doświadczacie czegoś takiego?

Chodzi mi o ignorancję znajomych znajomych lub rodzin np. swoich facetów. Ja tego nieustannie doświadczam i nie wiem dlaczego tak jest? Przykładowo mam faceta, on mnie poznaje ze swoimi znajomymi lub rodziną. W tej chwili mam już męża, ale podaję przykład. Ale gdy miałam przed nim chłopaków, to było tak samo. TYLKO NIELICZNE OSOBY wśród poznanych były fajne, otwarte, zainteresowane, sympatyczne. Ale z reguły te osoby zachowują się tak: - siedząc obok, odwracają się plecami i gadają z kimś innym - nie interesują się kompletnie, nie zadają żadnych pytań - jak się do nich coś zagada, to tylko zerkną przelotnie, odpowiedzi udzielą półsłówkiem - cały czas rozmawiają z innymi o ich historiach, śmieją się ze swoich żartów, o których nowa osoba (ja) nie ma pojęcia. Wierzcie mi, jestem uprzejma, miła, wtrącam się do rozmów, czasami zadam pytanie, jestem uśmiechnięta. A oni traktują mnie jak powietrze. Takich sytuacji przeżyłam dziesiątki, zwłaszcza z przyjaciółmi moich chłopaków (zwłaszcza gdy to od razu jest cała grupa), ale czasami nawet z ich najbliższą rodziną. Mi się wydaje że jak siedzi taka grupa i pojawia się nowa osoba, to raczej oni powinni się otworzyć, "przyjąć" ją, przecież ona jest nowa i czuje się niepewnie. Mój mąż powiedział mi że ludzie tacy po prostu są, raczej zamknięci w swoim towarzystwie, traktują z reguły jak powietrze nową osobę, zwłaszcza jeśli jest przyprowadzoną czyjąś dziewczyną. On sam również zauważył takie coś gdy poznał mnie ze swoją rodziną, a powiedział że zachowywałam się zupełnie naturalnie i byłam miła. Boli mnie to, bo ja jak poznawałam przyjaciół mojego męża, to byłam serdeczna i zainteresowana.

nikt??

Twój mąż dobrze Ci to wytłumaczył, ludzie raczej nie otwierają się na nowych jednak możesz zawsze stać się jedną z nich tylko trzeba cierpliwości, wytrwałości i czasu.