Przedszkole - dylemat

Sytuacja wygląda następująco: córeczka ma 2 latka i 8 miesięcy, nie dostała się do państwowego przedszkola. Mój mąż pracuje, ja jestem na urlopie wychowawczym. W zeszłym tygodniu zapisaliśmy córeczkę do prywatnego przedszkola, a ja mam zamiar pójść do pracy na 1/2 lub 3/4 etatu. Tzn. taki był plan, bo teraz mam wątpliwości, czy dobrze robimy. Zastanawiam się, czy nie byłoby lepiej, gdybym została jeszcze ten jeden rok z dzieckiem w domu i dopiero za rok posłała ją do przedszkola. Z jednej strony siedzienie w domu już mnie frustruje i mam dosyć i wiem, że nie jestem już w stanie zapewnić prawie 3-latce takich atrakcji, jakie zapewnia przedszkole. Ale... z drugiej strony, to jest jeszcze małe dziecko, wrażliwe, dużo się przytula i nie chcę, żeby poczuła się odrzucona, jak ją zostawię w przedszkolu. Sytuację finansową mamy dobrą, nie muszę wracać do pracy. Dlatego nie wiem, czy posłanie córki do przedszkola, w sytuacji, gdy nie jest to konieczne, jest dobrym rozwiązaniem? Co byście zrobiły na moim miejscu?

odrzucona. Część dzieci nie chce chodzić do przedszkola, ale większość dzieci wręcz za nim przepada. Znajomych córka to taka przylepa. Jej ulubionym zajęciem było wdrapywanie się niani na kolana z książeczkami. A etraz młoda jest zła jak ją wcześnie z przedszkola odbierają;] Przedszkole zapewni jej kontakt z rówieśnikami, rozwinie mowę dziecka. Trzylatek zwyczjanie potrzebuje już rówieśników. Odrzucona nie poczuje się, bo po przedszkolu będziesz poświęcała jej uwagę.

3 letnie dziecko to najlepszy wiek na przedszkole,ja tak uważam.Powiem ci że widzę jak moj syn lubi tam chodzić (też prywatne) jeżeli wiesz ze nie bedzie wrzeszczeć i plakać tygodniami w przedszkolu niech idzie,atrakcje atrakcjami ale bedzie wsrod dzieci.Nauczy sie samodzielności.Psychologowie uważaja ze 3 letnie dziecko ktore uczeszcza do przedszkola jest odpowiednio nastawione do szkoly,niestety dużo dzieci zaczyna uczeszczac ostatni rok przed szkołą i pojawiaja sie problemy.Moj syn chodzi odkad skonczył 3 latka i nie moze zyc bez przedszkola i kolegów.Mamy też dzieci w grupie 2 letnie,których mamy nie pracują.Uważam ze mozesz spróbować,jak co zawsze mozesz zrezygnować np z powodu płaczu dziecka lub chorób.Bo musisz tez wiedziec ze twoja corka bedzie napewno czesciej chorowac,to nie uniknione,ale mysle ze wiesz o tym.

Choroby też mnie przerażają. Tzn. bardziej chorowanie, niż same choroby, bo córeczka jest baaaardzo ciężka do leczenia. Na widok lekarza reagują niesamowitą histerią, kilka osób musi ją trzymać, żeby lekarz mógł ją zbadać, nie chce przyjmować żadnych lekarstw.... Masakra. A wiem, że chorować będzie. Dlatego nie wiem, czy ją na to narażać, jeżeli nie ma takiej konieczności. Prędzej czy później będzie musiała przez to przejść i swoje odchorować, żeby nabyć odporność, ale może za rok byłaby starsza i łatwiej byłoby ją leczyć... Teraz nic nie skutkuje.

lekarzem...może ci cos doradzi...

Ja odczuwam w Twoich postach ze chyba wolisz siedzieć z nią w domu,chyba za szybko podjeliscie decyzje a teraz zaczelas sie zastanawiac i rozmyslac a w głebi serca chcialabys jeszcze byc w domu?Tak mi sie wydaje,a wiec zrezygnuj z przedszkola i pogadaj z mężęm i ustal ze za rok bedzie praca i przedszkole,ale to juz takie maksimum zeby 4 letnie dziecko juz jednak poszlo do tego przedszkola,bo naprawde dobrze robi pod kazdym względem.

słuchajcie nawet jakby lekarz przepisal cos na odporność to i tak nic nie da,przez te choroby trzeba przejść,znam to doskonale 2 tyg w przedszkolu a tydzien w domu,non stop coś,no i syropy i szczepionki uodparniające nic nie dały, w koncu zaczal chrapać i trzeci migdał do usunięcia,dopiero sie uspokoiło,ale tak cały rok chorowania.

No właśnie mam już dosyć tego siedzenia w domu, chciałabym "wyjść do ludzi", oderwać się trochę od tego wszystkiego. A z drugiej strony czas tak szybko mija, i ani się obejrzę a córeczka już będzie duża.. I trochę mi będzie szkoda tego czasu spędzonego w jakiejś beznadziejnej pracy, podczas gdy mogłabym go spędzić z dzieckiem. Ja np. nie chodziłam do przedszkola, i wspaniale wspominam ten beztroski czas, gdy rano nie trzeba było się nigdzie spieszyć... Myślę, że te lata spędzone z mamą są bezcenne, a do przedszkola czy szkoły jeszcze zdąży się nachodzić. A z drugiej strony jest bardzo inteligentną dziewczynką i chcę żeby się rozwijała, a nie "kisiła' w domu. Sama nie wiem.

Ja mieszkam w UK. Pracuje na pol etatu na druga zmiane. Moje dziecko ma 3 lata i nie dostalo sie do przedszkola od sierpnia, moze w styczniu znajdzie sie miejsce. Wiec w domu poswiecam czas dziecku. Spiewamy piosenki, ucze ja powoli wierszykow, kontakt z dziecmi na placu zabaw i z corka sasiadow w tym samym wieku jest. I wbrew pozorom, ze dziecko siedzi ze mna, juz od 2 r.z. mowi calymi zdaniami, teraz juz wszystko. Malujemy razem, kolorujemy i nie uwazam, ze moje dziecko jest do tylu, bo do przedszkola nie chodzi. Ja tez nie chodzilam jako dziecko do przedszkola. Zajmowala sie mna mama, uczyla, bawila sie ze mna, lubilysmy rysowac. I jak w wieku 6 lat szlam do zerowki, umialam troche czytac i pisac-mama mnie uczyla w domu. A niektorzy rowiesnicy, majacy zaliczone przedszkole, z nauka mieli problemy.

Zatrzymaj dziecko w domu, jeśli masz taką możliwość, bo niektórzy takiej niestety nie mają. Rok czasu szybko zleci, a dziecko przez ten czas nabierze większej odporności .... na przedszkolne zarazki.