Brak pracy- myśli samobójcze

Nie mogę znaleźć żadnej pracy. Jestem młoda. Skończyłam ( jak na razie) studia licencjackie (dziennie, państwowa uczelnia). Znam bardzo dobrze angielski. Zaczęłam uczyć się hiszpańskiego- bardzo lubię ten język. Posiadam doświadczenie w swoim zawodzie. Przeraża mnie to, że nikt nie chce dać mi pracy. Coraz częściej nie mam siły wstać z łóżka, płaczę, mam myśli samobójcze. Coraz częściej widzę jak podcinam sobie żyły. Chyba już nie wytrzymam. Czuję się nikomu niepotrzebna. Do dupy.

Nie pękaj. Warto żyć. Choćby po to żeby się pośmiać z PiS-u 10 kwietnia.

nie lam sie

A czemu na przykład nie wyjedziesz na pare miesięcy do Angli do pracy, poszukaj ogłosaeń. Idź też jako wolontariuszka pomóc ludziom w hospicjum i zobacz jakie ludzie mają problemy.

Bo nie mogę tu rzucić wszystkiego- dlatego nie wyjadę. Siedzę i ryczę. Mój facet znalazł pracę bez żadnych problemów. Cieszę się z tego, ale tym bardziej czuję jak gówno. Boję się, że on mnie rzuci bo jestem kompletnym nieudacznikiem.

to zapytaj go co o tym myśli ?

On wie o moich problemach. Słyszę ciągle: no idź szukaj, wysyłaj... On nie ma pojęcia co to znaczy być 2 miesiące bez pracy... Mieliśmy wynająć razem mieszkanie...i ch*j. Przecież nie zostanę jego utrzymanką... Najgorsze jest to, że powoli wpadam w depresję...z każdym dniem jest gorzej. Dobrze, że mam możliwość dorobienia przy promocjach. Zawsze jakieś grosze i chociaż kilka godzin czuję się lepiej...

Dwa miesiące to jeszcze żaden dramat. Nie masz powodów, by się tak fatalnie czuć. Po prostu szukaj a znajdziesz, może warto skorzystać z jakiegoś doradztwa zawodowego? Nie łam si e tylko próbuj dalej . Znam wiele osób, które były w podobnej sytuacji jak ty i sobie jakoś poradziły

w ogole nieobrotna. A szukasz tej pracy czy tylko lezysz w wyrze ?

ludzie maja większe zmartwienia i sie nie podają np dzieci i brak pracy moja siostra po urodzeniu dziecka postanowiła na miesiąc wrócić do rodziców bo kto jej lepiej pomoże z dzieckiem, niż własna mama) to mój mąż nie wytrzymał i podjął najbardziej szaloną decyzję w swoim życiu- wynajmujemy mieszkanie! Wynajęliśmy mieszkanie i ... to był najcudowniejszy okres w naszym życiu!!! Czas, w którym codziennie widzieliśmy Bożą opiekę, jego troskę o nas i o maleństwo, które nosiłam pod sercem! Mąż ciągle dostawał jakieś prace zlecone, które pozwalały nam zapłacić za mieszkanie i przeżyć cały miesiąc. Nie miał stałej pracy, tylko właśnie te zlecenia, które zawsze jednak wystarczały... to nauczyło nas, że zdanie, tak chętnie cytowane na Drodze: "Pan Bóg przewidzi" jest prawdą. Przewidywał zawsze! Tak sobie myślę czasem, że gdyby nie to doświadczenie, nie miałabym tej ufności do Boga, jaką mam teraz. I szczerze żal mi ludzi, którzy dobrowolnie rezygnują z rzucenia się Bogu w ramiona, bo On tylko czeka na takich szaleńców, żeby otoczyć ich opieką. Odwagi! http://wielodzietni.org/comments.php?DiscussionID=9279&page=3

uupsss...religijne bzdety :-O

Ja urodziłam pierwsze dziecko na 3 roku studiów dziennych, a drugie na 5 roku...Wszyscy pukali się w czoło a dla mnie miłość i małżeństwo to otwartość, ja nie potrafię żyć, kochać i kochać się z mężem w lęku przed dziećmi....Ufamy Bogu i tyle.... Ciężko było mieszkanie wynajmowaliśmy, mąż pracował ciężko, ja się uczyłam, pomagała nam rodzina...koleżanki i było fajnie.... Dziś też jest ciężko, życie nie jest łatwe....No chyba jak ma się dwójkę dzieci, łyka tabletki anty...dzieci wychowuje babcia i żłobek a kasy ma się furę....ale gdzie jest sumienie....Ja bym tak nie umiała.Dla mnie szczęście to czyste serce... pozdrawiam

Szukam pracy codziennie. Nie leżę Kur*a w wyrze, bo nie lubię. Dlatego co weekend mam jakieś zlecenia promocji itp...chwytam się czego popadnie. Alle i ile można tak ciągnąć... Nie chcę być na czyimś utrzymaniu. Nigdy. Mój facet po rozmowie kwalifikacyjnej przyszedł i opowiadał mi o bardzo młodej pani dyrektor i jak to super bo ona jest juz pania dyrektor. A ja? Ja jestem nikim.

mam to samo co Ty, tez kiedyś załozyłam topik... ja szukam pracy już 4 miesiące ... aktywnie szukam pracy... i codziennie mam coraz mniej siły na to jak rano otwieram oczy to najpierw płacze , a póxniej myśle co mozna jeszcze zrobić... nie wiem do kiedy będe miała na to siłe...

Myślę, że tego stanu nie zrozumie nikt kto go nie przeżył. Każdy mówi: No zbierz się szukaj, jesteś młoda, ładna- znajdziesz... Tylko im dłużej nie znajdujesz tym większa depresja Cię ogarnia... A zewsząd słyszysz w kółko to samo. Dla mnie najgorsze jest poczucie bycia nieudacznikiem i przegrańcem...

Myślę, że jeśli mój facet teraz by mnie zostawił, to nie wahałabym się przed popełnieniem samobójstwa. I nie dlatego, że tak bardzo go kocham. Pokazałby mi jakie ze mnie zero.

nawet nie wiesz jak Cie rozumiem , mam dokładnie to samo myslenie...;/

kwalifikacyjne, to tryskasz energia czy jestes w takim stanie jak na codzien ?

JA CIE ROUMIEM SAMA SZUKAM DOSC dlugo i niestety nic takie sa czasy musisz szukac zapisz sie do urzedu pracy marne pocieszenie bo oni tez nie szukaja dobrze ale zawsze jakis plus

A w jakim miescie jestes, ze tak kiepsko ??

Ja jestem od samego początku w UP zapisana i nie daje to nic ;/ zero zainteresowania z ich strony ;p i nie znam, żadnej osoby której UP załatwil pracy ;/

Na rozmowach zawsze jestem elegancka, rzeczowa, uśmiechnięta. Taka rozmowa daje nadzieję- czyli poprawia humor. A potem czekam jak głupia na odzew i się załamuję, bo odzewu nie ma. A jeśli chodzi o miasto: podobno to najlepsze, z najmniejszym bezrobociem. Katowice.

UP to wielkie gó**o. Byłam parę lat temu. Z miejsca zaproponowali mi kilka kiepskich stażyków. Teraz staż mi nie przysługuje. Praca też nie.

staz ci nie przysluguje ? praca tez nie ? nie rozumiem.

malopolska ?

Staż mi nie przysługuje bo jakieś tam lata zatrudnienia już mam. A z pracą to była ironia.

to zalezy w sumie jakiej pracy szukasz.

moze na poczatek zatrudnij sie gdziekolwiek, by miec jakies pieniadze a w miedzyczasie szukaj takiej pracy, ktora ci bedzie odpowiadala.

Katowice to nie Małopolska. To Górny Śląsk:P

Nie miej myśli samobójczych. Wiesz co - idź sobie do spowiedzi i spróbuj stac o stała pracę ze spowiedzi wiesz. Z ROZGRZESZENIA. Uważam, że tak Ci się coś uda. Inaczej co? Nie znajdziesz żadnej pracy nigdy pewnie. Kto wie? Mnie już się nie uda niczego z rozgrzeszenia znaleźć, ale ja mam rodowód i sobie spróbuję stać o stała pracę jaką ja bym chciała z rodowodu. No bo jak? Teraz już nic nie działa i tyle :( studiów nie skończyłam przez samobójczynię. No to przez nią też nie dostanę tej pracy jaką bym chciała - w ogrodnictwie i tyle :( No ale co mi pozostaje? No to państwo przynajmniej bo mi powiedzą , że na warunki lecę a to nieprawda. Po prostu mnie chcieli zabić, a w następnej pracy nielepiej. No ale wiecie - ja jestem adoptowana z Anglii - ja te zasady rozumiem, co ja mam tym ludziom powiedzieć? Nie chcę się w głupoty wplątywać bo są zasady i jeśli ich nie ma no to wtedy hmmm... ale ja nie umiem kłamać. Jakoś nigdy nie było mi to potrzebne. A teraz jest? Zobaczymy i tyle. Bo wiecie - po co mam kłamać? może daliby mi trochę kasy i zaraz bym ruszyła do przodu. I tyle. I wyjechała do Anglii - po co mi ta Polska? Albo ten Zachód - Niemcy. Bez sensu. W mieszkaniu mi posiedzieć - już se posiedziałam. Nie o to chodzi :( Co tu robić dalej? Wiecie - 10 godzin codziennie, nic nie zrobisz. Jeszcze nie wiadomo gdzie, co, jak :( Wiadomo, ze każdy wolałby czas spożytkować i coś wynieść z tego czasu wiecej niż żylaki i tyle. co to język się w zyciu nie przyda? Bez sensu wszystko. Ale jak zacznę od morderców to co może być dalej? Nie mam pojęcia wiecie - szczerze wam napiszę :(