lepiej mi było bez dziecka

aha.... hahahaha to mi dogadalaś ... tez mi argumenty

każdy ma prawo do swojego zdania. śmieszna jesteś ty uważając że tylko ty jedyna masz prawo do prawdy i przez to Ty jesteś śmieszna, a żona ma bardzo dużo racji w tym co pisze.

taka prawda

lady B...................xxxxx to jest "twoja prawda" i nie odbiegaj od tematu po to aby tylko do mnie sie dopierdolic. pozdrawiam pusta krowo

:D żona nie napiertalaj z orendża :] jak ktoś, kto nie jadł w życiu krewetki może powiedzieć jak smakuje? Jak ktoś, kto nigdy nie miał dziecka może doradzać w sprawach macierzyństwa i wypowiadać się, jak powinno się dziecko kochać?

zachowaj swoje prawdy o macierzyństwie dla siebie, bezdzietny wieprzu :d

kazdy z nas jest czlowiekiem i chyba wie cos o zyciu... i nie trzeba byc matka zeby jako kobieta wiedziec co to jest kochac dziecko... boze jak ty glupia jestes... kurde koniec mojego pisania wogole na te twoje puste zaczepki... ciao pustaku

jesli chcesz to popiszmy na gg... chcesz??? mialam kiedys taką sytuacje jak ty a powiem ci jak z tego wyjsc.. chesz? podaj gg.. ja sie zaraz odezwe, co?

żono swojego meża masz dużo racji w tym co piszesz nie dojrzałąm do bycia matką; zaszłam w ciażę przypadkowo bo żadne zabezpieczenie nie daje 100% pewności; przyjęliśmy wiadomość o ciąży mimo wszystko z radością bo w końcu co to za małżeństwo bez dziecka; dzieckiem się opiekuję jak należy, bo to mój zasrany obowiązek, ale nic nie poradzę ze w rzeczywistości sytuacja mnie przerosła. Nie odczuwam instynktu macierzyńskiego, jestem przemęczona i mam dosć udawania przed wszystkim że jestem najszczęśliwsza na świecie. Wszyscy mówią, że bóle porodowe juz zapomniałam, że dziecko jest najważniejsze, ze jestem pewnie najszczęśliwsza na świecie - a ja mam dość, tego koszmarnego porodu i połogu w życiu nie zapomnę. Bee dale udawać bo mam co chciałam, ale tak naprawdę to co przeżywam to moja tragedia. A ty pamiętaj że tobie zapazpieczenie też może zawieść i możesz zostać mamą nawet jeśli tego nie pragniesz z całego serca.

[zgłoś do usunięcia] żona-swojego-męża aha.... hahahaha to mi dogadalaś ... tez mi argumenty a taki, że nie masz pojęcia co dzieje się z kobietą po porodzie, jej psychiką, więc się nie wypowiadaj dalej w ten sposób.

bo pewne rzeczy trzeba zaakceptować i już :) to oczywiste że bez dziecka było lepiej, przede wszystkim wygodniej :D ale teraz już nie ma odwrotu i trzeba żyć dalej :) nie słuchaj nawiedzonych mamuś jak to jesteś zła, tu wszyscy na pokaz dzieci kochają nawet ci co ich nie mają wiedza lepiej :P

miala kiedys taką sytuacje jak Ty!!! napisze ci ajkz tego wyjsc i wogole... podasz gg tio sie odezwe co?

i jeszcze dodam, że gdybym wcześniej, przed urodzeniem dziecka przeczytałą taki post jak mój, to pewnie napisałabym takie same mądrości jak żona swojego męża

Myślisz, że cię zaczepiam? Chciałabyś ;] za wysokie progi jak na twoje nogi.

nie jestem matka fakt nie rodzilam fakt... ale jedno czego moge być pewna matka powinna kochać swoje dziecko kotre nosi pod serduchem 9 miesięcy a nie myślec po co jej to bylo !!! mojego zdania nie zmieni to ze bedziecie mi tu dopiekac chuj wie czemu ...

Łatwo niektórym m ówić...z tego co piszesz, to jednak nie masz pomocy. I co z tego, że mąż małego zabawi jak nie jest w stanie tak naprawdę Cię zastąpić chocby na moment.Nie nakarmi, nie przewinie, nie wykąpie...czyli nic istotnego nie zrobi. Mnie zawsze zastanawiały wymalowane paniusie chodzące z wózeczkami po mieście.Jak one to robią???????? Skąd mają żeby siebie jeszcze tak odpieprzyć czas? Chyba ktoś im musi pomagać.Ja zawsze łaziłam z wózkiem obładowanym zakupami jeszcze, one nie..rozumiem więc, że można mieć dość.

musisz wychodzic do ludzi! olej meza, ktory glupoty gada, 5 tyg dziecko mozna wszedzie ze soba zabierac, na zakupy, do parku, a do mamy tym bardziej. Jedz i sie nie ogladaj, jak nie masz auta to jedz autobusem, albo niech ktos cie podwiezie. I Wychodz ile sie da, deszcze czy nie deszcz, folia na wozek, parasol w reke i wychodzisz z 4 scian. Mi to pomagalo. A nie mialam zadnej pomocy oprocz meza.

Autorko może nie dorosłaś do roli matki i może zbyt wczesnie zdecydowałaś się (lub wpadłaś) na dziecko. Nie wierzę, że nie wiedziałaś w co się pakowałaś. Pieluchy, kupki zupki.... Nawet z nagrzeczniejszym dzieckiem jest się zmęczonym i się odechciewa wszystkiego i brakuje siły na cokolwiek. Doskonale to wiem, świadomie się zdecydowałam na macierzyństwo i nie miałam lekko. Wszedzie nasłuchałam jakie dzieci są grzeczne, że śpią całymi dniami, że ładnie jedzą... Niestety mi się trafił inny "egzemplarz" dziecko jak skończyło 3 m-ce przestało spać w dzień! Straszne kolki, lekarze często odwiedzani, częste bóle brzuszka,zdarzały się wizyty w szpitalu. Noszenie na rękach. Rykwa niesamowita (chyba pół osiedla słyszało) Ale mimo wszystko NIGDY nie załowałam i nie myślałam, że po co mi to było. Ja wiedziałam czym to pachnie, bardzo chciałam mieć dziecko,dorosłam do roli matki. Teraz pewnie masz depresje to minie dopiero jesteś świeżo upieczoną mamą. Życzę Ci wszystkiego dobrego i zobaczysz sama ile radości będziesz miała przez kruszynkę. Wytrwałości i powodzenia:)

tak to jest jak ktoś ma wizje wyidealizowanego macieżyństwa w głowie, których jeszcze nie miał okazji skonfrontowac z rzeczywistością. Ciekawie, żono, jak po porodzie będziesz śpiewać, hehe :D

anka, napisz mi tutaj nie chcę tu podawać swojego gg

kobieto skończ, nie wiesz co to znaczy nie przespać 2 - 3 nocy pod rząd, mieć masakry zamiast pipy, nie móc siadać.. w ogóle, o czym tu rozmawiamy :D

Lady B tobie już dziekujemy! możesz już odczepic sie od żony ? to nie o to tu chodzi, a ty sie skupiłas na jakiś głupich i mało słusznych zaczepkach do niej

Jak mozna nie miec czasu majac jedno male dziecko? Przieciez taki maluch to duzo spi, mozna go zostawic na dywanie i nie ucieknie itd. Ja rozumiem ze na poczatku jest nowa sytuacja, nowe wyzwania, ale trzeba sie nauczyc zyc z maluchem i wszystko staje sie latwiejsze. Autorko, zapewniam cie ze jak dziecko skonczy 3 miesiace to odetchniesz z ulga, wszystko wskoczy na swoje miejsce, nauczysz sie rozpoznawac o co tem malemu kosmicie chodzi, on zacznie sie do ciebie usmiechac i wszyscy beda bardziej zadowoleni.

Żono, a skąd wiesz, że ona tego dziecka nie kocha??????????? Jest zmęczona i to za krótko, by się oswoiła z tą sytuacją tym bardziej, że z tym została sama sobie...I wypowiadając się w ten sposób sama zaczynasz, a widać nie rozumiesz tego problemu, bo Cię to nie dotknęło. Poza tym to normalne, że bez dziecka było lepiej...bo wygodniej i inne wypowiedzi będą jedynie w tej kwestii jedynie hipokryzją.

Autorko może nie dorosłaś do roli matki i może zbyt wczesnie zdecydowałaś się (lub wpadłaś) na dziecko. Nie wierzę, że nie wiedziałaś w co się pakowałaś. Pieluchy, kupki zupki.... Nawet z nagrzeczniejszym dzieckiem jest się zmęczonym i się odechciewa wszystkiego i brakuje siły na cokolwiek. Doskonale to wiem, świadomie się zdecydowałam na macierzyństwo i nie miałam lekko. Wszedzie nasłuchałam jakie dzieci są grzeczne, że śpią całymi dniami, że ładnie jedzą... Niestety mi się trafił inny "egzemplarz" dziecko jak skończyło 3 m-ce przestało spać w dzień! Straszne kolki, lekarze często odwiedzani, częste bóle brzuszka,zdarzały się wizyty w szpitalu. Noszenie na rękach. Rykwa niesamowita (chyba pół osiedla słyszało) Ale mimo wszystko NIGDY nie załowałam i nie myślałam, że po co mi to było. Ja wiedziałam czym to pachnie, bardzo chciałam mieć dziecko,dorosłam do roli matki. Teraz pewnie masz depresje to minie dopiero jesteś świeżo upieczoną mamą. Życzę Ci wszystkiego dobrego i zobaczysz sama ile radości będziesz miała przez kruszynkę. Wytrwałości i powodzenia

abc101-> przeczytaj raz jeszcze poczatek tematu oki ? autorka tam napisala ze "chyba go nie kocha" i ze wolalaby zeby go nie bylo...

abc101-> ja podtrzymuję swoje zdanie i moja rade dla autorki - wez kobieto sie ogranij - nie czekaj jak cie inni beda nosili na raczkach tylko kochaj swoje dziecko i nie spierdol tego że ono cie kocha bezwarunkowo ... !!!!

mogłabym mieć pomoc, bo mama czy teściowa pewnie by z małym zostały, ale one by go złych nawyków w momencie nauczyły; staram się nie usypiać małego na rękach, kołysząc bujając, zależy mi żeby sam sie zasypiać nauczył, a mamusie znając życie poszłyby po najmniejszej linii oporu. Mimo że to duże utrudnienie i uwiązanie dla mnie chcę małego na razie karmić piersią; mamusie dałyby butlę bo na piersi na pewno głodny, bo ssie cumel, wkałda rączki do buzi itd; teściowa to by mu najchętniej grysiku ugotowała, bo co on na mleku się naje. to już wolę sie sama męczyć. nikt mi nie pomaga w rozwiązywaniu faktycznych problemów, jak bóle brzuszka, prężenia, stękania, problemy z kupą; a każdy mi dogaduje w sprawie jakiś pierdół- a to że małemu za zimno, za ciepło, a to że głodny to słysze po 5 razy dziennie.

bylo mi lepiej mogłabym mieć pomoc, bo mama czy teściowa pewnie by z małym zostały, ale one by go złych nawyków w momencie nauczyły;" skoro tak zle sie czujesz fizycznie zostaw dziecko na kilka godzin z matką albo tesciowa... one naprawde przez te kilka godzin nie narobia zadnych nawyków u twojego dziecka ... i idz do lekarza !!!

to jest racja, ze takiego malego dziecka nie mozna 'zepsuc' w kilka godzin. Ja moich uczylam 'dobrych nawykow' dopiero po jakis 2-3 miesiacach, wczesniej robilam wszystko tak, zeby jak najszybciej byly cicho ;) Kiedys przeczytalam, ze pierwsze 3 miesiace to jak czwarty trymestr ciazy i ze dziecku trzeba pomoc sie zaaklimatyzowac w swiecie, a dopiero potem wychowywac. Moze cos w tym jest?