Czy on mnie w ogóle kocha?

Mój związek jest zły. :( Nigdy w życiu nie przeżywałam takich wahań nastrojów. Kocham go strasznie mocno, bardzo mi na tym wszystkim zależy i przeżywam głęboko to co między nami się dzieje. Jesteśmy parą od sierpnia ubiegłego roku, ale znamy się już kilka lat. Zawsze miałam do niego ogromną słabość, ale on był w kilkuletnim związku i dopiero, gdy się rozstał to zaryzykowałam. Kiedy jestem w domu rodziców to jest super. Jest u mnie codziennie, stara się, zapewnia o uczuciach do mnie, spędzamy ze sobą po 8 godzin dziennie i jeszcze w dniu powrotu do miasta gdzie studiuję dzwoni do mnie i ciągle zapewnia o tęsknocie. No ale... Przez większość czasu ja jestem przecież 90 km od niego. I wtedy... No bywa różnie. Gdy się nie widzimy kilka dni to i jakoś dzwonić przestaje, nie "spowiada się" z tego co robi i nie jest też zainteresowany tym co robię ja. Podczas ostatniej sesji to była w ogóle masakra, bo nie widzieliśmy się 2 tygodnie i jak wróciłam to się tak pokłóciliśmy, że mało brakowałoby do rozstania. Jak myślicie, czy taki związek w ogóle ma sens? Czy on mnie w ogóle kocha? Czy to w ogóle przypomina związek? Bo na podstawie moich doświadczeń para, która może się do siebie nie odzywać przez 2 dni to jakaś śmieszna pseudo-para.

Ciężka sprawa, zawsze mi mówiono że jeżeli facetowi zależy, to w dobie telefonów komórkowych za przeproszeniem zesra się, ale znajdzie czas na smsa.

odpowiedzialas sobie...Moj zwiazek jest zły,mam słabosc...itp Miłosc nie ma tak powaznych przeszkod

Z jednej strony wiem dokładnie, że to co on robi dla mnie to i tak jest dużo więcej niż to co robił w poprzednim związku. Znamy się już przecież kilka lat. No ale z drugiej strony z tą poprzednią się rozstał i mi powiedział, że chyba nigdy jej nie kochał. Chyba mi się wydaje, że ja też jestem dla niego takim lekiem na samotny czas.

może z innej beczki lepiej byłoby Ci samej? jeśli tak to daj sobie z nim spokój ;)

Nie wiem czy byłoby mi lepiej samej. Moje życie jest jakby podzielone na 2 części: dom i studia. W domu jestem grzeczna, mam chłopaka, spędzam z nim całe dnie i wszyscy starzy znajomi nam przyklaskują, bo przecież zawsze do siebie pasowaliśmy. Z drugiej strony są studia, tutaj się bawię, spotykam ze znajomymi i tęsknie za nim. W ten sposób nie czuję się ani w pełni wolna, ani w pełni zajęta. Bo moi znajomi ze studiów to widzieli mojego chłopaka 2 razy w życiu. No i coraz mniej mnie lączy z chłopakiem. Wracam i opowiadam o tym jak mi minął tydzień, a on opowiada o swojej pracy, spotykamy się ze znajomymi, spędzamy razem wieczory i znów wracam na studia. Nie tak sobie wyobrażałam nasz związek gdy kiedyś marzyłam o naszej przyszłosci.

yhh...mój też jak wyjeżdza to jest mniejszy kontakt. jak jest na miejscu to super czuły i wgl. kochający