Smutno mi :(

A ja Ci autorko zazdroszczę. Przed tobą jeszcze wszystko. Będziesz przezywać ciąże, tulić swojego nowo narodzonego maluszka. Ja już nigdy tego nie zaznam. Urodziłam już wszystkie swoje dzieci i więcej ich nie będę mieć. Jakoś nie umiem się z tym pogodzić tak do końca ze już nigdy nie poczuje ruchów, nie przeżyje tego wszystkiego co związane z narodzinami. Nigdy nie spojrzę w oczy tak zupełnie bezbronnej istotce. Smutne trochę.

Julianna_Szcz - "kochana, to ja bym na Twoim miejscu po prostu się zajęła sprawą " tak, tak wiem co masz na myśli ale obawiam się ze MÓJ wtedy by stracił do mnie zaufanie i by mnie nie szanował bo zagadywałam już coś o tym... już mamaa - tzn ze już nie chcesz czy nie możesz ? Ile masz lat ? i ile dzieci ?

up

up up up

to nie zostaje nic innego jak zdać się na los i chęci partnera, jego uczucia i dojrzałość do sprawy, no i nastawienie też jest bardzo istotne... Niestety czasem musimy zacisnąć zęby i przetrzymać :* Życzę powodzenia!

Ja swoje pierwsze dziecko urodziłam mając 22 lata, właśnie wtedy zaszłam w ciążę, kiedy odezwał się instynkt macierzyński. Pamiętam,że długo po głowie tłukły mi się myśli typu :jaki sens ma życie tylko siebie?... No i bach,zaciążyłam ;) byłam baardzo szczęśliwa. Tylko potem okazało się,że takie "przyziemne"rzeczy jak poród przekroczyły moje najśmielsze oczekiwania,że miało być może nie tak pięknie,ale przecież każda z nas rodzi,każda wytrzymuje bla bla bla. Potem opieka nad dzieckiem, miała być przecież jakby automatyczna, a okazało się,że dziecko ma niekończące się kolki,katar, i sto innych rzeczy, a Ty musisz z porozrywanym kroczem do niego wstawać i nosić, i bujać...Dziecko stale potrzebuje opieki, nawet wtedy gdy Ty jestes chora, i może właśnie Ty też wymagasz opieki i wsparcia. Okazuje się też, że czasem musisz trochę zrezygnować z siebie, że wcale nie tak łatwo wyskoczyć na piwo ze znajomymi czy gdzies sie pobawic.Okazuje sie,że niewiele jest takich dzieci ktore przesypiaja cale noce od niemowlectwa,ba, a nawet sa takie ktore lubia sobie robic parogodzinne przerwy w nocnym wypoczynku a Ty musisz rano wstac do pracy,tam JAKOS funkcjonowac,a po powrocie do domu czeka na Ciebie dziecko,które łaknie Twojej bliskosci i towarzystwa,podczas gdy Ty łakniesz snu,relaksu etc,,, A na koniec dodam,że beda momenty ,że w ktoryms momencie macierzynstwa pożałujesz decyzji o dziecku, oczywiście po cichu, tylko w głowie,żeby nikt się nie dowiedział. Bo moja droga,bycie matka to ciezka praca i wielki obowiazek. Aczkolwiek praca dająca tyle satysfakcji i szczescia jak zadna inna

Wiem, że to ciężka "praca" wychować dziecko. Moja siostra też rodziła ma małego szkraba :) ale jakoś daje radę ze wszystkim, zdaje maturę i zawsze może liczyć na moją pomoc mojej mamy i nie ma w tym najmniejszego problemu i każdy z miłą chęcią się zaopiekuje małym. Więc ja zawsze mogę po prosić o pomoc mamę. Kurczę tak myślę, że niektóre dziewczyny nie chcą jeszcze dziecka zaliczają wpadki nawet przy braniu tabletek (wiem, nic nie daje 100%) a ja jak bardzo tego chce to naprawdę nic z tego nie ma. Ale muszę Wam powiedzieć, że jestem kilka dni po okresie i też zwlekałam z wykupieniem recepty i kochaliśmy się tak ale niestety nie kończył we mnie ale oczywiście był mokry. Może jednak coś :)