dzieci mnie nie rozczulaja

Czesto widze jak kobiety reaguja na dzieci znajomych, zachwycaja sie, roztkliwiaja - mi te uczucia sa obce. Szczerze, jak dluzej siedze z kolezanka, ktora zajmuje sie dzieckiem, to mnie to zaczyna meczyc. Mam 30 lat i ciagle nie jestem pewna czy chce zostac matka, nie czuje potrzeby zajscia w ciaze. Czy to nienaturalne, ile z was ma tak samo?

ja bardzo długo tak miałam. Nie chciałam dzieci, ale wyszło inaczej. Teraz synka kocham ponad wszystko inne

tez tak mam, w dodatku jestem jedynaczka i nawet nie potrafie sie z nimi bawic itp

jak masz kutasa, który Ci tak wmówił, to w to wierz znam z autopsji, dziś mama córki, która poza nią świata nie widzi, oczywiście zmiana partnera nastapiła

po co pytasz skoro wiesz?? zegar biologiczny cyka?? Też byłam z takim ciulem, natury nie oszukasz!!

sorry nie ten temat, pomylilam sie

kasskljsk moj partner nie ma na to wplywu, wrecz przeciwnie jest bardzo prorodzinny, i na moje wzmianki o tym, ze nie jestem pewna czy chce dziecko reaguje zniecierpliwieniem On jest bardzo cieplym czlowiekiem, lubi bawic sie z dziecmi, ostatnio bylismy u znajomych, ktorych znajomi maja male dziecko i zapytal sie o nie, jak sie miewa itp. Az mi sie glupio zrobilo bo jetem kobieta a szczerze nawet nie przyszlo mi sie zapytac o te dziecko, szczerze nawet mnie to zbytnio nie interesuje :O

kasssljk cos mi tez nie pasowala twoja wypowiedz :P

ja mam tak samo, mam 24 lata, może się jeszcze rozczulę, choć wątpię

no wlasnie zastanawiam sie czy te wzystkie kobiety, ktore decyduja sie na dziecko odczuwaja ogromna potrzebe posiadania go? czy czasami po prostu decyduja ze taka powinna byc kolej rzeczy, presja otocznia itd. jak to sie odczuwa? rozczulaja cie male dzieci, zaczynasz czuc instynkt i koniecznie chcesz zajsc w ciaze? mi chyba to juz nigdy nie przyjdzie, skoro do tej pory pragnienie sie nie pojawilo...

nie wiem, musiałabym mamę zapytać ale śpi, ona ogólnie lubi małe dzieci, lubi się wygłupiać z moimi braćmi ciotecznymi( 7 i 5 lat), gdy nie miała swojej obecnej pracy na stałe , pracowała dorywczo jako opiekunka do dzieci, i lubiła to zajęcie, dzieci też ją lubiły

no wlasnie niektore kobiety sa takie cieple, czasami zazdroszcze im tego, wydaje mi sie ze nie mam w sobie duzo ciepla kobiecego Moze po protu natura nie stworzyla mnie do bycia matka.

mnie prawdopodobnie też nie, może to i lepiej

mnie też nie rozczulają, nie chcę też ślubu, a już na pewno nie chcę mieszkać tam, gdzie mój luby chce a żyję i mam się dobrze :)

Mnie też nie - nic a nic :)

zolza mi tez sie zyje dobrze Pytanie: czy jezeli nie zdecyduje sie na dziecko, nie bede tego zalowac? Z jednej strony nie bardzo ciagnie mnie do rodzenia i wychowywania,z drugiej strony swiadomosc, ze nie mialabym nigdy zbudowac rodziny troche mnie przeraza..TYlko ja i moj partner w domu..cale zycie Czesc mnie chcialaby rodzine, ale taka od momentu gdu dzieci sa wieksze sa nastolatkami, ten caly etap wczeniej mnie przeraza i nie wiem czy mialabym na niego sily

mnie tez nie nie mam zupelnie instynktu macierzynskiego obce dzieci mnie wrecz draznia dzieci znajomych lubie i toleruje, ale do czasu

kiedyś się zdecydujesz lub wpadka zadecyduje za Ciebie :) u mnie na 100% ta druga opcja,bo w moim harmonogramie życiowym nijak czasu na dziecko nie ma, chęci w sumie też a też mam domatora prorodzinnego,który najchętniej klęczałby przed tandetnie pozłacanym ołtarzem i miałby już co najmniej dwie sztuki młodych

chociaż jestem młodsza o kilka lat, na myśl o dziecku robi mi sie słabo, nie wyobrażam sobie mieć dzieciaka teraz i w przyszłosci, może zmienie zdanie kiedys, ale jak na chwile obecną nie cierpie dzieci, nie rozczulają mnie a tylko irytują

Cześć Derezja, stary wątek, ale ciekawa jestem jak potoczły się Twoje losy. Twój opis to toczką w toczkę mój, a w tym roku skończę 34 lata i będę musiała podjąć decyzję co dalej... a nadal nie wiem :/ Pozdrawiam serdecznie