Specjalnie się narażam, byleby coś tylko mi się stało, bo...

uwielbiam gdy cała uwaga pewnej osoby skupia się na mnie i niesamowicie kręci mnie świadomość balansowania na cienkiej granicy życia/śmierci. poza tym, nic mnie tak nie fascynuje jak widok własnej krwi, skaleczeń, siniaków. cholera, ja nie wiem co jest ze mną nie tak. to jakieś zaburzenia psychiczne?

Nie,wszystko jest ok. Poza tym że jesteś pierdolnięta i chcesz być pępkiem świata,przynajmniej dla tej jednej osoby co pisałaś.

jestem chłopakiem. ale co do tego, że pierdolnięty to może masz rację...

To zamień sobie pierdolnięta na pierdolnięty i będzie ok.

mhm, dzięki...