Czy was także zranił facet?

tez tak mialam , potrafilam cos robic np. sprzątac i sie rozpłakac :( dokladnie wiem co czujesz... jqa osttanio cale szczescie mam jakies lepsze dni.. ale i tak pewnie wroca te smutne, ze bede plaakc w poduszke... poki co staram sie jakos trzymac.. znalazlam sobie prace...i jak ide do pracy to nie mam czasu zbytnio o nim myslec, bo mam caly czas zajecie..gorzej jak jest wieczor.. zawsze przed snem o nim mysle...

lolencja-c owszem dobre chwile tez sa... ale ile razy mozna pozwalac wracac ? raz zranil, wrocil i jest ok to wporzadku, ale nie wkolko to samo, wiec nie mow ze z nas idiotki, skoro pewnie czegos takiegos nie zasmakowalas...

napewno dal ci tez duzo wspanialych chwil.wiec tym sie ciesz i takimi wspomnieniami go molestuj a wroci i bedzie normalny

Myślałam o nim pół nocy, Aneczko. I wiesz ... o 1.30 zadzwonił do mnie jego kolega... Powiedział, że myślał o mnie cały dzień i chciałby się umówić, bo wie, jak tamten łajdak mnie traktuje. Chyba sie z nim nie spotkam, bo to moze byc jakies ukartowane.

A dziewczyny to co? Nie zrywają po to, żeby się wyszaleć i potem wrócić?

nie, dziewczyny kochają, są wrażliwe. nikt tutaj nie mówi o szmatach, tylko o kobietach sercem i rozumem. DZIEWUSZKI! odezwał się!! Wkręcił mi bajeczkę, że zostawił telefon na budowie, ale bardzo tęsknił. chcę go sprawdzić. postanowiłam zołozyć w jego telefonie aplikacje 'gdzie jest dziecko? ' bede mogła go zlokalizować w każdej chwili :). Potrzebuję jedynie jego telefon na dwie minuty. ale jestem szczęśliwa. !! :)

Witam , piszę bo czytałam wasze opinie , zmartwienia i poczułam się jakbym czytała o swojej sytuacji.... ja miałam beztroskie życie, któregoś dnia rodzice oznajmili mi że się wyprowadzamy ,,,, miałam 17 lat... na nowym osiedlu poznałam Adama...wiedziałam , że jest on z rodziny gdzie ludzie mówią o patologii narkotykach kradzieżach więzieniu.....trzymałam się z daleka ale pewnego razu natknęłam się na Adama w barze.... świetnie mi się z nim gadało i w ogóle ...tak jakby on nie był jednym z nich .... z czasem się zakochałam.. było fajnie....okazało się ze nie diabeł taki straszny jak go opisywali..po pół roku zaszłam w ciąże...wprowadził się do mnie pierwszy raz w swoim życiu podjął prace a miał 24 lata już... zmienil się ...olał patologiczne znajomości.... rodzice z czasem się tez do niego przekonali .... byłam pewna że ten chłopak to dar od losu...czułam że wyciągłam go z g****a dałam mu córkę i swoją miłość .... okazało się , że jest wspaniałym ojcem....WSPANIAŁYM i takim ojcem jest do dziś....w związku z tym nie słuchałam ludzi....a słyszałam że nadal ćpa ale nie dopuszczałam tego do siebie przecież mi obiecywał i przysięgał ;D wiecie jak to jest jak się kocha .... i wierzy .... nie dawno czyli po 5 latach kiedy nasza córka ma prawie 4 lata znalazłam towar u niego ...jeden raz drugi trzeci...zrobiłam mu testy na narkotyki wyszły pozytywne....pomijam fakt że od 2 lat skoro świt on pił wóde....ale nie dopuszczałam do myśli ze to alkoholik....otworzyłam oczy wczoraj i stad moja wiadomość....jestem pogrążona bo go kocham ....ale dla dziecka mam siłe walczyć ... dziewczyny doradzcie mi czy dla dziecka powinnam mu dać szanse ? bo mi się wydaje ze powinnam odejść i nie wychowywać dziecka wspólnie z ćpunem i alkoholikiem .... Nini.

Dlaczego wybieracie dupków zamiast porządnych mężczyzn? Tylu fajnych wolnych mężczyzn!

szkoda slow na takie tematy

Postaw sprawę jasno odwyk albo rozwód. Jeżeli go kochasz zmuś do leczenia w zakładzie zamkniętym.