DEPRESJA

ponad 3 miesiące temu urodziłam dziecko. Było w miarę dobrze pomimo wycieńczenia. Ostatnio coś we mnie pękło. Zdaję sobie sprawę, że zaczynam mieć depresję. Powiedziałam o tym mamie i mężowi ale oni to bagatelizują, powiedzieli, że będzie dobrze... Jak sobie pomóc? Zaczynam być agresywna wobec dziecka i męża, nie kocham córki, tzn kocham ale nienawidzę gdy płacze. Moje życie się pie*rzy a przy okazji życie męża i dziecka... Nie chcę tak żyć.Jestem młoda, bo mam zaledwie 18 lat. Mam zapierdziel w szkole bo już koniec roku, który był naprawde ciężki... I nie wyrabiam już psychicznie i fizycznie. Jak sobie pomóc?

trzeba bylo sobie nie dac zrobic dzieciaka w tym wieku:O

po pierwsze 18 lat to za młodo na dziecko, pewnie nie było ono planowane. Wybierz sie do lekarza rodzinnego i on Ci da jakieś antydepresanty - Persem czy jakoos tak JEST BEZ RECEPTY.

Wiem, że to trochę młodo ale pogodziłam się z tym i całą ciąże i pierwsze miesiące nie narzekałam. Moja mama pracuje w recepcji u mojego lekarza wiec mnie zawsze rejestruje. Powiedziałam jej ze chce jakies tabletki brac to ona ze przesadzam;/ Najgorsze jest to, że jestem świadoma mojej sytuacji emocjonalnej i czuję, że ''to'' pogłębia się ale nie mogę tego zatrzymać.

Jeśli chodzi o wiek to jak już dziecko się przytrafiło, to czułam się na siłach wychować go i stworzyć rodzinę. Jakoś od kilku tygodni tak dziwnie się czuję. Wcześniej było ok.

nie warto sie przejmować, usiądź przemyśl sobie wszystko i będzie dobrze ! trzymam kciuki !:)