co wy na to

gdy przyszlam do niego pierwszy raz, jego mama byla mila, jego siostra na moje: jestem basia, milo mi odpowiedziala: ja nie wiem, czy mi milo. potem dogadywala, ze nie wyjdzie mu, albo ze bedzie jak z jego byla. gdy powiedzial, ze sie wyprowadza, idziemy na stancje, to przestaly sie odzywac do niego teraz nie wiem mieszkaja daleko ode mnie, na codzien jego matka jest sama, a corka przyjezdza raz na miesiac jest studentka, dobrze byloby gdyby syn byl przy rodzicach, niestety mieszkaja gleboko w lesie, w malej lesniczowce, mam ogromne wyrzuty sumienia, bo zal mi tej pani-zostanie sama, ale co piskleta maja zostac w gniezdzie z rodzicami?

jestem jej wdzieczna za jej syna, to najlepsze co mnie w zyciu spotkalo, z dziewczyna nie musze sie dogadywac, moze sie zakocha to w koncu jej sie humor poprawi, w sumie co mnie ona interesuje? tez taka bylam , dopoki nie poznalam bartka planujemy kredyty, mieszkanie z rodzicami nie wchodzi w gre, on mieszka poki co 6 km od asfaltu i nie ma tam warunkow, a ja ze swoimi-niby bylby jakis pokoj u mnie,ale nic na sile