Czy to jest możliwe przyjażn młoda kobieta i starszy m

Nurtuje mnie pytanie; czy jest możliwa przyjażń między kobietą po 20 stce, a mężczyzną ok 50 tki. Czy jest możliwa czysta relacja ? Czy nie będzie kobieta odbierana jako kochanka, albo taka , która chce zabrać męża ? Jak się przed tym ustrzec ? Sama jestem w takiej sytuacji i nie chce tracić kontaktu z nim bo świetnie się dogadujemy itd

Też jestem w takiej sytuacji. Od kilku lat. Nie wiem jak jestem odbierana, ważne, że ja wiem jak jest, więc reszta mnie nie obchodzi. On ma rodzinę, ja jestem w związku, wszyscy wszystko wiedzą, zawsze mogę na niego liczyć i dobrze się dogadujemy. Fajna, czysta relacja pomimo ponad 20 lat różnicy. Ale to wyjątek, bo zwykle faceci w kryzysie wieku średniego w młodej dziewczynie widzą tylko dupę na raz. Jak oboje będziecie wobec siebie w porządku, to nie musisz się przed niczym "strzec". Chyba, że już teraz jesteś jego "słoneczkiem" albo "kochaniem", wtedy wiej i nie łudź się, że to wstęp do przyjaźni.

mozliwa przyjazn wraz z wsadzaniem

podoba mi sie poniewaz ma wielkiego babsztyla :P :D a ja mu juz obciagalm :P fainie to robilam

Trzyma dystans , ale i tak się boję, że w końcu ta nasza krótka przyjażń się skończy przez jakieś niedomówienia. Tak bardzo się cieszę, że spotkałam tak wspaniałego człowieka, który zawsze z chęcią mi pomaga, nawe nie muszę go prosić sam wychodzi z inicjatywą. Czy wasi znajomi, jego żona wie o was ? Ja mam obawy, nie mówię o nim w towarzystwie, żeby nie zostać posądzoną o to, że się w nim np zakochałam.

jestes ze slaska?

nie wierze, ze jestes tak naiwna, ze wierzysz, ze on nie jest toba zainteresowany "seksualnie". Zaden facet nie bedzie staral zblizyc do kobiety tylko po to, aby sie z nia przyjaznic. Wiem, ze ci to jego zainteresowanie schlebia (nie zaprzeczaj), ale zachowaj dystans i postaw sie w sytuacji jego zony:O

Nie jestem ze śląska. Schlebia mi, owszem, ale nie patrzę na niego jako mężczyznę w sensie seksualnym. On jest bardzo porządnym człowiekiem z bardzo dobrą opinią, rodzinny.Nie jestem naiwna, ale trudno mi uwierzyć, że mógłby chcieć zdradzic rodzinę, to nie w jego stylu.

jako że w przyjaźń damsko-męską bez podtekstu seksualnego nie wierzę odpowiem Ci bardzo subiektywnie, a mianowicie nie jest, nie bądź naiwna, że z jego strony to tylko przyjaźń, ta czysta... ale z drugiej strony każda reguła ma wyjątek, możesz być tą szczęściarą... a odpowiedź o odbiór innych jest prosta, ludzie uwielbiają szufladkować i choć z Twojej strony może istnieć tylko sympatia, prawdopodobnie większość zobaczy w Tobie, tą 'złą'

Ok, ale czy jest możliwe, żeby przykładny mąż i ojciec był zdolny do takich rzeczy?

tak

Ja i tak nie jestem w stanie w to uwierzyć. Zresztą narazie nie widzę niczego podejrzanego, jedynie to, że w jakimś stopniu staję się nachalny , jeśli chodzi o spotkania. Chociaż może wszystko wyolbrzymiam przez strach.

Podnoszę temat , może jeszcze ktoś ma podobne doświadczenia

wiem na te tematy dużo.Granica jest cienka ale można tak.Trzeba jednak mieć żelazne zasady i mocny kręgosłup moralny

Przyjażnicie się nadal? Otoczenie nie miało żadnych obiekcji i co na to jego żona ? Nie podejrzewała go o romans z tobą ?

"Zresztą narazie nie widzę niczego podejrzanego, jedynie to, że w jakimś stopniu staję się nachalny, jeśli chodzi o spotkania." E, to jemu nie chodzi o przyjaźń. Goni króliczka. Nasza relacja jest dość specyficzna, może dlatego pozostała bez podtekstów. Jego żona wie, mój mężczyzna wie. Nie mam czego ukrywać, nie spotykamy się wyłącznie we dwoje. Żonę znam, żona zna mnie. Wątpię, żeby zajmowała sobie głowę bezpodstawnymi podejrzeniami. Co obcy ludzie myślą mnie nie obchodzi. A na znajomości z takim "porządnym człowiekiem", o jakim piszesz, nieźle się przejechałam. Ustawiony zawodowo przykładny ojciec rodziny - fasada bez znaczenia. A jeszcze jak jęczy, że jest nieszczęśliwy w małżeństwie to tylko czeka aż nogi rozłożysz.

"Zresztą narazie nie widzę niczego podejrzanego, jedynie to, że w jakimś stopniu staję się nachalny, jeśli chodzi o spotkania." E, to jemu nie chodzi o przyjaźń. Goni króliczka. Nasza relacja jest dość specyficzna, może dlatego pozostała bez podtekstów. Jego żona wie, mój mężczyzna wie. Nie mam czego ukrywać, nie spotykamy się wyłącznie we dwoje. Żonę znam, żona zna mnie. Wątpię, żeby zajmowała sobie głowę bezpodstawnymi podejrzeniami. Co obcy ludzie myślą mnie nie obchodzi. A na znajomości z takim "porządnym człowiekiem", o jakim piszesz, nieźle się przejechałam. Ustawiony zawodowo przykładny ojciec rodziny - fasada bez znaczenia. A jeszcze jak jęczy, że jest nieszczęśliwy w małżeństwie to tylko czeka aż nogi rozłożysz.