Moje zycie - moj wybór, prawda?

Mam 18lat. Od pazdziernika zaczynam studia. I tutaj zaczynaja sie komplikacje. Moj chlopak jest o 2 lata starszy, dobrze zarabia wiec mieszka sam. Jestesmy razem dopiero 6 miesiecy - tak wiem, to bardzo krotko. Coraz czesciej chodzi mi po glowie mysl aby zamieszkac z nim kiedy zaczne zyvie studenckie. Nie wiem czy ten zwiazek bedzie dlugo trwal, nie mamy wobec siebie powaznych planow ale nie widze powodu dla ktorego nie moglibysm zamieszkac razem, ot tak, bez wiekszych zobowiazan.Za to moja rodzina i znajomi sa innego zdania... Co robic ?

Zacząć w końcu myśleć,a w kościele na tacę sporo rzucić za cud jakim było zdanie przez Ciebie matury :D:D:D:D:D

Myślę, cały czas myślę lecz nie jestem osoba ktora potrafi stawiac na swoim, podejmowac decyzje. Nie chce sprzeciwiac sie rodzinie, z drugiej strony naprawde wolalabym meszkac z nim niz w akademiku.:(

bo jestes wygodnicka lafirynda i to tyle

wygodnicka ? nie bede na jego utrzymaniu. :/

Moim zdaniem nie ma różnicy po jakim czasie zaczniecie mieszkać ze sobą. Wspólne mieszkanie właśnie jest jedną z kluczowych prób związku, dzięki temu dowiedzie się czy w ogóle potraficie żyć razem pod jednym dachem. Zrób jak uważasz i nie sugeruj się w tej kwestii rodzicami , bo oni życia za Ciebie nie przeżyją , tak samo za Ciebie nie umrą. Pamiętaj tylko o tym aby zabezpieczyć się w jakiś sposób jakby Twój facet okazał się chamem i wyrzucił Cię , żebyś miała dokąd pójść. I najlepiej wtedy nie do rodziców skoro zrobisz wbrew im woli. Musisz być przygotowana na każdy scenariusz i licz się z tym , że może będziesz musiała odejść od niego i coś sobie wynająć.

zarob, kup wlasne M, utrzymaj je i siebie i wtedy powiesz, ze bedziesz na swoim utrzymaniu

a co w przypadku kiedy okaze sie ze ten twój 20 letni chłoptaś zarabiający 1000zł brutto poszuka sobie innej lali i wypierdzieli cie z mieszkania ?

Jak to co?? Zostanie kafe na wyżalenie się :D:D:D:D:D

Bez sensu. Na studiach dojdziesz do wniosku, że chłopak stanowi ograniczenie w korzystaniu z pełni uroków życia "studenckiego" i albo go rzucisz, albo będziesz zdradzać jednoczesnie cały czas żyjąc na jego koszt.

ale nie widze powodu dla ktorego nie moglibysm zamieszkac razem, ot tak, bez wiekszych zobowiazan.Za to moja rodzina i znajomi sa innego zdania... Co robic ? zapytać faceta czy chce z Tobą zamieszkać :)

Facet powiedzial ze moglibysmy sprobowac razem zamieszkac. Ze nie ma nic przeciwko, chociaz to bedzie duza proba no ani On ani ja nigdy wczesniej nie mieszkalismy z partnerem. Co do rady Daisy, bardzo dziekuje dalo mi to wiele do myslenia. Piszac ze bede na swoim utrzmaniu mialam na mysli ze nie bede ciagnac kasy od niego - rachunki beda dzielone na pol, plus rodzice oplaca mi studia wiec bedzie lzej. Nie mam pojecia co w przypadku jesli moj chlopak poszuka sobie innej lali ale mysle ze wiele kobiet, o wiele starszych ode mnie, decydujacych sie na wspolne mieszkanie tez nie mysli co bedzie jezel facet znajdzie sobie inna. Takich scenariuszy nie da sie przewidziec a kiedys trzeba zdecydowac sie na wspolne zycie.

Prawiczku bez wiary - nie chce zaprzeczac i mowic ze na pewno chlopak nie bedzie mnie ograniczal, bo nie wiem jakie jest zycie studenckie. Jak narazie , zalezy mi na nim i nie szukam rozrywek na boku.

A jak Ci się znudzi, to co wtedy??

Widzę że jesteś świadoma, że to tylko próba i może nie wyjść. Ja też zamieszkałem przed ślubem z ukochaną. To fajny pomysł. Okaże się kto jakie ma nawyki, kto bałagani a kto sprząta. Jeśli wiesz jakie jest ryzyko i wiesz że to nie determinuje nic nieodwracalnego - jestem ZA ! Powodzenia !

zastanów się czy jesteś gotowa na całkowitą samodzielność i niezależność, już chcesz się do niego wprowadzać, piszesz że dobrze zarabia ( co to ma do rzeczy?) ale nie macie poważnych planów wobec siebie? jesteś gotowa na bycie zdaną wyłącznie na siebie? Może to brak wyobraźni a możesz jeszcze "szczeniactwo"(bez urazy) :P