Przegrałam życie...

Mam 19lat, ale już od 4 utwierdzam się w tym przekonaniu. Oto niktóre przykłady, dlaczego przegrałam życie: -jestem brzydka, przez co mam niską samoocenę, brak mi pewności -nie mam pieniędzy - na ciuchy, a co najwazniejsze - studia -mieszkam na wsi, co utrudnia mi znalezienie jakiejkolwiek pracy -nigdy nie miałam chłopaka -nie mam przyjaciół, ani nawet znajomych - nawiazuje znajomości przez internet -nienawidze swojej rodziny, wogóle nie mam w niej oparcia Mogłabym jeszcze wymieniac i wymieniac, ale jakoś ciężko mi.. :o

Ale znalazłaś się w idealnym miejscu, Sali Przegrańców I żartem i serio właściwie A z jakiego woj jesteś? Rodzina, przyjaciele, chłopak, to złudzenie

Czyli jestem wśród swoich? fajnie. dolny śląsk

1. masz inne atuty 2 i 3. to wyjedx do miasta 4. do tej pory nie miałaś 5. więc jednak masz kilku znajomych 6. myślę, że wyolbrzymiasz troszeczkę:)

złudzenie? co masz na mysli?

Tak, wśród swoich Jestem Twoją rówieśnicą jakby co Z pracą i w miastach lipa trochę, a nie myślałaś o pracy nad morzem? Fakt, samej ciężko wyjechać no ale zawsze może w necie kogoś znajdziesz A tak długofalowo w jakimś mieście by się zaczepić przydało, pokoik wynająć, kasy trochę odłożyć i za rok na zaoczne Albo do policealnej

To się tak łatwo mówi - wyjedź do miasta :o nie mając pieniedzy jest to raczej trudne do zrealizowania..

Bo niby wszystko masz a w rzeczywistości jak potrzebujesz ich to nie ma Niby prawdziwa przyjaźń jest itp ale wątpię w to

Prawda jest taka, że przyjaciela nigdy nie miałam i chyba już mieć nie będę. Ja już po prostu nie wierze w przyjazn. w miłość tym bardziej.

Znajdź sobie jakieś hobby , bo to będzie dłuuuuugie życie .

Hobby mam :):)

Internet się nie liczy , rób coś konstruktywnego .

Z góry nic zakładać nie ma co, ale warto jednak próbować Jak w tym roku Ci nie wyjdzie to za rok spróbuj, kasy uzbierać i potem pracę w mieście A hobby fajna rzecz, i wcale nie musisz niewiadomo czego robić i kasy wydawać

@ new....... W Twoim wieku myślałam o sobie tak samo. A teraz mam fajną pracę, super chłopaka, nadal mieszkam w małej mieścinie, ale do czasu. Studiów niestety nie zaczęłam, bo na to nadal nie mam, ale też do czasu. Za to poszłam do studium bo na to mogłam sama zarobić. Przyjaciół też nie mam, jak tylko skończyła się szkoła to i znajomości zakończyły się. W rodzinie też nie miałam wsparcia i nie mam nadal, dawałam sobie radę sama. Mimo wszystko nie uważam się za przegraną, bo daję sobie radę i nie załamuję się :)

Hobby daje mi jakąś satysfakcje tylko na chwile. Później znowu wraca ten marazm.. Jednak najbardziej chyba z tego wszystkiego doskwiera mi samotność.

Tez bym chciała wstać i powiedziec 'dam rade', ale po prostu nie potrafie..

prowo

Ale uwierzyć trzeba Ja tej zimy byłam w gigantycznym dole i serio wszystko zawalałam A teraz jest lepiej:)

Oczywiscie :o nie mam co robić o 2:53 tylko siedzieć i wymyslac prowo..

Dobra, idę oglądać pingwiny z Madagaskaru Jak byś miała ochotę pogadać to zajrzyj na mój profil a jak nie to I głowa do góry http://www.youtube.com/watch?v=wT_ObQMSs3U

Wpiehdol tabliczkę czekolady + wypij kawę = rozendorfinowane adhd Wyjdź przed ładnie ubrana, zadbana i ruszaj w świat dupę, mała !! Nigdy nie jest za późno, żeby zrobić pierwszy krok. A jak nadal nic, to sobie Secret przeczytaj. Fajna książka i działa. Przeczytane, sprawdzone. :)

jutro będzie gorzej a po jutrze jeszcze gorzej.. :)

zawsze może być lepiej:)

idz popracuj w hospicjum lub w schronisku dla psów co masz blizej , nie użalaj się nad sobą , jest tyle istot w gorszej sytuacji niz twoja