Zdradziłam i nie żałuję, ale czy to w ogóle jest zdrada?

Jestem z facetem ponad 2 lata. Praktycznie od początku zaniedbywał mnie w łóżku, wciąż otaczał się "koleżaneczkami", jest strasznie pretensjonalny, porywczy, agresywny w zachowaniu. Myślę że jest ze mną bo wygodnie mu było (mieszkaliśmy razem, wyprowadziłam się kilka miesięcy temu). Kiedy nie ma go obok czuję, że oddycham, znowu się uśmiecham itd Ale po jakimś czasie tęsknie, przyjezdzam, on znowu drze się na mnie o byle co, znowu uciekam z podkulonym ogonem zapłakana że mnie tak traktuje. Ostatnio znajomy zaprosił mnie na drinka po pracy... skonczylismy w hotelu... Nie spodziewałam się że tak wyjdzie ale miałam nadzieję, że ostatecznie przestanę kochać i wzdychać do swojego chłopaka po takim wydarzeniu. Tak się nie stało... Muszę jeszcze poczekać... Nie wiem czy powiedzieć mu o tym przy zerwaniu? Zranić go za to że on mnie tak ranił przez cały związek czy już sobie darować? PS: Jeśli już był seks jakiś z moim chlopakiem to raz na miesiac, trwajace max 3min włóż-wyciągnij. Zaczęłam sobie zapisywać wszystkie złe rzeczy które mi zrobił ale to i tak mało pomaga, to chora miłość :( A z kolegą było cudownie :) Pieścił mnie i wymyślał różne rzeczy, mój to nawet wydarł się na mnie jakiś czas temu jak pozycje chciałam zmienić :/ Z resztą wyobraź sobie seks po 2 latach praktycznej abstynencji :) było bosko i chcę jeszcze :)

Jestes rozgrzeszona.

zr sa takie cichodajki jak ty, my na tym korzystamy;-)

nie masz czego żałować. Praktycznie sam sie prosił.

nie wiem po co łączysz te 2 sprawy - seks z kolegą i chory związek. Jak masz dość to go skończ i nie oglądaj się za siebie. Skoro próbowałaś tyle razy a facet Cię tyranizuje i uważa za pępek świata to ja nie rozumiem po co do niego wracasz. Z przyzwyczajenia?