cukrzyca mojego faceta

Dzisiaj zdiagnozowali u mojego chłopaka cukrzyce. Ma brac insuline, jestem załamana bardziej niż on:-( Czy któraś z was ma jakieś doświadczenie z cukierkami?

zjedz go

mój tata ma od lat i panuje nad nią choć to wymaga zmiany nawyków zywieniowych, dyscypliny, najgorsze jest jednak to że cukrzyca odciska swoje piętno z czasem, mam na myśli inne choroby, okropna nerwowość itd

to wcale nie jest smieszne, ja naprawde się martwie

mam to w dupie

własnie tych powikłań się boję najbardziej i tych zastrzyków

i wogóle jak to będzie dalej wyglądało nasze zycie, przyszłość itd. Mam strasznego doła, a on leży w szpitalu i robią mu jeszcze jakies badania

Nie przejmuj się, z tą chorobą da się żyć. Trzeba na siebie bardzo uważać bo jest się bardzo podatnym na wszelkie infekcje i oczywiście dieta, dieta, dieta... Poza tym trzeba miarkować wysiłek, nerwy trzymać na wodzy i wiele innych...

mój chłopak już od dawna chodził jakiś zdenerwowany, wszystko go wkurzało, czy to cukrzyca mogła być przyczyną takiego zachowania?

zakładam, że twój chłopak jest młody?? więc wiele lat życia ze strzykawka przed nim, trzeba trochę przorganizować życie, kuchnię itp. najgorsze ze młodzi ludzie lekceważą chorobę a konsekwencje mogą byc okropne, głowa do góry, mozna żyć z cukrzykiem i nie odczuwać choroby w domu!

dziekuje, powiedz proszę czy życie z pompą zamiast tych zastrzykó jest łatwiejsze? Wiesz coś na ten temat?

z pompą napewno żyje się łatwiej ale ja nie mam dsoświadczenia. NIe stać mnie, może kto ma doczynienia się wypowie.