jak zabić tęsknotę??

tak samo....:( wiedziałam, że tak będę się czuć:( tęsknie ogromnie.... szkoda, że nie umiem Ciebie pocieszyć..................

jedynym pocieszeniem dla mmnie jest Jej usmiech....

dobrze, że coś jednak Cię pociesza......:)

a mnie chyba nic nie jest w stanie pocieszyć............

....tylko nie kazdy tak potrafi. Ja, z czasem, nauczylam sie moja tesknote traktowac jako narzedzie do uszczesliwiania samej siebie. Mialam juz tak bardzo dosyc negatywnych emocji, smutku i zalu, ze udalo mi sie spojrzec na sprawe konstruktywnie. Ok, kocham, tesknie, jego nie ma w moim zyciu i nie bedzie. A tesknota wciaz taka sama. Tak nie ma sensu. Musze zyc dalej. Na dzien dzisiejszy, negatywne emocje mam wylaczone. Kiedy zasypiam, mysle o nim, i zamiast sie smucic ze go obok mnie nie ma, przypominam sobie jak bylo fajnie kiedy byl, kiedy zasypialismy razem. I zachowuje to pozytywne, cieple uczucie, nie wchodzac juz w faze "jak szkoda ze sie skonczylo". Bo to oczywiste ze sie skonczylo i juz nie bedzie. Tesknota kazdego dnia napedza mnie do zycia. Mysle o tym, co on powiedzialby mnie widzac mnie taka jaka jestem teraz. Dzieki temu staram sie byc dobra, jak najlepsza. I wiem ze jemu by sie to podobalo. Naprawde da sie tak zrobic, zeby tesknota zamiast lez, wywolywala usmiech na twarzy :)

pracujemy razem wiem,ze nic nie bedzie z tego.najgorsze,ze w czasie jednej jedynej imprezy na ktorej zdarzylo sie nam byc razem,swietnie sie z nim bawilam,nawet jakos doszlo do tego,ze przytulilam sie do niego.i kazdy poszedl w swoja strone.od tamtej pory juz nie jest jak bylo.nie potrafie juz dalej z nim pracowac,mysle jedynie o tym,zeby znow wpasc w Jego ramiona,mysle wylacznei o tym,zeby mnie tulil,dotykal.Odwracam wzrok ile razy mnie na nim przylapie,nie umiem juz z nim rozmawiac jak kiedys,zawieszam sie...:(

moze kiedys i ja znajde swoj sposob..............

jest sposob - to tylko przekierowanie tej tesknoty, bo nadal jest...jest moze latwiej, a to juz cos:) szukam swojego sposobu, zeby bylo latwiej...

zalezy czy nadal bedziesz w tym tkwic,czy spróbujesz sie wyrwac z tych sideł a jesli to na jaki opor i czy w ogole na jakikolwiek trafisz :O

tak, to tylko przekierowanie tesknoty, ale czy na pewno tylko? Czy wielu osobom to sie udaje? Ja nie napisalam ze nie tesknie. Tesknie, ale ta tesknota mnie nie pograza tylko motywuje mnie do dzialania. Nie mam ochoty sie z tesknoty upijac i sluchac smutnej muzyki. Chce byc trzezwa i cieszyc sie kazda chwila, bo jemu taka bardziej bym sie podobala. Ale nie jest tak, ze cale moje zycie jest temu podporzadkowane. Na co dzien, funkcjonuje normalnie, a dopiero jak mnie tesknota dopada, to wtedy potrafie ja nakierowac na inny, lepszy dla mnie kanal. Gdybym umierala codziennie z tesknoty, to po prostu pojechalabym do niego pod drzwiami sie wyryczec. Moze to by cos dalo.

jest sposob...gratuluję:)

czy kiedys.............chyba tylko czas:)

czas...to prawda byl kiedys ktos dla mnie tak wazny,ze bylam gotowa rzucic wszystko na Jego zawolanie widzielismy sie całkiem niedawno po długiej przerwie bo on jedynie nawiedzal mnie jak mu pasowalo fakt,wiedzial,ze jestem mu wdzieczna chociaz za tyle "jego" tylko dla mnie :O bylo bardzo milo...ale no wlasnie ale to bylo w sumie takie zbiorcze spotkanie wspolna znajoma choc bardziej Jego usiwadomila mi pozniej telefonicznie kim dla niego jestem a raczejj,ze nie mam na co liczyc,ze ja to nie Jego swiat,ze nic dla niego nie znacze bo inaczej bylby czesciej kims w moim zyciu próbuje zapomniec motam sie spotykam nieodpowiednich w efekcie czego tesknie poznalam kogos pracujemy razem ale on ma kogos i znow kolo bledne no pecha mam zwyczajnie a trzydziecha juz na karku :O

wlasnie...to dopadanie, z tym jakos nie moge sobie poradzic:(

czas moze kiedys zaleczy.... a jesli sa wspomnienia, to zawsze moze wrocic niestety:(

a tak naprawde, to wyglada to tak, ze tesknota zabijala mnie dopoki byla jakakolwiek nadzieja. Dlatego nie patrze juz tak samo na powiedzenie, ze "zawsze trzeba miec nadzieje". Jak byla jeszcze nadzieja, to i tesknota byla nie do zniesienia, bo ciagle mialam wrazenie, ze nie musze tak cierpiec, bo moze ciagle jest szansa. Ale nadzieja umarla, nie ma juz szans, i to bardzo ulatwia zycie z tesknota. Tym bardziej tesknimy, im wieksze mamy poczucie, ze mozemy wrocic do tego, do czego tesknimy. Na taka tesknote mozemy sobie pozwolic, bo wiemy, ze ona sie kiedys skonczy. Ale kiedy nie ma juz nadziei, to tesknota jest bez sensu. A poniewaz pozostaje i tak, to trzeba cos z nia zrobic. I od nas zalezy czy wykorzystamy ja, czy pozwolimy sie jej wykorzystywac........

a ja juz nie tesknie,grunt to dystans

u mnie nigdy nie było nadziei, ale i tak tęsknię, a może tęskniłam od samego początku jka Go tylko spotkalam, bo wiedzialam, ze nigdy nie bedzie dla mnie........... los bywa okrutny.........

jest sposob - dzieki:) dobrej nocy wszystkim, a "gorszej od diabla" odwrocenia losu;)

dobrej....

pozostaje.... bo mamy podobnie:)

czy kiedys... :)

tesknie, kochanie... dlaczego nie zadzwonisz do mnie???

chcialam napisac, ze szkoda ze juz idziecie spac, ale po chwili zastanowienia, pomyslalam, ze to dobrze ze mozecie spac. To dobry znak :)

tesknie całe zycie chyba za czuloscią,za kochaniem ,za tym wszystkim co powoduje,ze potrafimy z usmiechem zniesc gorzkość rzeczywistosci nie potrafie nie potrafie zatrzymac nikogo przy sobie nie potrafie znalezc milosc pozbawioną platonicznej sfery kocham zajetych kocham trudnością tesknię za tym,by wtulic sie w ramiona i wiedziec,ze mnie nie jest sie w stanie zastapic niczyją inną :O

http://www.youtube.com/watch?v=tBZY5rkXACg&feature=related

u mnie nic nie jest takie jak być powinno, tęsknię bardzo ale po mnie fizycznie tego nie widać, a w myślach tylko On :( i czas nic nie zmienia, myślałam - może przejdzie, nie prowokowałam spotkań, starałam się nie widywać go niestety nic nie minęło.. A tylko go zobaczę, top mam uśmiech na twarzy ... chociaż to tylko chwila... "czy kiedyś przejdzie", "pozostaje tylko tęsknić" ---

myślę i tęsknię............

revlonku-------

V-nie zabijaj!:D