Tragedia:( dziewczyny z uk pomocy!!!

Stalo sie cos, czego zawsze sie bałam - zaszłam w nieplanowaną ciąże:( Wydaje mi sie ze to jakis okropny sen, a ja sie zaraz obudze:( Mam 23 lata, pracuje tu od roku Ojcem dziecka jest moj chlopak - Anglik, znamy sie od pol roku, a para jestesmy od miesiaca, nie wiem jak mu o tym powiedziec, jak on zareaguje:( Na te chwile pracuje, ale nie mam tu nikogo, oprocz faceta ktorego nie jestem pewna reakcji na to. Dowiedzialam sie pare godz temu o ciazy, jestem roztrzesiona, niech ktos napisze mi cos bo zaraz zwariuje:(

chyba wiesz co niesie za sobą seks bez zabezpieczenia?

zabezpieczylismy sie, ale gumka mu sie zsunela:( wzielam tabletke po, ale mimio tego test pokazal dzis ze zaszlam:(

eeeeeeeeeee tam:) Po prostu mu powiedz. Moze nie bedzie tak zle jak myslisz:)

Dobra, a co masz zamiar z tym fantem zrobić? Wrócić do rodziny w Polsce, urodzić w Anglii, usunąć? Spróbuj sobie odpowiedzieć (byle nie teraz, w środku nocy)

no to mieliście okrutne szczęście :D trudno już, stało sie.

Najpierw z nim porozmawiaj, potem podejmiecie decyzje, nie martw sie , na perwno wszystko sie ulozy

z tego co sie orietuje to tam skrobanka jest legalna,najpierw pogadaj z chlopakiem a potem zdecyduj co dalej,nie ma co panikowac

jestem ciekawa jak zareaguje na ta wiadomosc

na szczescie w anglii aborcja jest legalna i darmowa,tak dla wiadomosci.a jesli zdecydujesz sie urodzic to nic sie nie martw,tu jest kobietom latwiej z dziecmi niz w polsce.musisz przepracowac 26 tygodni w ciazy jesli chcesz otrzymywac macierzynski ktory trwa 9 miesiecy lub dluzej teraz, 3 lata temu bylo to 9 miesiecy.

Nie wiem co robic!! Mam kompletny metlik w glowie!! Nie mam zamieru raczej wracac do polski, mam poczucie ze zawodze rodzicow, jestem kompletnie niegotowa na dziecko. Nawet ich nie lubie, a nag,le dowiaduje sie ze bede miala swoje:( Nie wiem jak powiedziec chlopakowi, trzese sie cala z nerwow:( Nie zastanawiam sie raczej nad usunieciem, jakos nawet nie biore takiej mysli pod uwage Czy ktos moze wie jakie mam prawa tutaj jako przyszla matka, kto wie czy nie samotna?\ Boze, wciaz w to nie wierze:/ boje sie ze zostane kompletnie sama:(

prezes - tak, mowie po angielsku, masz jakis problem ze zwiazalam sie z anglikiem?

wszystkie na kafe sie zabezpieczaja i zachodza w ciaze, jak wy to robicie?

Tak, już mówię. Jako samotna matka dostajesz płatny urlop macierzyński i możliwe, że mieszkanie, chociaż to niekoniecznie (jeżeli masz własne to lepiej siedź na własnym). Do tego child benefit. Potem zostaniesz zaproszona na program mający ułatwić samotnym rodzicom powrót do pracy, kurs, może praca part time, jakieś porady. Nic się nie bój, jeżeli chcesz urodzić to spokojna głowa. Partnerowi nie bój się powiedzieć, tragedii nie będzie.

nic sie nie boj bedzie dobrze.Kolesiowi musisz powiedziec jak sie bedzie cieszyl to chyba wszystko gra.Ja mialam 21 lat jak zaszlam w ciaze wiec 23 to chyba nie taka tragedia? Tutaj nawet samotnym matkom jest dobrze zyc.No i aborcje tez masz legalna.

Prezes, wypad, przecież napisała, że nie bierze tego pod uwagę.

Ufo ci porwie to dziecko lepiej schowaj je w koszu na bródną bieliznę

Nie chcę nic sugerować, broń Boże, ale w UK aborcja jest legalna i darmowa, jeżeli posiadasz NIN. Jeżeli szukasz rozwiązania innego od usunięcia, to porozmawiaj ze swoim facetem, Anglicy są dobrzy i uprzejmi ;) No i najważniejsze, abyś poszła do lekarza jak najszybciej. UK to tolerancyjny kraj, jestem tutaj od 7 lat, i nadal nie zmieniłam zdania co do tego kraju.

Fakt, Anglicy mają to do siebie, że na dłuższą metę niewiele obchodzi ich życie obcych ludzi, więc nikt nie będzie Cię oceniał. Idź najlepiej szybko do lekarza, przy okazji zostaniesz poinformowana o wszystkich detalach i potencjalnych wyjściach z sytuacji :)

Nie moge ci powiedziec co masz zrobic, bo to twoje zycie i to wylacznie ty sama bedziesz ponosila konsekwencje swoich decyzji. Ale moge ci powiedziec co ja bym zrobila. Ja nie usunelabym ciazy. Niezaleznie od okolicznosci, a w UK, matki, a nawet samotne matki nie sa zdane na wlasny los. Dostaniesz benefity a nawet mieszkanie z councilu, tak, zeby cie bylo stac na zapewnienie sobie i dziecku bytu, choc tylko na podstawowym poziomie, ale jednak. Z glodu i z zimna nie umrzesz. A reszta zalezy od twojej determinacji. Mozesz zawsze znalezc dodatkowych pare godzin pracy, czegokolwiek, zeby choc troche dorobic. Usuniesz ciaze, to byc moze do konca zycia beda cie zzreraly wyrzuty sumienia. A moze nie....nie znam cie. Teraz jestes w szoku, bo pojawil sie w twoim zyciu zupelnie nowy i nieoczekiwany element. I to tak nagle. Ale jak ochloniesz, to byc moze dojdziesz do, moim zdaniem, jedynego slusznego wniosku, ze w zasadzie to dziecko, jest najlepszym co ci sie moglo w zyciu przytrafic. Byc moze teraz wcale tak nie uwazasz, ale z czasem, i to najpewniej bardzo szybko zmienisz zdanie i podejscie do calej sprawy. A facet, ojciec dziecka jest w tej sytuacji akurat najmniej istotny. To dziecko jest takze czescia ciebie, i tak je traktuj. Teraz boisz sie co mu powiedziec, ale pomysl sobie, ze dziecko bedzie z toba na zawsze, a facet dzis jest a jutro moze go nie byc, i jesli usuniesz teraz ciaze ze wzgledu na niego lub zeby nie komplikowac waszego wspolnego zycia, to moze sie zdarzyc ze za jakis czas on juz z toba nie bedzie, o nim zapomnisz ale wyrzuty sumienia i trauma po aborcji pozostana z toba na zawsze.....Pomysl o tym.

Dziekuje za wszstkie rady, placze teraz ale jakos mi sie wszystko powoli w glowie uklada. Boje sie ze chlopak przestraszy sie tego wszystkiego, ma 26 lat, jest mlody a tu na glowe spada mu polka z dzieckiem:( Fajnie nam sie uklada, ale ciagle mam kompleksy ze moge byc niewystarczajaco dobra dla niego, a teraz jeszcze ta ciaza. Wiec pytam co zrobic w przypadku jesli facet uzna ze to tylko moj problem? jak pociagnac go do jakiejs odpowiedzialnosci? Strasznie sie boje przyszlosci, wynajmuje tu mieszkanie z 3 ludzmi jeszcze. Prace mam, ale jest ciezka fizycznie i nieodpowiednia dla przyszlej matki. A aborcji nie biore pod uwage

Pociągnąć do odpowiedzialności będzie bardzo łatwo. Nawet jeżeli Cię zostawi to nie ucieknie od płacenia alimentów, przyciśnie go social service :)

o jaa, ale fajnie - dziekuje, madrze napisane, podzielam zdanie o dziecku jako czesci mnie. Przeraza mnie to wszystko, nie myslalam o dziecku wczesniej, moze po trzydziestce albo wcale, a tu ciaza:( Boze, chyba sie zaplacze:(

no pierwsze co to przysluguje ci macierzynskie (materiality allowance) tylko nie wiem czy od pracodawcy czy z jobcentre w twoim przypadku, Sure Start Maternity Grant (odpowiednik becikowego), Working Tax Credit, Child Tax Credit, Housing Benefit (zasiłek mieszkaniowy), a także Council Tax Benefit (ulgę w płaceniu podatku lokalnego). Kiedy urodzi się dziecko mozesz tez skontaktować się z Jobcentre i poprosić o konsultację z Lone Parent Adviser, który udzieli informacji na temat przysługujących świadczeń(ale z doswiadczenia wiem,ze to cale Jobcentre to gowno warte jest czlowiek sie zawsze nawkurwia na debili). w zasadzie dostajesz te same benefity co rodziny pelne.Tylko samotne matki dostaja wieksze sumy z racji,ze jest tylko jeden dochod np.

Bedzie dobrze, ale mysle ze jeszcze bedziesz chodzic roztrzesiona przez jakis czas. Bardzo serdecznie Cie pozdrawiam i trzymam kciuki. Staraj sie nie denerwowac az tak bardzo. Jesli chlopak przyjmie to w spokoju i bedziecie razem to dobrze a jesli bedziesz samotna matka to finansowo panstwo Cie wspomoze calkiem niezle,ale lepiej jednak miec wspierajacego partnera niz byc samotna matka - i dla Ciebie i dla dziecka kiedy sie urodzi. Odezwij sie jeszcze jak dojdziesz juz do siebie :)

acha i jeszcze gdyby ojciec dziecka sie wypial to musisz zlozyc sprawe o alimenty w sadzie.Tutaj akurat nie ma zadnych problemow z ich egzekwowaniem.

Tylko co w wypadku jesli on wyprze sie ojcostwa? sorry za takie pytania, ale jestem zagubiona i potrzebuje pomocy, a nie mam tu nikogo:(

zastanów się nad aborcją skoro potraktowałaś płód tabletkami poronnymi. Dziecko może urodzic sie chore

prezes daj spokoj,a co ja w Polsce z dzieckiem czeka? Do czego ona ma wracac? a na marginesie Anglicy napewno sa bardziej tolerancyjni niz polacy.

tego tez sie boje:( biore to pod uwage, ale nie wyobrazam sobie naprawde usuwac ciazy, chyba ze w ostatecznosci, nie wiem jak moglabym zyc potem. Moj plan jest taki - powiedziec chlopakowi jutro, i jak najpredzej isc do lekarza. Zaczynam sie bac nie tylko reakcji chlopaka ale i tez o zdrowie dziecka:( Dziekuje za rady, dowiedzialam sie paru rzeczy i jestem troche spokojniejsza a prezesowie juz dziekuje, nie potrzebuje chamskich komentarzy