metoda uciskowa Vojty

bylismy ostatnio u rehabilitantów i znow miala miejsce jedna z rozbrajajacych mnie sytuacji... generalnie dziecko zdrowe, odruchy prawidłowe a nawet lepiej (głowę trzyma jak ta lala) - a mimo to zalecono nam "na wszelki wypadek" metodę rehabilitacyjną Vojty, tyle ze nie tą "standardową", z cwiczeniem odruchowego pełzania i obrotu itd, a uciskową. na wszelki wypadek - generalnie chodzi o uciskanie trzech punktów (dno jamy ustnej, dół podłopatkowy i kolec biodrowy) po obu stronach ciała. wiecej robic nie musimy. problem w tym ze moja mala potwornie ryczy przy tych uciskach, niby to normalne i prawidlowe, ale do cholery dziecko zaczyna sie bac dotyku. placze juz nawet rozbierana do przewiniecia badz kapieli... mi juz wystarczyla walka z jej "niedotykalstwem" po inkubatorze, nie chce jej znow zrazac... czy jest sens za wszelki wypadek rehabilitowac zdrowe dziecko?... czy ktos stosowal te metode stymulacji uciskowej u w sumie prawidlowo rozwijajacego sie dziecka i jakie to efekty przynioslo (badz nie)?

upnę sobie ;)

czy twoje dziecko to wcześniak? moja mała była ćwiczona metodą ndt bobath- z bardzo dobrymi efektami, ale u niej ewidentnie było wzmożone napięcie mięśniowe. miała być (początkowo) również ćwiczona vojtą, ale zaczęliśmy bobathem i tak już zostało. powiedziano mi,że jest to u niej raczej "interwencyjne", że sama by sobie również z tym poradziła, tylko trwałoby to dłużej. pewnie nie za bardzo pomogłam, ale masz jakiś punkt odniesienia ;)

tak, to wczesniak z 34 tygodnia, hipotroficzny na dodatek. ale - jak pisałam - w sumie jej ta rehabilitacja niepotrzebna, nie chce jej męczyć ot tak na wszelki wypadek... jak Twoje dziecko znosiło bobatha? też były takie płacze?

ja stosowałam 3 mce. Asymetria i za niskie napięcie mięśniowe. Rehabilitacja konieczna i efekty ogromne.

Moj syn urodzil sie w 37 tc. lekarze ocenili, ze ma asymetrie, wzmozone napiecie, i zalecili Vojte. Pojechalismy z nim umowic sie na wizyte do rehabilitanta, to co tam zobaczylam zmrozilo mi krew w zylach, dzieci wrzeszczaly z bolu! Ucieklismy i wiecej nie wrocilismy. Po tej wizycie pojechalismy do znajomego chirurga, który wraz z neonatologiem obejrzeli moej dziecko ze wszystkich stron, chyba z godzine trwaly te ogledziny, stwierdzili, ze syn nie potrzebuje tej rehabiltacji i nie rehabilitowalismy. Dzis jest dwulatkiem, zdrowym bez zadnych zaburzen.Jeden z lekarzy powiedzial nam potem, ze on jest w tyle te trzy tyg za rowiesnikami i ze nadgoni, faktycznie wszystko robil z mies. opóźnieniem.

a i dodam, ze potem równiez okazało sie, ze w ośrodku w którym mielismy rehabilitowac musieli wykonac limity i dlatego mnóstwo lekarzy z okolic wysyłało zdrowe maluchy na te ,,niby potrzebna'' Vojte.