Dawniej i obecnie szkolne ofiary-jak wam się wiedzie?

Od razu proszę kingusie-srusie o niewypowiadanie się. Ja byłam gnębiona od podstawówki , w podstawówce to były głównie typowo dziecinne docinki , stąd właściwie nie mam żalu do nikogo o to - byliśmy wszyscy dziećmi , a mnie się też zdarzało kogoś obrazić czy popchnąć. Za to gimnazjum i dalej to już tragedia - nonstop docinki z powodu mojego niezbyt ładnego nosa (nie dość , że duży to jeszcze złamany), braku markowych ciuchów , nieśmiałości itd...Podejrzewali mnie o wszystko co najgorsze albo odchylone od normy , że kradnę (!!!) tylko dlatego , że nie dostawałam 150 złotych kieszonkowego (co było widać po moich rzadkich wizytach w sklepiku szkolnym) , że jestem lesbijką (bo nie uwieszałam się na chłopakach) , innym razem że daję dupy za kasę , a jeszcze innym że jestem upośledzona :o do tego jeszcze ciągłe próby zawstydzania mnie przed nauczycielami...Liceum mniej więcej to samo , tylko mniej chamskie. Na studia nie poszłam , nie powiodło mi się ogólnie w życiu. Pracuję w markecie , nic w życiu nie osiągnęłam , meiszkam z rodzicami i niemam faceta. A jaka była wasza historia?

a mówi ci coś pojęcie fobia społeczna?

a ile masz teraz lat?

mam 24 lata

to nie tak źle u Ciebie, pracujesz, a jak masz 24 lata, to możesz jeszcze kogoś poznać ja też się dopiszę, ale potem ;)