Małżeństwo-koniec??

witam wszystkich! mam nadzieję, że znajdę tu osobę, z którą będę mogła podzielić się swoimi uczuciami i problemami... jestem młodą kobietą, która została sama z dzieckiem... hmmm... może zaczne od początku... pobraliśmy się niecałe dwa lata temu. było cudownie... urodziło się nam dziecko... mój mąż wcześniej wyjeżdżał do innych krajów żeby zarobić ale po urodzeniu dziecka został w Polsce. na szczęście znalazł tu pracę... i od tamtej pory wszystko zaczęło się psuć... ja siedziałam w domu, zajmowałam się dzieckiem itp... jednak jemu z dnia na dzień zaczeło coś się przestawiać w głowie... nie tak zrobione jedzenie, nie tak uprasowana koszulka, nie tak posprzątane... itp było co raz gorzej... nie chciałam się z nim kłócić i tłumiłam to w sobie... było tak ponad rok czasu. jednak któregoś dnia nie wytrzymałam. zaczęłam mu się sprzeciwiać. nie robiłam w domu nic, dbałam tylko o dziecko. któregoś wieczoru po kolejnej kłótni wyszłam z domu i poszłam z koleżankami na piwo... wróciłam kolo 2. rano jak wychodził do pracy zwymyślał mnie od najgorszych... dwa dni później wyprowadził się... zostałam sama z dzieckiem... trwa już to drugi tydzień a on przychodzi tylko po dziecko, żadnej rozmowy, a jak ja zacznę to znowu wraca do sprzątania, gotowania itp. nie widzi istoty swojego zachowania, tego jak mnie traktował... nie wiem czy chce z nim być... on uważa, że tylko jego zdanie się liczy... co mam zrobić? HELP

No przecież....sama sobie odpowiedziałaś.

Popelnił tylko błąd ..... wyprowadzić to powinien Ciebie.

popełnił błąd? ciągle jej jęczał, że wszystko jest źle i ciągle robił wyrzuty o wszystko i to nazywasz błędem? a jak nazwiesz jęczenie kobiety o to, że facet wszystko robi źle?

dodam tylko, że dla niego idealną kobietą jest jego mama. nic do niej nie mam. dla niego miało być tak jak u mamy i koniec. a dziecko? 5min zabawy to było już ok. mama zrobi to, mama zrobi tamto. miałam dość!!! nie raz odwiedzali nas znajomi, wszyscy zadowoleni z tak banalnych rzeczy jak jakieś głupowate sałatki czy kanapki. wszystkim smakowało tylko on nic nie jadł... a mi było zawsze przykro...

brak dyplomacji swoje robic a mamusie chwalic:D:D:D

no właśnie poszedł do mamusi tam ma podane posprzątane... a ja bez grosza przy duszy, z dzieckiem... super! żyć nie umierać!

sory ale tak to pozniej jest jak mlodzi nie mieszkaja ze soba przed slubem :/

żebym ja to wiedziała wcześniej, mądry człowiek po szkodzie... ehhh:/

powiedz mu wprost co cie boli ... jak nie podejmie rozmowy itd i nic sie nie zmieni przykro mi ale musisz podjac powazne kroki ... bo bedzie coraz gorzej

No ciekawe. Dlaczego jemu odpowiada mamusia????? A co było na starcie?????? Waszym. Ciekawe jest też jaka jest Twoja mamusia ......przede wszystkim jednak jaka jesteś Ty.

nie będzie na pewno , spróbuj jeszcze raz z nim spokojnie porozmawiac chociaż moim zdaniem on decyzje już podjął , dziecku znudziła się zabawa w dom i męża , lepiej ma u mamusi a od takich typów lepiej na kilometr się trzymac , wiem że ci ciężko ale jesteś młoda i masz szansę ułożyc sobie życie z kimś dorosłym a nie jakimś gówniarzem

a niech wraca do mamusi...takich tylko tepic...mialam podobna sytuacje ale po 3 miesiacach mieszkania razem nauczylam go innego zycia, gotowania , sprzatania a jak mu cos by nie pasowalo to niech spada do matki.. TEGO KWIATU POL SWIATU

widzisz, za każdym razem jak przychodzi zabrać dziecko na spacer to próbuje z nim rozmawiać, ale on swoje. jeszcze gdzieś tam w sercu mam cichą nadzieję, że się zmieni ale nie wiem czy TAKI TYP jest w stanie to zrobić skoro po niecałych dwóch latach małżeństwa zwymyśłał mnie od najgorszych. poświęciłam rok studiów dla niego i dziecka, teraz wróciłam na uczelnie, został mi jeden rok... starałam się jak mogłam żeby było w domu wszystko zrobione, skupiałam się na dziecku a nauka szła w nocy jak dziecko spało...

msna nie zgadzam sie... ona musi miec z nim jakis kontakt - haloo maja wspolne dziecko i to bedzie przez cale zycie !!! wiec lepiej pogadac najpierw ...

wujek dobra rada - zniecierpliwiony , może byś się tak lepiej zajął własnym dzieckiem ? Albo poszukał pracy żeby cię było stac na alimenty ?

A tam pieprzenie, że tak to jest jak nie mieszkają przed slubem, mieszkają przed slubem i jakoś też się rozwodzą, więc to nie jest przepis na udane małżeństwo! Autorko olej męża, to on powinien się starać, poczekaj jeszcze cierpliwie, dwa tygodnie to jeszcze mało żeby wszystko kończyć. Myślę, że powinnaś jak emocje opadną dziecko dać komuś pod opiekę a sama na spokojnie porozmawiać z mężem, przedstawić mu swoje argumenty, to jak się czujesz. Bo mnie się wydaje, że Twój mąż nie zauważył, że Ci źle tylko własnie to, że wszystko olałaś i dlatego teraz się tak zachowuje. Facetom trzeba prosto mówić, pomóż mi itd pochwalić. On poprostu nie zrozumiał Twojego zagrania tzw. "zimnego prysznica".

Dzisiejszy facet: qrwiarz albo mamisynek :(

ja swojego nie nauczylam za pol roku wspolnego mieszkania. matka byla najwazniejsza. odeszlam. zrobil szybko dziecko malolacie i ozenil sie. dziekuje losowi ze z nim nie jestem i ze sie w pore opamietalam!!! aha. jego matka ZAWSZE mogla wtracac sie w nasze zycie... AMEN Z TAKIMI ZWIAZKAMI I FACETAMIIII (o ile mozna taka ciotkę nazwac facetem fujjj brzydze sie nimi...)

Pase o nie tu nie masz racji - mieszkanie przed slubem pokazuje dosc czesto jaki jest człowiek na codzienn itd.. i oki sa ludzie co sie rozwodza mieszkajac przed slubem int ale napewno lepiej jest poznac kogos przed slubem jak sie zachowuje nie mieszkajac z mamusia :)

jaka ja jestem? jak cała reszta innych kobiet, którym trafił się synalek mamusi... jego motto brzmi: to kobieta ma się zajmować domem i sprzątaniem i najlepiej jeszcze żeby ze 3 tysie do domu przyniosła co miesiąc

nie zmieni się....

Żona Ale widzisz ona mieszkała z nim i na początku było ok... Potem jemu coś odsadziło. To nie tak, że pobrali się, zamieszkali i od razu wyszło szydło z wora. Wiadomo można poznać się bliżej ale tak naprawdę człowiek sam siebie do końca nie zna.

coś jest nei tak, sama musisz ustalić co ja tylko wyczytałam że na początku nie mieszkaliście razem bo pracował za granicą potem postaraliscie się o dziecko i mieszkacie razem może tych zmian za dużo na raz ? moze nei zdążyliście się dotrzeć jako małżeństwo zanim pojawiło się dziecko ? dziecko ewidentnie zaostrzyło konflikt

cięzko mi Teraz jak to napisałaś to widocznie wiedziałaś, że on synuś mamusi jeszcze przed ślubem. Trzeba było się wcześniej wymiksować z chorego układu.

chyba było tak że póki nie było dziecka było mniej obowiązków i się dogadywaliście a jak tylko on zaczął utrzymywać dom to doszło do kłótni i pretensji zazwyczaj tak jest że wszystko jest pięknie dopóki maminsynka nadal się wyręcza i głaszcze po główca...a jak się zaczynają problemy i obowiązki to najchętniej by wrócił do mamusi

był normalnym facetem, nie wiem może po tym wyjeździe nabrał jakiś nawyków nie wiem... już nie wiem naprawdę... ale to prawda. inaczej było jak nie mieliśmy dziecka. bardzo chciałam je mieć. jednak mała była co raz starsza a jemu co raz bardziej tyłek przyrastał do fotela a ręka do komputera...

sam się wyprowadził... nikt go nie wyganiał... chciałam pogadać wyjaśnić swoje zachowanie ale on tylko krzyczał, klął... na to go stać najlepiej!

"""""" ciężko mi... widzisz, za każdym razem jak przychodzi zabrać dziecko na spacer to próbuje z nim rozmawiać, ale on swoje. jeszcze gdzieś tam w sercu mam cichą nadzieję, że się zmieni ale nie wiem czy TAKI TYP jest w stanie to zrobić skoro po niecałych dwóch latach małżeństwa zwymyśłał mnie od najgorszych. poświęciłam rok studiów dla niego i dziecka, teraz wróciłam na uczelnie, został mi jeden rok... starałam się jak mogłam żeby było w domu wszystko zrobione, skupiałam się na dziecku a nauka szła w nocy jak dziecko spało... """"" Dobra wyluzuj. Zawsze jest tak ,że jak ktoś ma do kogoś pretensje .....to zawsze ma do tego powód. Ten powód musisz wyjaśnić sama. Ja ....a chyba i każdy mężczyzna nie chciał by ...... by jego żona wracała z knajpy w środku nocy. Jeżeli mu na niej zależy. Ja tak uważam. Piszesz ,że często go w kraju nie było..... a tu nagle mu żona wraca z knajpy w środku nocy. Pomyśl. Żaden też mężczyna nie będzie przywiązywaŁ wagi do porządków ,posiłków itd..... jak nie ma problemu poważniejszego. Przede wszystkim zaś i też ....malżeństwo ....to jest poświęcenie się.....jednego dla drugiego. Użycie zaś takiego slowa w stosunku do małżonka...... to już jest .....nie małżeństwo.

zniecierpliwiony bardzo Ci dziękuję za ten zimny prysznic. tu masz rację nie powinnam wracać w środku nocy do domu... ale nie wytrzymałam kolejnego wieczoru w ciszy. potrzebowałam wyjść, pogadać... może popełniłam duży błąd wiążąc się z tym człowiekiem... a słowa "poświęcenie" użyłam patrząc na to wszystko z perspektywy obecnego stanu rzeczy... ja widzę jak mężowie moich przyjaciółek się zachowują, jak potrafią ŻYĆ z kimś!!! nie jęczą nad jedzeniem, nie patrzą na porządek! u niego w domu zawsze było posprzątane, porządek na półeczkach, w łazience wystawka mamusi i jej płynów do sprzątania i prania. wtedy myślałam, że to porządny chłopak... a teraz... Hmmm??