Martwię się o córkę..

Moja córka ma 20 lat, przez 3 lata chodziła z pewnym chłopakiem. Bardzo fajnym chłopakiem - miły, kulturalny, wydawał się być dojrzały i poważnie myślał o zyciu i o mojej córce. Naprawdę chciałabym mieć takiego zięcia. Ale córka się z nim rozstała i zaczęła się spotykac z kimś innym. Ten chłopak to kibol w prawdziwym znaczeniu tego słowa, jeździ na mecze tylko po to aby się lać z fanami innych klubów piłkarskich. Chodzi w podartych i śmierdzących dresach, pali, pije. Intelektualnie to się chyba na podstawówce zatrzymał a w praktyce to nawet zawodówki nie ukończył. Utrzymuję się z tego co mu rodzice dają. Córka jest wpatrzona w niego jak w obrazek. I ogromnie cierpi, co raz zamyka się w pokoju i płacze bo albo gdzies lezy w rowie napity, albo chodzi po dyskotekach i podrywa inne dziewczyny. Boję się że córka zmarnuje sobie życie bo zaraz zajdzie w ciążę i w najlepszym wypadku zostanie samotną matką błagającą o parę zł alimentów na dzieciaka albo wspólnie będą klepac biedę... Nie wtrącam się, staram sie unikać tego tematu bo i tak by mnie nie słuchała ale jak mozna się spokojnie przyglądać na to, że dziecko na własne życzenie chce zmarnować sobie życie?

więc jestem w podobnym wieku do twojej córki i powiem ci tak, że jeśli miała tamtego takiego fajnego to pewnie jej sie znudził i chciała jakiegoś w stylu "niegrzecznego chłopaka", chciała jakiejś rozrywki itp. ale jeśli jest mądra to w końcu sama sie przekona, ze ten jest nie dla niej i być może będzie chciała wrócić do tamtego. A ty robisz bardzo dobrze, że sie nie wtrącasz bo to by przyniosło wręcz odwrotny skutek. Postaraj sie nie gadać, że ten jest taki i owaki tylko jeśli coś o nim mówi wysłuchać i ewentualnie jakoś wesprzeć, bo jej "dobre rady mamusi" nie są potrzebne, a jak jej raz czy drugi swoją inteligencją narobi obciachu wśród znajmych to sie jej odechce kibola. Cierpliwości i wytrwałości życze:)