za bardzo sie angazuje?

kiedys zawsze mialam tak ze jak z kims bylam to przezywalam ogromne rozterki bo wiecznie mniej czulam od tej drugiej strony. ta druga osoba czula sie nie kochana. a ja czulam sie taka zimna, odarta z uczuc, zastanawialam sie czy ja w ogole umiem kogos kochac, mialam takie ogromne poczucie winy ze staralam sie unikac nowych facetow.. zeby juz nikogo nie ranic. i zawsze pierwsza odchodzilam. teraz mam tak ze ledwie zaczne sie z kims spotykac to od razu wpadam po uszy, za maz bym najchetniej wychodzila, nawet jesli wszystkie okolicznosci sa przeciw, to czuje sie jak zakochana po uszy, na drugi koniec swiata bym piechota pobiegla za ta osoba.. zwiazki po kilka tygodni, chwila euforii a potem tragedia.. i tak ciagle.. no i co, teraz znowu odchodze, znowu ja, no bo widze ze ta druga strona jest przytloczona mna. no i powiedzial mi wlasnie na odchodne ze 'czasem mnie unikal bo widzial ze wiecej czuje'.. eh, jak to jest w koncu..chyba popadam z jednej skrajnosci w druga. jak to zatrzymac??