Mam dość rodziców

Witam. Mam 18 lat. Od 4 miesięcy jestem szczęśliwie zakochana, ale nie o tym chcę mówić. Moi rodzice są nie do zniesienia. Na każdym kroku robią mi obciach. Mój chłopak jest z rodziny o ograniczonych funduszach, że tak się wyrażę. Nie ma super ciuchów i wakacji. Ja także nie. Moi rodzice stwierdzili, że "on jest biednie ubrany". Matka zasugerowała, że może znajdę "kogoś bogatszego". Wyobrażacie sobie?! Kocham mojego chłopaka, jest dobrym człowiekiem, szanuje mnie i naprawdę wisi mi to ile jego rodzice mają pieniędzy, to nie jest przecież zależne od niego. Uczy się, myśli o przyszłości, jest zaradny, kulturalny, a oni nie przepadają za nim...Ale to nie wszystko. Wyobrażacie sobie co moja matka zrobiła? Szukała go w internecie i jeszcze mu się tym pochwaliła ;/ Wiedziała, że nie chodzi do kościoła a mimo to zaczęła gadkę o Bogu, że czemu mój chłopak nie wierzy, podawała jakieś bezsensowne argumenty. Zadawałą mu bardzo wścibskie pytania, w stylu "ile m2 ma wasze mieszkanie? co robią rodzice?' Jeszcze brakowało ile zarabiają ;/ To jeszcze nie koniec. Spotykam się z moim chłopakiem codziennnie. Nawet nie siedzi u nas długo, więc nikomu nie przeszkadza. Staram się sprzątać i pomagać w domu, ale przecież mam wiele ciekawszych rzeczy do roboty w wakacje. Wczoraj nie było mnie przez cały dzień. Wiecie co usłyszałam? Że jestem pasożytem, nic nie robię, nie ma ze mnie żadnego pożytku i co z tego, że nie jadłam obiadu, mam i tak pozmywać! Nie wytrzymuję psychicznie. Co chwilę awantury, o takie błachostki. Zaczęli się nawet mojego chłopaka czepiać, matka chętnie z nim rozmawia i łapie za słówka, a potem się nabija albo krytykuje. Mogłabym tak bez końca. Chcą mieć wgląd w każdy aspekt mojego życia. Gdy byłam młodsza już za pojedynczą ocenę 3 dostawałam lanie :( Niby dla mojego dobra. Aby mieć jako taki spokój muszę chodzić do kościoła. Moja rodzina jest bardzo "bogobojna". Średnio w roku zamawiają 4 msze. Na każdej muszę być, chodzić do spowiedzi i komunii., bo "tak trzeba". Dałam się udupić. Pośrednio przez nich rozstałam się z poprzednim chłopakiem. Czepali się wszystkiego. Człowiek zrobił to o to, ale jest pasożytem, bo nie zrobił czego inego. Chcę się wyprowadzić, ale nie mam dokąd. Oni mnie niszczą. Przez nich żyję w ciągłym stresie. W dodatku ojciec jest alkoholikiem i stale ma jazdy z matką. Co mogę zrobić?

zrób sobie kawę

jak najszybciej sie usamodzielnic i zwiewac. Pogadac z chlopakiem o tej chorej sytuacji i wyjasnic mu, ze zle sie czujesz z powodu zachowania rodzicow i masz nadzieje, ze wytrzyma i razem jakos przez to przebrniecie. Dasz rade, jestes juz pelnoletnia. Idz do pracy i staraj sie usamodzielnic. Matce powiedz, ze kiedys bedzie tego zalowala jak cie traktuje ale moze byc juz za pozno.

Współczuję, ale jedynym wyjściem jest wyprowadzka. A skoro nie masz pieniędzy, to musisz tkwić w tym, póki nie znajdziesz pracy. Albo przeprowadź się do babci, cioci, kuzyna, przyjaciółki.

więc każde dziecko jest pasożytem od poczęcia po drugie martwią się o ciebie o twoją przyszłość więc chcą abyś miała męża który utrzyma cię na dotychczasowym poziomie nie możesz mieć im za to za złe że się martwią o ciebie twoi rodzice nie są idealni ty też na pewno nie jesteś idealną córką każdy ma tak jak ty w domu więc nie jesteś wyjątkiem o kościele powinnaś z nimi porozmawiać moja mama też kazała mi chodzić ale ja powiedziałam nie i się już nie wpierdala musisz byc asertywna

To może lepiej znajdę sponsora? W życiu nie liczy się tylko kasa ;/ Troska troską, ale oni mi kuku zrobili.

Masz 18 lat, niedługo pewnie zaczniesz studiowac. Najlepiej wyjedzcie na studia do innego miasta, złapiecie wiecej wolnosci. Niestety, żądzić swoim życiem w 100% będziesz mogła wtedy, gdy będziesz niezależna finansowo

Niestety, nie mogę studiować w innym mieście :( Już usłyszałam, że tutaj są ciekawe kierunki i szkoda pieniędzy na wyjazd... A w pracę i studia dzienne jakoś nie mogę uwierzyć...