Jestem nudna i nie ma ze mną o czym gadać

Na niczym się nie znam tak jakbym tego chciała, niby mam pasje, ale wszystko zaniedbuję przez użalanie się nad sobą. Ludzie żyją pełnią życia, nie wstydzą się siebie, a ja się chowam, bo czuję, że nie mam ludziom nic do zaoferowania...

Czy to nie straszne?

Patrzę na innych ludzi i zazdroszczę. Znają języki, podróżują, mają pasje, dużą wiedzę, są lubiani w towarzystwie. Ja nawet paczki nie mam i chyba nigdy nie będę miała. Facetom, w których się podkochuję, nie dorównuję.

Chciałabym być interesująca i elokwentna, mieć w sobie tyle pasji, żeby stać się w jakiejś dziedzinie specjalistką, ale czuję się trochę pogubiona. Poprzestawiały mi się priorytety, wychodzę z depresji.

Ale przeczytałaś Mistrza i Małgorzatę:D

Poradźcie mi proszę, jak odzyskać na nowo wolę życia i czymś się zainteresować? Mam kompleksy z powodu braków w wiedzy.

Oczywiście:D Kiedyś pasjonowałam się literaturą, ale potem zachorowałam na depresję i przestałam się dokształcać w tym zakresie. Teraz żałuję, bo czuję się tak jakbym wiele rzeczy przegapiła.

pewnie nie jestes taka glupia, jak Ci sie wydaje! ja mam generalnie podobnie. skoro czujsz sie wciaz za glupia, to staraj sie kazdego dnia czytac cos, co Cie rozwinie?jakies dobre zaspopisma, ksiazki.

Badz Soba.

Małgorzata... Masz kompleksy? A może brak Ci tylko pewności siebie? Nie pozwalaj wciskac sobie kitu, że faceci są tacy mądrzy. Oni często bleblają co popadnie, żeby zrobic wrażenie, a potem okazuje sie, że to brednie. Więcej dystansu koleżanko :)

No, teraz to już czytam jak szalona;) Tutaj Polityka, tutaj jakaś dobra literatura. Niemniej i tak czuję się głupia naprzeciwko innych.------

tez tak mam i wlasnie tez doszlam do wniosku, ze ok, moze i najbystrzejsz aosoba swiata nie jestem, mam raczje przecietne IQ, ale wlansie zbyt duzo od siebie wymagam, wszytskim stawiam wyzej od siebie, wiec mysle, ze Ty robisz podobnie. wyluzuj sie, ale wciaz pracuj nad soba. bedzie latwiej;)

ile masz lat? ja mam takie napady, ze czytam cos dobrego, nie ogladam tv, bo to stara czasu i zamiast tego staram sie rozwijac, ale po jakis czasie jakos przestaje:P

Mój obiekt westchnień to taki mądry jest. Czyta tyle książek, na wszystko ma swoje zdanie, a ja...cóż, nie znam się na wielu rzeczach, np. na polityce. Wolę literaturę, teatr, ogólnie sprawy artystyczne. Teraz sama chwyciłam za pędzel i aparat, ale we wszystkim jestem adeptem. Nie ma rzeczy, w których mogłabym być naprawdę wybitna i to mnie boli.

Mam latek 23. Niby młoda jestem, studiuję ciekawy kierunek, od ponad pół roku nieustannie się dokształcam w różnych dziedzinach, ale i tak czuję się głupia.

heh, no mnie tez to boli, ale no bywa i tak.poglebiaj swoja wiedze na ten temat, to z czasem bedziesz lepsza w malowaniu i fotografii. ja np nie mam nawet takiej pasji.

No i wszystko się wyjaśniło... Zdołował Cię jakis zarozumialec :) To sie nazywa toksyczny związek. Więcej dystansu kobieto, bo nadmiar ambicji to zazwyczaj do depresji i samobójstwa prowadzi.

No właśnie- rozwijaj się dalej. Czemu przestałaś?

ha, tez mam 23 lata!:P widxialam, z emusisz miec okolo tylu, bo my mlode jestemy i niedokochane, ciagle wymagamy do siebie niewiadomo czego. kazdy chce byc teraz jakis, a normalnosc jest fajna. a Ty wcale nie jeste sgrosza, bo nie znasz sie na polityce, ja tez sie na tym nie znam, probowalam sie zainteresowac, ale moze jestem ignorantka, ale nie interesuje mine to i tyle.

On nie jest żadnym zarozumialcem! My się zbyt słabo znamy, no i być może na pozór mogę wydawać się mądra, skoro zawsze jestem aktywna na zajęciach (nadrabiam pracowitością) i sprawiam wrażenie osoby, która ma swoje zdanie. Taka jest prawda, że to tylko pozory...ja nie znam się na wielu rzeczach.

tez kiedys sie kochalam w tkim madralisnkim. spotykalismy sie, a ja balam sie przy nim odezwac, bo czulam, ze wszytsko co mowie jest glupie i ze nie dorownuje mu do piet. a on rzeczywiscie i dobry kierunek studiow, i zajmowal sie muzyka, ale tez dosc profesjonalnie, bo teraz to ma nawet swoj zepsol, na dodatek robil zdjecia, dzialal tu i siam, ciagle cos. ja przy nim, to jak sierota.

ojeju, wiekszosc sie nie zna! bron Boze, nie mowie, zemasz stanac w miejscu, wymagaj do siebie, ale w granicach zdrowego rozsadku, bo w przeciwnym razie bedziesz ciagle z siebie niezadowolona. ustal sobie priorytety moze. sa lepsi i gorsi, tak bylo i jest. ja tez ciagle sie prowonuje i zaczelo mnie to juz wkurwiac, bo znajdzie sie ktos, kto robi wiecej ode mine, to od razu sobie mysle, z epowinnam jeszcze bardziej sie starac, isc na kurs jezykowy, to gdzies sie udzielac.

Ano robię to w dalszym ciągu. Odkryłam w sobie artystycznego ducha i w związku z tym maluję, piszę, rysuję, robię zdjęcia, biżuterię. Bardzo dużo czytam, uzupełniam wiedzę filmowo/teatralną, chodzę na wystawy. Niby fajnie, ale obudziłam się dopiero niedawno. I źle mi z tym. Z tego powodu nie mam np. faceta, bo wydaje mi się, że nie mam mu czym zaimponować...

Masz rację, to powinno nas mobilizować. Ja też motywuję się dzięki temu, że nieco innym zazdroszczę, choć są momenty, kiedy mam dość i wydaje mi się, że wszystko zmarnowałam przez tę depresję. Tkwiłam w tym dołku po same uszy, chciałam popełnić samobójstwo, bo cały czas czułam się jak ktoś dla kogo nie ma miejsca na tym świecie...

Nie chodzi tylko o faceta...chodzi o to, że ja mam do siebie żal o te wszystkie lata, w których nic nie robiłam. Teraz staram się za dwóch, dobrze mi idzie na studiach, ale kompleksy pozostały.

ojeju, az zal sciska serce, ze masz takie mysli o sobie. daj sobie naprawde troche na luz, wiedze i doswiadczenie z czasem zdobedziesz, nie spinaj sie, wtedy mozg lepiej bedzie pracowal. ja np jak jestem zestresowana to tez zachowuje sie jak idiotka, wiec taki luz pyshciczny jest b. wazny. tez nie mam faceta, bo odkad pamietam czulam sie dla kazdego za glupia i za nudna i bylam pewna, ze gdy mnie blizje pozna, to stwierdzi, ze jestem tepa idiotka i tak oto wyaldowalam. teraz mi troche przechodzi, pracuje nad tym, bo chce zyc, a nie ciagle sie porownywac.

Wiem, to się nazywa chora ambicja, ale naprawdę strasznie to przeżywam. Ostatnio nie poszłam na imprezę tylko dlatego, że uświadomiłam sobie, że będzie tam oczytane towarzystwo, a ja znowu będę musiała przytakiwać.

skad jeste,s moge wiedziec?

Przyjaciółki mówią mi to samo, ale ja popadłam w taką manię bycia oczytaną, utalentowaną itp., że zaniedbuję wszystko inne. Kiedyś często wychodziłam z domu, choćby na spacer, a teraz każdy czas, którego nie wykorzystam naukowo, uważam za stracony. Wiem, to trochę chore, ale może powinnam się poświęcić?

W prezencie dla Was - ambitne istotki dam Wam kolejną mądrość życiową. Otóż ja też miałam nadmiar ambicji, najlepsza w szkole, prawie najlepsza na studiach, pracowita tez jestem za bardzo. Wszystko dopracowane na perfekt! Jestem handlowcem i niestety rezultat jest taki, ze jesli czerwonych szpilek nie założę to nic nie sprzedam. To nie wiedza jest najważniejsza, a tzw. inteligencja emocjonalna.