kaligynefobia

chce wiecej - akurat bardzo sobie cenie ludzi majacych wlasne zdanie ale kompletnie nie cenie sobie ludzi uprzedzonych do innych ludzi. Zauwaz, ze problem poruszony przez autora to nie zadne moje lub Twoje zdanie, a zaburzenie nad ktorym glowili sie medycy i nauka, by wreszcie nadac mu swoista nazwe.

Wszystkie odskoki w dzisiejszym świecie się czymś tłumaczy. Dlatego mi się to nie podoba.

pasztet forumowy - nie neguję Cie w żadnym wypadku jako człowieka. Neguję Twój pogląd ;)

szkoda tylko, ze moj poglad pokrywa sie z pogladami wspolczesnej psychologii :O ja tez negujesz?

chce-więcej - fobie z zasady nie mają mocnego uzasadnienia w czymś co większość osób nazwała by traumą, bo z definicji fobia to IRRACJONALNY strach przed obiektem/sytuacją który uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Wiele osób nie wie skąd wziął się ich strach, nie pamiętają dokładnego zdarzenia. Jedyne co należy robić to walczyć z fobią, a nie oczekiwać głaskania po główce. Podobnie jest z innymi zaburzeniami - mogę zrozumieć, że ktoś ma dysleksje czy dysortografie, ale nie będę go głaskać po główce jeżeli nigdy u logopedy nie był.

fawila - nie każdy jest orłem w każdej dziedzinie. Ludzie się dokształcają wymieniając zdaniami.

pasztet forumowy - współczesna psychologia, czy inne nauki działają na zasadzie wiekszości pokrywania się zdań ludzi, np. jak Ty teraz. Jeżeli jutro nastąpi wielkie BUM ludzi mających inny pogląd wspierając go odpowiednimi argumentami stworzą większość i współczesna psychologia będzie jeszcze bardziej nowocześnie współczesna. Jest to jak wiele innych czynników na świecie temat zmieniajacy się

Jak grochem o ścianę... Dane schorzenie zostaje zdiagnozowane kiedy osoba nie jest w stanie opanować danych umiejętności w normalnym toku nauczania. Można nie być orłem z matmy, ale jak ktoś pomimo lat nauki w normalnej szkole z innymi nie umie liczyć do 10 w pamięci to możemy mówić o dyskalkulii i nie chodzi o to, że ta osoba ma się nigdy nie nauczyć. Po prostu potrzebna jest jej specjalna pomoc. Dalej nie rozumiesz na czym te schorzenia polegają? Bardzo żywe dziecko to bardzo żywe dziecko, ale takie które ma wyraźne zaburzenia psycho-ruchowe i nic do niego nie dociera, samo nad sobą nie panuje, ma ADHD. Taka subtelna różnica.

Poza tym świat ciągle idzie w przód. Za wszystko odpowiada nasz mózg. Czy boimy się pająków, czy nie. Jestem pewna, że już trwają badania mające na celu pobudzić, czy stłumić odpowiednie obszary mózgu, by nie miał niepotrzebnych odruchow

fawila, ja sie poddaje :D nie mam sil........................ Kolezanko chce wiecej :):) dobranoc!

Oczywiście, że są takie badania. Niestety, zaburzenia psychiczne to przednia część mózgu odpowiadająca za procesy myślowe, ciężko jest cokolwiek tam zmieniać, bo można uszkodzić inne funkcje.

Czyli dalej jesteśmy na etapie tłumaczenia wszystkiego "chorobami", bo NIE UMIEMY tego sensowniej wytłumaczyć. Nie umiemy wytłumaczyć skąd bierze się ADHD na przykład, więc idziemy na łatwiznę mówiąc: on ma nadpobudliwość psycho-ruchową i to jest choroba. Zamiast powiedzieć: on ma nadpobudliwość psycho-ruchową, pracujemy nad tym, bo to da się zwalczyć, albo wyrośnie w miarę z tego. Każdy człowiek jest inny.

pasztet forumowy - ale temat ciekawy ;)

DObranoc miłe panie ;) Nie umiem się przestawić na inny tok myślenia, bo nie lubię wyolbrzymiania problemów. Poza tym boję się, ze wmówicie mi jakąś fobię i wtedy nie będzie już za ciekawie ;)

wiemy skąd się bierze, wiemy jaki obszar mózgu odpowiada za to zaburzenie, ale nie będę Ci teraz tłumaczyć materiału z dwóch lat biologii i psychologii ;) Problem polega na tym, że nie jesteśmy w stanie zablokować chemicznie obszarów mózgu odpowiadających za zaburzenia, bo te same obszary odpowiadają za inne funkcje. Dlatego póki co stawiamy na terapie psychologiczne, nie na leki w przypadku fobii, problemów z nauką itd. Prosty przykład, żeby chemicznie pozbyć się fobii w stresujących sytuacjach pacjent musiałby łykać inhibitor neurotransmiterów odpowiadających za odczuwanie lęku co mogłoby prowadzić do zachowań maniakalnych, pomijając inne skutki uboczne.