Kto mnie pocieszy, doda otuchy i wiary w siebie? :(:(:(

Nie wierzę w siebie, chodzi o pracę, boję sie wyzwań, nie wierzę,że sobie poradzę, szukam pracy od ponad roku i nic. Teraz dostała się do drugiego etapu rozmów kwalifikacyjnych, a ja boje się,że z moim angielskim jest b. źle, a to praca przy telefonie i trzeba często rozmawiac po angielsku, nie wiem czy mnie tchórz nie obleci i się nie wycofam przed rozmową:( jestem beznadziejna:(

Nie jesteś beznadziejna, tylko brakuje Ci wiary w siebie. Pomyśl może o tym tak: jeśli się wycofasz, to wyjdzie na jedno, jakby Ci tam nie wyszło, więc moze warto dać sobie szansę? :) Wielu ludzi ma problemy z wiarą w siebie, dasz radę.....

No dobra pójdę, chociaż to kosztuje tyle nerwów:( w dodatku od matury nie miałam do czynienia z angielskim i tego boję sie najbardziej,żebym mogła przypomnieć sobie angielski pod kątem rozmów telefonicznych, ale nie takich prostych, tylko skomplikowanych, oficjalnych, nie mam do kogo sie nawet zwrócic:( Głupio by było gdybym nie pszeszła z powodu angielskiego, pokonałam tylu ludzi w pierwszym etapie, spodobałam im się, praca jest mi tak bardzo potrzebna, ale za szybko się poddaję:(:(:(

Pomyśl o tym może tak: to oni wybierają, więc jeśli wybiorą Ciebie, to dlatego, że tego chcą, Ty się z niczym nie narzucasz ;) Będzie ok, zawsze są jakieś niedociągnięcia, nigdy nie wie i nie umie się wszystkiego zaczynajac pracę. Poza tym, z angielskim szybko się podszkolisz, skoro masz już jakieś podstawy. Możesz też w trakcie pracy zrobić sobie jakiś kursik z angielskiego, by sobie przypomnieć to i owo.

Idź i czekaj na dalszy rozwój wypadków, bo inaczej nie wybaczysz sobie straconej szansy :)

Gdybym dostała tę pracę to na pewno pójdę na jakiś kurs lub korki, ale najgorsze jest to,że to drugi etap i pani która mnie rekrutowała (kazała mi napisać rozwiązanie pewnego problemu w formie rozmowy telefonicznej) powiedziała,że z moim angielskim nie jest źle, ale jednocześnie ostrzegła,że na drugim etapie będzie więcej angielskiego, beda rozmowy i problemy z (ich) życia wzięte, więcej pisania, to mnie przeraża:(

Podobno pomagają: http://www.youtube.com/results?search_query=motywuj%C4%85ce+&aq=f

Ale dla nich (gdybyś nawet -odpukać- źle wypadła), jesteś jedną z wielu, więc nie ma się co przejmować, że coś pójdzie nie tak ;) Daj sobie szansę, jesli Cię wybiorą to dlatego, że będą tego chcieli. Będzie super. A jeśli nie, to świat się nie zawali...

No pewnie swiat sie nie zawali, ale jestem zła na siebie,że jestem takim głabem i nie potrafie mówić po angielsku a pisanie tez opornie mi idzie, szczególnie w stresie:( Ale dzieki Wam za wszystkie słowa otuchy:*

Nie Tobie jednej to źle idzie -mnie też :) Spróbuj, najgorzej to nie dać sobie szansy na coś, co może okazać się czymś naprawdę ważnym, lub faknym :) Na kolejny etap marsz!!!! :D

cos chyba przesadzasz z tym baniem sie. Ja mialam takie schizy z angielskim, poduczylam sie, to potem mi przyszly przelozony powiedzial, ze po angielksu lepiej mowie niz on :D A w rozmowach telefonicznych to nie sadze, zeby faktycznie w Polsce wymagali takiego super angielskiego

reasumujac-nie boj sie, skoro to praca przez telefonz Polsce po angielsku.

No ciekawe jak wyglada u nich taka rozmowa, czy trzeba dużo mówić, bo oczywiście "dzień dobry, w czym moge pomóc, szefowej w tej chwili nie ma, lub przekazać jakąś wiadomośc", to to potrafię:) właśnie, to dało mi do myslenia-chyba nie moga wymagać niewiadomo czego w takiej rozmowie, a poza tym myślę,że takie rozmowy wygladaja w miare podobnie i z czasem to byłaby dla mnie rutyna:)

Hmmm, bo ta pani która mnie rekrutowała powiedziała,że musze rozwiązac pewien problem i napisać to po angielsku, bo mieli juz taką sytuację,że dziewczyna był w pracy akurat sama i zadzwonił telefon a ona nie wiedzała co odpowiedzieć...