macie podobnie?

hej :) postanowiłam sie z wami podzielic czyms waznym i prosze o rady.mam 22 lata wyszlam za maz 10 miesiecy temu na przekor moim rodzicom ktorzy mnie ostrzegali i znajomym ktorzy tez tego zwiazku nie widzieli.poczatki małżenstwa byly tragiczne doslownie darlismy koty bylam w szoku bo nigdy sie nie klucilismy az tak intensywnie,mariusz pił lazil z kolegami ja siedzialam w domu i czekalam na niego ,czasem bylo tak tragicznie ze potrafil wyrzucic mnie z domu a ja pakowalam walizki,wiele razy mnie upokarzal pod kazdym wzgledem mimo ze kompletnie nie mial powodow ,a nawet raz podniosl na mnie reke....przelom nastapil w styczniu tego roku po kolejnej awanturze ktorej ja zrobilam jemu z jego winy...cos sie zmienilo...nie pije ,uspokoil sie szanuje mnie nie wyzywa....tylko we mnie juz cos peklo bo wiem ze nigdy nie bedzie juz tak jak kiedys jak sie poznalismy po za tym teraz patrze na to w sposob jaki jeszcze nigdy nie patrzyalam....i sadze ze doskonale udawal przed slubem zeby tylko ze mna byc i pokazac wszystkim z rodziny ze ma zone a zwlaszcza rodzicom i braciom (ktorzy sa od niego starsi on jest najmlodszy ma 28 lat)..nie chce z nim byc nie chce go poprostu zrobil mi tyle krzywdy w zyciu ze juz nie zywie do niego nic wiecej oprocz zalu .... teraz mam mozliwosc ułozyc sobie zycie z kims innym nie zdradzam meza tylko wiem ze ten ktos chce byc ze mna i w dodatku ja chyba go kocham bo ciagle o nim mysle...a w dodatku to moj eks....

ja pierdole nastepna która myslała ze małżenstwo to zajebista sprawa i zabawa:O masz przejebane ze zostaniesz rozwódką w wieku 22 lat wow.!to jest osiągnięcie noo