Zbliżają się święta, a ja myślę tylko o tym by umrzeć.

Tak, wiem, że to zupełnie nienormalne, ale mam okropnego doła. Całe te święta zupełnie mnie nie cieszą, już od lat nie czuję tego klimatu, ale w tym roku to przegięcie, zupełnie sobie nie radzę. Płaczę co chwilę i to zupełnie bez powodu, albo "bo coś mi się przypomni". Mieliśmy z chłopakiem na sylwestra wyjechać w góry, strasznie cieszyliśmy się na ten wyjazd, ale niestety wydarzyło się coś, co sprawiło, iż nie mogę jechać. Jest mi strasznie przykro, narobiłam mu miliona nadziei, a teraz wszystko przepadło. On milczy, ja milczę, bo nie wiem, co mu powiedzieć. Widujemy się mega rzadko, bo dzieli nas kilka godzin drogi, to miała być świetna okazja, a teraz? W domu podobnie, zamiast świątecznego klimatu słyszę krzyki i wrzaski. To pierwszy rok w którym zabranie mojej babci przy stole. Na dodatek zadręczam się szkołą, to wszystko mnie przerasta i chyba jestem żałosna pisząc o tym tutaj..