jak to jest miec dziecko??????

ja uważam, że świadoma decyzja, że chce się mieć dziecko już w dużym stopniu obliguje do tego, że trzeba sobie jakoś dać radę i że może być różnie...

Hm.. ja nie mam doswiadczenia z dzieci, moja siostra ma corke ale mieszkam zagranica wiec widza Malutka 3 razy w roku, nie bardzo sobie chyba zdaje sprawe... z tego co przezylam nie wyglada to zbyt wesolo, dolatego tez tak sie boje. Ale spoko, pewnie nie ja jedna.. Racje macie, ze inaczej jak kobieta za mnlodu wpadnie a inaczej jak ktos juz serio baaardzo pragnie dziecka, ja nie wiem ale moje koleznaki raczej praaagnely dziecka dopiero ok 33 roku zycia...

Pytajaca, Zapomnialam dodac ze ja tez mieszkam poza krajem. Jestem jednak w o tyle dobrej sytuacji ze mama przyjechala mi pomóc tak ze ja wrócilam do pracy po 8,5 miesiacach. A co do facetów to pewnie duzo zalezy od samego faceta. Wiem jednak ze bardzo wielu z nich ma poczatkowo problemy. Nie potrafia sie znalezc w nowej sytuacji, jeszcze gorzej przechodza bezzsennosc niz my same, czasem nie wiedza jak nawiazac kontakt z takim malutkim noworodkiem. No i czasem nie bardzo rozumieja czemu nie masz sily fascynowac sie ich opowiesciami z pracy, czemu jestes zla jak maz wyjdzie na 5 godzin naprawiac samochód do kolegi;-) i czemu nie masz ochoty na seks mimo tegoz ze dziecko spi spokojnie juz od 15 minut;-) Nie bardzo tez rozumieja co to jest baby blues i dlaczego placzesz na reklamach margaryny albo biorac prysznic. Potem jednak czesto okazuja sie super tatusiami . Zajmuje im to troche, czesto jest okupione klótniami i awanturami ale ostatecznie rozpala sie w nich instynkt ojca:-) Tak jak pisza dziewczyny. Od poczatku nie nalezy poblazac i wyreczac. Tata musi miec obowiazki po to bys ty mogla choc chwileodpoczac.

W jakim mieszkasz kraju? Ja w Norwegii, robia tu duzo mniej badan niz w Polsce, rodzilas w Pl czy u siebie?

jak jest?Nie czarujmy się-nie jest łatwo.Bo czyste uśmiechnięte i nie płaczące dzieci są chyba tylko w reklamach tv ;) ale te trudy wynagradza mi rozwój mojego dziecka,jego miny,ruchy i pierwsze uśmieszki.I wiem że nie będzie łatwo,z czasem pojawią się problemy ze zdrowiem-mma nadzieję że skończy się na przeziębieniach i chrobach wieku dziecięcego,że pojawią się bunty,fochy ale mam też nadzieję że mimo wszystko jak dorośnie to okaże się dobrym i mądrym człowiekiem.

a mąż?coż widział cały poród,i jak zobaczył syna-rozpłakał się jak dziecko,dosłownie mały płakał bo wydawał z siebie pierwsze dźwięki a mój mąż,dorosły poradny facet płakał dosłownie tak samo jak ten noworodek którego miałam na brzuchu.Na punkcie małego zdurnial,podstawowe czynności-przewijanie,karmienie,kąpiel nie stanowią dla niego problemu,ma na malego dobry wpływ bo dziecko szybko przestaje płakać.Chętnie zajmuje się dzieckiem.I jestem z niego dumna, że widział to wszystko,dał radę i również mnie bardzo pomógł swoją obecnością.

ale mało która dzieciata ci to szczerze powie.

jeszcze ktoś coś napisze?

powiem ci tak to zalezy od dziecka inne sa grzeczne drugie nie uwierz mi nie wszystkie sa grzeczne placza nie spia po nocach zabkuja ja mam na tyle gorsza sytuacje bo nikt mi nie pomaga jak niektrym mamy amoje dziecko powiem szczerze gzeczne nie jest plus jeden zaczal przesypiac noce kiedy skoczyl dwa miesiace ale u nie wszystkich jest tak kolrowo