porodzie i nadal mam wrażliwe miejsce :) ale tylko przy goleniu :P

Ja cesarkę wspominam źle, sama operacja przebiegła szybko i pomyślnie. Ale to co było potem, to jeden wielki koszmar. Ale nie masz się czym martwić, bo takie przypadki zdarzają się wyjątkowo rzadko, no akurat trafiło na mnie :) Ale najważniejsze, że dziecko urodziło się zdrowe.

fakt to ze dziecko rodzi sie zdrowe jest w tym wszystkim najwazniejsze :) Ja nie potrafie pozbyc sie obaw bo jezeli chodzi o mnie i o sluzbe zdrowie to zawsze mialam pecha i zawsze bylo cos nie tak :( Ale widze ze pzewazaja pozytywne wypowiedzi na temat cc , moze nie bedzie tak zle :)

falea Można wiedzieć, co Ci się przytrafiło? Ja też miałam wyjątkowego pecha, tak że nie potrafię zdecydować się na drugą ciążę i pewnie tak zostanie.

Pisac pisac dziewczyny :)

Widze ze zadna z Was nie chce sie wypowiadac szkoda.... :( Moze napiszecie mi cos na temat tego jak to jest lezec na tym stole i słyszeć np. ''prosze podac skalpel'' , ''no to tniemy'' itp.

mialam 2 razy cc i najgorzej wspominam zastrzyk w kregoslup to bylo dla mnie najgorsze brrr...

generalnie to nie slyszalam tekstow o skalpelu. zagadywala mnie chyba pani anestezjolog i raczej z nia gadalam, mowila mi, kiedy poczuje szarpniecie itp. Slyszalam tylko tekst:"Ja zeszyje" hehe, albo "Tutaj sa zrosty". Sama operacja to luzik z mojej strony, gorzej juz pozniej.

Opiszę swoje doświadczenie, bo jestem świeżo po cc - 2 tygodnie będą w piątek. Miałam je ze wskazań okulistycznych. Też bardzo się bałam. Niepotrzebnie. Przede wszystkim u mnie pozwolono, by akcja porodowa się rozkręciła i znieczulenie po 14 godzinach bólu (rozwarcie i tak postępowało tak nędznie, że możliwe, że i tak by mnie pocięli) było naprawdę błogosławieństwem :-D Samo znieczulenie (miałam podpajęczynówkowe) to bardzo dziwne uczucie, ale tak naprawdę nic strasznego. Wkłucie w kręgosłup nie boli, potem czujesz ciepło od pasa w dół, a potem już nic. Jak Ci gmerają w brzuchu, to trochę czuć jakies pociąganie czy szarpanie delikatne, ale żadnego bólu. Od razu dali mi zobaczyć i pocałować synka, potem 40 minut mnie zszywali. Potem 12 godzin musiałam leżeć bez podnoszenia głowy - miałam się przekręcać na boki, ale nie podnosząc głowy. Spędziłam te 12 godzin na sali pooperacyjnej, podłączona do aparatury rejestrującej funkcje życiowe. Dawali mi też środki przeciwbólowe. W Niecałą dobę po cięciu wstałam pierwszy raz i to był najtrudniejszy moment. Bo człowiek osłabiony, obolały... Ale potem już z górki. Każde kolejne wstawanie jest łatwiejsze i coraz mniej boli. Ja wtedy nie brałam juz nawet leków przeciwbólowych. Dostawiłam też synka do piersi i zaczął ssać :-D W drugiej dobie po cięciu poszłam z mężem pod prysznic, uczyłam się przewijać, ubierać małego itp. Po 3 pełnych dobach wyszliśmy do domu. Obecnie jest 12 doba po cięciu, czyli niecałe 2 tygodnie. Większość rzeczy robię sama przy synku, mąż tylko kąpie, bo lubi to, a ja jeszcze nie nabrałam odwagi do tego :-p Rana pięknie się goi, prawie juz nie boli - tylko skóra jeszcze trochę ciągnie. Normalnie się poruszam, noszę synka (choć staram sie nie forsować), zmywam, prasuję... Naprawdę nie taki diabeł straszny ;-)

Również nie słyszałam żadnych tekstów o skalpelu :-) Raczej lekarze prowadzili jakąś gadkę-szmatkę, kompletnie nie na temat operacji, jakby w kawiarni siedzieli ;-) Śmieszne to było. A ja ciągle rozmawiałam z anestezjologiem, który mi się trafił super - strasznie sympatyczny i przystojny na dokładkę ;-)

Doczytałam o drenach. Ja miałam dren przez pierwszą dobę, wyciąganie go (podobnie jak cewnika) do przyjemności nie należy, ale bez przesady :-) Wszystko się da wytrzymać. W szpitalu gdzie ja rodziłam wypuszczają po 3 dobach. Rodziłam w piątek o 21 z minutami i teoretycznie mogliby mnie wypisać w poniedziałek o 21 z minutami :-p Tak lekarz powiedział. No ale oczywiście o takiej porze nie wypisują, więc wyszłam we wtorek przed południem :-)

ja rodziłam naturalnie i przez cc i to drugie to dla mnie był koszmar, sam zabieg to pikuś ale po o wiele dłużej dochodzi się do siebie niż po naturalnym porodzie , ja zawsze będę polecała poród siłami natury jest o niebo lepszy od cc

ciekawe jak to bedzie ze mna tym bardziej ze raczej malo jestem odporna na bol. i jak mialam jedyna w swoim zyciu operacje to bylam nieprzytomna bo to zaraz po wypadku to tego nie pamietam :) boje sie samej swiadomosci choc mama mi mowi ze to jak z wizyta u dentysty jak idziesz wyrwac zeba to cie boli i cos tracisz a tu moze bolec ale cos zyskam :)

ja mialam cc we wrzesniu ubieglego roku.. i bardzo to sobie chwale, mialam dren ale nie bolalo mnie to przy wyjmowaniu, siostra kazala tylko wstrzymac oddech poczulam male szarpniecie i juz ;) dostalam zastrzyk w kregoslup czego tez nie zaliczam do nieprzyjemnych, naprawde nie ma zadnych powodow do obaw :) na drugi dzien rano wstalam (urodzilam popoludniu) bylo mi troche slabo i krecilo mi sie w glowie ale poszlam sie umyc i czulam sie duzo lepiej.. potem bolalo mnie jedynie przy wstawaniu ale jak juz sie wyprostowalam to bylo dobrze.. lezalam na sali z dziewczynami ktore rodzily sn i czuly sie duzo gorzej ode mnie.. a teraz mam malutka prawie niewidoczna bladorozowa blizne :)