Popiszę

Gdy miałem 10-15 lat byłem wystraszonym chłopcem spragnionym wszystkiego.. miłości, pieniędzy, wiedzy. Nie miałem nic z tego. Dziś mam 26 lat, przeżyłem już miłość, zdobyłem pieniądze i sporą wiedzę. Miłość minęła bezpowrotnie wiele lat temu, zawsze będę za nią tesknił.. choć dzięki niej zrozumiałem kobiecy umysł. Zdobyłem niezłe pieniądze, ale w ogóle nie sprawiają mi radości. Mogę kupic praktycznie wszystko na co kiedyś miałem ochotę, ale prawde mowiąc dziś już mi się nie chce. Skonczyłem studia na dwóch kierunkach i chyba czas na PhD bo jak do tej pory im więcej wiem, tym bardziej czuje się idiotą. Moi drodzy, tak chyba wygląda samotna starość. Tylko czemu tak wcześnie mnie dopadła... nie wiem co dalej ze sobą zrobić. Może to przez to szybkie życie w stolicy. oskar.dawid84@gmail.com

tak, tak... kolejny idiota który myśli że pozna tu jakąś laskę i zbajeruje. tak, tak, dwa kierunki studiów, dużo kasy i samotny jak palec. znamy takie pieprzenie. jak szukasz kogoś przez net bo w realu nie masz szans, to są portale randkowe do tego a nie forum. nara.

Ja mam 20 lat i nic z tego nie mam, czego ty mając 5-10 lat mniej. Może poza strachem. Częściowo się przed nim wyzwoliłem.

wykup se dzialkie na powazkach :D