Dziewczyny rozpieszczane przez rodziców mają lepsze życie

Są bardziej smiale, wesole, a takie faceci lubia, otwarte na ludzi. Nie wiem co moi rodzice mieli na mysli traktujac mnie w dziecinstwie jak przyblede.

dobry seks zrobi z kazdej dziewczyny smiala i pewna siebie.

Naprawde tego nie rozumiem. Moi rodzice nie sa jakims marginesem spolecznym, maja i mieli normalna prace, niby tak zgadzali sie w roznych tematach w rozmowach z rodzicami innych dzieci, a jednak wychowywali mnie zupelnie inaczej. W gruncie rzeczy to oni mnie nie wychowywali, oni mnie unikali, zostawili i odizolowali od swiata :( :( teraz siedze calymi dniami i placze :(

obiecuje sobie, ze mojemu dziecku nigdy takiegos nie zrobie i bede spedzac z nim jak njawiecej czasu :(

Prosze napiszcie cos :( jest mi cholernie smutno :( nie umiem byc tak szczesliwa jak inne dziewczyny :(

i twoje dziecko cie bedzie przeklinac jako nadopiekuncza matke.

jestes poprostu zbyt emocjonalnie zwiazana z rodzicami. to jest twoje zycie nie ich i nie ma znaczenia jak zostalas wychowana jesli sama sobie wkrecasz takie gadki. trzeba pamietac o sobie o swoich celach, o swoim punkcie widzenia. Jesli sama bedziesz sie stawiac na dole to nigdy na gore nie wejdziesz.

ile masz lat i skad jestes?

chodzi tu o nadopiekunczosc zadna. ludzie ktorzy byli dobrze taktowani przez rodzicow troszke rozpieszczeni w sensie ze rodzice czesto chwalili nawet jak obiektywnie rzecz biorac nie bylo za co lepiej sobie radza w zyciu bo sa smiale pewne siebie i na tym to polega. creczki tatusiow to kategoria kobiet ktore dorze sobie radza w zyciu. ja niestety tak nie mialam. rodzicom latwiej bylo zganic niz powiedziec cos milego. uwazali ze chwalenie moze na mnie zle wplynac. no i maja teraz za swoje. sierote ktora sobie nie radzi w zyciu. i jeszcze sie dzwia co oni takiego zlego mi zrobili

Mam tak samo ;/ Nigdy nic dobrego nie powiedzieli, tylko zawsze coś źle robiłam. Teraz właśnie ejstem taką sierotą, która sobie nie radzi, a że dalej z nimi mieszkam to dalej wysłuchuje ;/

Ja nie byłam rozpieszczana ani chwalona, nie byłam też córeczką tatusia bo go nie miałam. Mam siostre starszą o 3 lata, własnie ona była rozpieszczana miała co chciała, a teraz ma mężą mieszkaja na zadupiu i klepią biede, bo on zarabia 1000zl miesięcznie. Ona z ledwością zawodówke skończyła a i żadna praca nie jest dla niej, poprostu nie umie pracowac. Ja odkąd pamiętam zawsze miałam obowiązki a to zając sie chorą babcią a to zrobic obiad jak mama była w pracy, czy napalic w piecu. Teraz mam 26 lat bardzo dobrą pracę, własne mieszkanie i kochanego męża. Radzę sobie w życiu, moje zdanie jest takie że właśnie osoby rozpieszczone nie potrafią sobie poradzic, bo nie zostały przygotowane do życia.

lne rozpieszczanie ze dziecko zero obowiazkow nic nie robi wszystko pod nos. chodzi mi o cos takiego ze np dziewcyna jest taka corecka tatusia ktory ciagle ja chwali docenia kazde osiagniecie nie krytykuje itp. ode mnie rodzice nie wymagali duzo mialam malo obowiazkow wiec pod tym wzgledem bylam rozpieszczona. ale z drugiej strony ciagle krytykowali a to zle siedzisz a to dlaczego 4 plus a nie piec itp itd

od dzecka powinnao się wymagać ale też w sposób umiejętny motywować, chwalić za osiągnięcia i uczuć pozytywnej pewności siebie

to akurat prawda jak rodzice sie przejmuja dziecmi ich sprawami, angazuja sie w zycie i w nauke, doceniaja osiagniecia i pocieszaja przy porazkach to powoduje pewnosc siebie, poczucie wlasnej wartosci, a to napewno przyczynia sie do umiejetnego radzenia sobie w zyciu.z kolei dzieci niedoceniane, krtykykowane czy olewane czesto maja problemy w doroslym zyciu, nie umieja sobie poradzic, znalezc pracy itd

zbyt rozpieszczone są niestrawne Autorko...ty idz na terapie, bo ani związku a ni dzieci nie nauczysz czegoś czego sama nie miałaś a błędy mozesz powielić i doopa

w dodatku jedynaczka z dość bogatego domu... Miałam co chciałam zawsze. Podobno atrakcyjna i ładna, ale mam beznadziejne życie a wiesz dlaczego? Mam 22 lata i nigdy nie miałam chłopaka. Bo jestem chorobliwie nieśmiała i mam bardzo niską samoocenę.

I rodzice traktowali mnie jak księżniczkę. Wszystko robiłam idealnie, chwalili mnie, nagradzali. Nigdy nie usłyszałam od nich słowa krytyki. Więc wg teorii autorki topiku powinnam być przebojowa i pewna siebie. A ja się boję ludzi, jestem niesmiała cholernie i zero poczucia własnej wartości.

dziewny jest ten ost post ze byla taka rozpieszczona a teraz niesmiala i bojaca sie zycia, no ale wszystko sie zdarza, ja powiem tak, mam dwoch starszych braci i wiadomojak to coreczka jedyna upragniona od dziecka mi poswieclai najwiecej uwagi, co prawda rodzice rozwiedli sie jak mialam 10 lat, ale do etraz jets tak a mam 18, ze jestem ta dobra coreczka, zdarzylo mi sie nie pzrejsc klasy nie dokonca z mojej winy bo mialam taki okres, to moja mama nie krzycza ani nic z tych zreczy bo widziala ze MAM JUZ WYSTARCZAJACA KARE bo musze powtarzac rok, ale od dziecka tez bylo tak ze jak juz mama probowala sie na cos nie zgdozic to plakalam i jej bylo mnie szkoda:D zawsze powtarzala ze jestem sliczna, najlepsza itd jak placze caly dzien ze brak mi motywacje by pojsc na silownie i takie pierdoly;d najlepsze jest jak nauczcielka zawsze na zebraniu narzeka na uczniow moja mama jest wtedy wsciekla na nia ze tak mowi bo kim ona jest;d a wie jak sie zachowuje nie myslcie ze mysli ze jestem taka swieta i wgl, ale taka parwda wg mnie to jestbardzo dobre i wiekszosc rodzicow powinna tak traktowac swoje dzieci, bo nawet w kalsie mam dziwczyny co jak dostana 3 a juz nie mowie o 2 to boja sie wracac do domu CHORE.

sry za bledy ale cos mi sie dzieje z klawiatura i wgl tak nei skladnie to napisalam;d

dlaczego?;d