Studia - czy nie za późno?

Mam juz prawie 4 z przodu w swoich latach życia. Mam rodzinę. Chciałabym pójść na studia, ale boję się, że nie dam sobie rady. Czy trudne są studia? Czy jest jeszcze sens?

idź, dasz radę spokojnie, większość studiów jest łatwiejsza do skończenia niż szkoła średnia ;) z resztą dużo jest os w tym wieku na studiach

Spoko dasz radę, ja znam osoby studiujące grubo po 40, która mają stypendia naukowe, bo na zaocznych teraz też można :d

Uff, cykora mam nieziemskiego. Zwłaszcza, że w domu młode jeszcze za młode....

A co chcesz studiować i gdzie?

Jak młode? ;) Czy jest trudno, nie aż tak bardzo na większości kierunków, ale radze iść na państwowe...

Dziękuję Wam za sowa wsparcia :) Może ktoś z własnego życia napisze, czy da się pogodzić dom, rodzinę pracę i studia?

Ja znam ludzi, ktorzy sobie radzą z tym wszystkim...

Coś z ekonomią związane. Taka ze mnie analityczna dusza :)

juz sie ciesza na mysl o tobie uczelnie ze kase wydasz, perwsze egazaminy sa spoko, by ludzi nie powystraszac, a potem trzeba juz kuc...,by byc kura domowa potrzebny ci mag,:-P ALE WARTO JAK CZUJESZ SIE NA SILACH; MOZE DZIECI cie docenia i maz...i sama sie spelnicz,zrob tak jak myslisz..

a jakie miasto? no i jak pisałam wyżej, jak już chcesz isć, to nie radzę iść do pierwszej lepszej szkoły tylko dla papierka, nie warto...

Chyba nie znam osób, które ucząc się, nie dały sobie rady na zaocznych...nie zależnie od wieku.

Nalewka to gra nie jest warta świeczki? Pytam poważnie bo na pewno szarpnęłoby to nasz budżet domowy:/ Wiesz, ambicje mam wysokie, ale jestem realistką.

Owszem znam taki przykład - moja mama :) Wprawdzie nie miała 40 lat ale była grubo po 30, my z siostrą byłyśmy w wieku szkolnym. Mama sobie ze wszystkim poradziła, zdała licencjata później magistra, a musiała pogodzić naukę z domem i jeszcze z moim ojcem alkoholikiem który jej w niczym nie pomagał. Takze jak sie chce to sie da ;)

Kwestia tego, że musisz na prawdę chcieć, a nie iść na te studia, bo mąż by chciał...

No jest to jakiś oddział Politechniki... Nie wiem, co mam myśleć :( Czy rzeczywiście swoje ambicje schować mocno głęboko :/....

Dasz radę, już to widzę po tym co piszesz :). Na prawdę nie jest ciężko, ale nie powiem że tylko wystarczy chodzić...

I to nie jest jakieś sztuczne pocieszanie, tylko tak faktycznie jest :), na prawdę ludzie ok. 40 sobie radzą, ze mną studiowali i studiują.

Madziu chylę czoła przed Twoją mamą, ambitna kobieta. Ja mam słabą psychikę i tu chyba jest cały problem. Brak wiary w siebie.

anooo dziękuje za wsparcie :)

Ja będziesz mocno chciała, dasz radę na bank :). No i prawda jest taka, że studia dziś nie są tylko dla orłów ;)

Tylko musisz sobie w głowie ułożyć, że może być różnie, że nie zawsze od razu wszystko na 5 pozaliczasz, ale też może być właśnie bardzo dobrze :)

Rozumiem, że chciałabyś najpierw na licencjackie? 3 lata to trochę jest, ale zleci, zobaczysz :), a na prawdę będziesz miała super odskocznię.

Przyznam,ze chęci wzrosły mi po twoich wpisach - jeszcze raz dziękuję:)

Wiesz ja studiuję już 11 lat (wszystko kończę ;), mam prawie 30 lat :D i teraz zaczynam myśleć o doktoracie ;)

Nie ma za co, realia studiowania znam dobrze :D

Jejciu! Gratuluję Ci ogromnie! Jestem pod wrażeniem! Przepraszam, że zapytam, a rodzinę masz?

Mam męża, a dzieci dopiero w planie, ale mam nadzieje, że niebawem ;)

To trzymam kciuki. Moje właśnie zrobiło sobie popołudniową drzemkę. Oj czuję w sercu, że chyba się zdecyduję :)

Po maturze nie mogłam sie zdecydować co robić , pracowałam, potem ciężko zachorowałam i ani sie obejrzałam, gdy parę lat zycia minęło. Zaczęłam studia w wieku 25 lat. Skończyłam z wyróżnieniem, w trakcie studiów załozyłam rodzine i urodziłam dziecko (cóż, zegar biologiczny dał o sobie znać). Teraz kończę doktorat i mam zamiar pracować naukowo. Jeśli masz tylko taką mozliwość - studiuj. Masz szansę naprawdę rozwinąć skrzydła, oderwać się od domu, garów. Warto.