Oskarzenie/Pozew do Sadu / Seperacja//NIEMCY

Oskarzylam meza o znecanie psychiczne...Maz czasto mi ubliza , krzyczy, jest agresywny podczas klotni, grozi zabiciem, zyczy mi smierci itd...Boli to okropnie...Byla policja...maz "wylecial" z mieszkania...Jest sprawa juz w sadzie. Mieszkanie i dzieci przysluguja mnie...Na razie na 6 miesiecy....Ale wlasnie uswiadomilam sobie ze pomimo tego bolu ...kocham go jednak...to moja pierwsza wielka milosc i takie jedno wielkie trach....Widzialam go przypadkiem...probowal nawiazac kontakt /choc ma zabronione/ powiedzial zeby nie mowic nic w sadzie co on zrobil...ze mnie kocha naprawde ze mnie kocha....Ja juz nie wiem ....ja go tez kocham....moze sie on zmieni? Jak myslicie jest mozliwosc powrotu do siebie? W sadzie powiem tak jak bylo ...ale co do rozwodu...nie jestem do konca przekonana...Jest nadzieja na uratowanie ?...moze on sie zmieni ?....moze jakas terapie zrobi.?..Prosze poradzcie cos....Chce zeby on sie zmienil....zeby jakos zaczelismy zyc od nowa...na nowo....ale przede wszystkim z dala od jego rodziny....Jak to wyglada tutaj w NIEMCZECH..... ????Seperacja (przemoc psychiczna/ i ponowny powrot...isnieje cos takiego...da sie zaufac....? Prosze doradzcie cos...czuje sie taka samotna ......

syndrom maltretowanej żony?

...maz od zawsze byl nerwowy i zbyt agresywny...Na poczatku myslalam, ze to takie chwilowe...ale pozniej jednak zauwazylam, ze u niego to "normalne"...Przez 9 lat malzenstwa jakos to znosilam....choc nie powiem te okropne slowa podczas awantur strasznie bolaly...a teraz juz wszystko sie rozpadlo...Czasem byly i dobre chwile... ale coz z tego kiedy kazda kolejna awantura sprawia wiecej bolu...Boje sie przyszlosci samej z dzieciaczkami....

i dzisiaj w sadzie (na razie stara sie o widzenie z dziecmi bedzie mozliwe pod nadzorem), wygladal wykonczony...adwokat jego mowil ze on sam chce sie pogidzic i dalej byc rodzina...Bylam twarda, choc serce mis ie kroi bo ja go jednak kocham....moze ta seperacja pomoze....moze on sie zmieni...moze ja wybacze???? Jest to wogole mozliwe?????? Jestem psychicznie wykonczona.............

nie daj sie nabrac na to aktorstwo, pozniej bedzie gorzej!

no wlasnie ...tez tak mi mowia rozni ludzie...ale jak faktycznie mnie kocha...sprawdzic tego nie jestm w stanie....Serce mi sciska na sama mysl....Moze on naprawde teraz tego zaluje....Boze....jak ja bym chciala wiedziec, czy on naprawde mnie kocha .....moze bylabym w stanie zaryzykowac....ale ten strach......Wiem sama popadam w kolowrotek......

znacie jakies przypadki ze seperacja polaczyla na nowo???....zanim wnioslam sprawe do sadu wykluczalam taka mozliwosc.....ale teraz...tak bardzo jest mi z tym wszystkim zle....Bola mnie jego slowa...boli mnie co zrobil...Myslalam, ze z nim bede zawsze szczesliwa....a teraz jest taka pustka....